tag:blogger.com,1999:blog-77776532024-02-20T14:18:29.985+03:30hambastegiهمبستگي با زندانيان سياسيhambastegihttp://www.blogger.com/profile/10467626743939127889noreply@blogger.comBlogger56125tag:blogger.com,1999:blog-7777653.post-21747339724088676512010-08-05T01:58:00.005+04:302010-08-05T02:07:41.290+04:30اعلام اعتصاب غذا در همراهی با زندانيان سياسی زندان های ايران<div style="text-align: right;"><div style="text-align: center; font-weight: bold; color: rgb(102, 0, 204);">تا تحقق خواسته ها و پايان اعتصاب غذایشان<br /></div><span style="font-size:100%;"><br />هم میهنان گرامی،<br /><br />همزمان با </span><span style="font-weight: bold;font-size:100%;" >بیست و دومین سالگرد فاجعه ملی کشتار جمعی زندانيان سياسی</span><span style="font-size:100%;"> در سال ۱۳۶۷ که بزرگترین حلقه از سلسله جنايات سی و دو ساله جمهوری اسلامی و نمونه بارز ديگری از «جنايت عليه بشريت» در چند دهه اخير محسوب می شود، همراه با هفده زندانی سياسی بند ۳۵۰ زندان اوين،</span><span style="font-weight: bold;font-size:100%;" > بهمن احمدی امویی، جعفراقدامی، ابراهیم (نادر) بابایی، بابک بردبار، علی پرویز، مجید توکلی، مجید دری، محمد حسین سهرابی راد، کیوان صمیمی، غلامحسین عرشی، پیمان کریمی آزاد، کوهیار گودرزی، حمیدرضا محمدی، علی ملیحی، عبدالله مومنی، ضیاء نبوی، حسین نورانی نژاد،</span><span style="font-size:100%;"> که برای رسيدن به حداقل حقوق ناچيز در چهارچوب قوانين و مقررات زندان های رژيم، راهی به جز اعتصاب غذا نيافته اند و خانواده هایشان که با احساس مشترک با عزيزانشان، دست به اعتصاب غذا زده اند و همچنين</span><span style="font-weight: bold;font-size:100%;" > رحيم رش</span><span style="font-size:100%;">، هموطن کرد ما که از روز پس از دستگيری خود در بازداشتگاه اداره اطلاعات زندان مهاباد بيش از دو هفته است که در اعتصاب غذا به سر می برد و </span><span style="font-weight: bold;font-size:100%;" >احسان عبده تبریزی</span><span style="font-size:100%;">، که پس از ۴ روز اعتصاب غذای خشک به بند ۳۵۰ اوين منتقل شده است و زندانيان ديگری که قبلا اعتصاب غذای خود را اعلام کرده بودند به خاطر قطع ارتباطات تماس و انتقالشان به سلول انفرادی، از تداوم يا قطع اعتصاب غذایشان، خبر تازه ای از ايشان در دسترس نيست، اعتصاب غذای خود را از روز پنجشنبه ۱۴ مرداد ماه، سالروز مشروطيت آغاز می کنم و تا تحقق خواسته ها و پايان اعتصاب غذای آنان و عزيزانشان ادامه خواهم داد.<br /><br />حسن نايب هاشم<br /><br />دوازدهم مرداد ۱۳۸۹</span></div>hambastegihttp://www.blogger.com/profile/10467626743939127889noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7777653.post-88165877728758537232010-03-21T23:10:00.002+03:302010-03-21T23:12:25.355+03:30اطلاعيه روز آخر اعتصاب غذای سه روزه در همبستگی با مسعود لواسانی، عيسی سحرخيز و ديگر زندانيان سياسی<meta equiv="Content-Type" content="text/html; charset=utf-8"><meta name="ProgId" content="Word.Document"><meta name="Generator" content="Microsoft Word 10"><meta name="Originator" content="Microsoft Word 10"><link rel="File-List" href="file:///C:%5CDOKUME%7E1%5CUser%5CLOKALE%7E1%5CTemp%5Cmsohtml1%5C01%5Cclip_filelist.xml"><!--[if gte mso 9]><xml> <w:worddocument> <w:view>Normal</w:View> <w:zoom>0</w:Zoom> <w:hyphenationzone>21</w:HyphenationZone> <w:compatibility> <w:breakwrappedtables/> <w:snaptogridincell/> <w:applybreakingrules/> <w:wraptextwithpunct/> <w:useasianbreakrules/> </w:Compatibility> <w:browserlevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><style> <!-- /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman";} a:link, span.MsoHyperlink {color:blue; text-decoration:underline; text-underline:single;} a:visited, span.MsoHyperlinkFollowed {color:purple; text-decoration:underline; text-underline:single;} @page Section1 {size:612.0pt 792.0pt; margin:70.85pt 70.85pt 2.0cm 70.85pt; mso-header-margin:36.0pt; mso-footer-margin:36.0pt; mso-paper-source:0;} div.Section1 {page:Section1;} --> </style><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman";} </style> <![endif]--><span dir="LTR" style=""><o:p> </o:p></span> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="AR-KW">چنان که قبلا اعلام کرده ايم، </span><span lang="AR-SA">ما تعدادی از انسان های خواهان تامین حقوق بشر و برقراری دموکراسی در کشور</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA"><span dir="LTR"></span> </span><span lang="AR-SA">ايران، به نشان همبستگی با روزنامه نگاران زندانی، مسعود لواسانی که ا</span><span style="" lang="FA">مروز</span><span style="" lang="FA"> </span><span style="" lang="AR-KW">هشتمين </span><span lang="AR-SA">روز اعتصاب غذای خود را آغاز کرده است و عیسی سحرخيز که ا</span><span style="" lang="AR-KW">ز پريروز</span><span lang="AR-SA"> پنجشنبه دست به اعتصاب غذا </span><span style="" lang="AR-KW">زده است </span><span lang="AR-SA"><span style=""> </span>و ديگر زندانیان سياسی</span><span style="" lang="FA"> - عقيدتی </span><span lang="AR-SA">که برای</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA"><span dir="LTR"></span> </span><span lang="AR-SA">دسترسی به خواست هایشان در زندان های گوناگون کشور راهی را جز اقدام به</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA"><span dir="LTR"></span> </span><span lang="AR-SA">اعتصاب غذا نيافته اند، با خواست آزادی تمامی زندانيان سياسی در آخرین</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA"><span dir="LTR"></span> </span><span lang="AR-SA">روزها و ساعات سال پرحادثه 1388، از آغاز روز پنجشنبه 27 اسفند ماه دست به اعتصاب غذا </span><span style="" lang="AR-KW">زده ایم و </span><span lang="AR-SA">تا لحظه</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA"><span dir="LTR"></span> </span><span lang="AR-SA">سال تحويل در ساعت 21:02:13 روز 29 اسفند ماه</span><span style="" lang="FA"> به آن ادامه خواهيم داد.</span><span lang="AR-SA"> در این مدت </span><span style="" lang="AR-KW">به همراه گرامی داشت </span><span lang="AR-SA">ياد جانباختگان جنبش آزادیخواهانه میهنمان در تمام اعصار و</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA"><span dir="LTR"></span> </span><span lang="AR-SA">به ويژه سی و یک سال گذشته و به طور اخص جنبش اعتراضی ضدکودتایی امسال</span><span style="" lang="AR-KW"> و<span style=""> </span></span><span lang="AR-SA">به امید آنکه</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA"><span dir="LTR"></span> </span><span lang="AR-SA">تمامی زندانیان عقیدتی و سیاسی در سال نو در</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA"><span dir="LTR"></span> </span><span dir="RTL"></span><span lang="AR-SA"><span dir="RTL"></span>کنار عزيزانشان باشند</span><span style="" lang="AR-KW">، از زندانيانی که در اعتصاب غذا به سر می برند، <span style=""> </span>می خواهیم که همچون ما همزمان با تحويل سال نو به اعتصاب غذای خود پايان دهند.</span><span dir="LTR" style=""><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span dir="LTR"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="AR-KW">بامداد 29 اسفند ماه 1388<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="AR-KW"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">در صورت داشتن تمايل به داشتی اطلاعات بيشتر درباره این حرکت لطفا به پيوندهای زير مراجعه بفرماييد.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p><p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p>
<br /></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=""><a href="http://www.facebook.com/hassan.n.hashem?v=app_2344061033&ref=mf#%21/event.php?eid=366278033314&index=1">http://www.facebook.com/hassan.n.hashem?v=app_2344061033&ref=mf#!/event.php?eid=366278033314&index=1</a><span dir="RTL" lang="FA"><o:p></o:p></span></span></p> <p class="MsoNormal"><span dir="RTL" style="" lang="FA"><o:p>
<br /></o:p></span></p><p class="MsoNormal"><span dir="RTL" style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><a href="http://hambastegi83.blogspot.com/2010_03_01_archive.html">http://hambastegi83.blogspot.com/2010_03_01_archive.html</a></p><p class="MsoNormal"><a href="http://hambastegi83.blogspot.com/2010_03_01_archive.html">
<br /></a></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="AR-KW"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span dir="LTR" style=""><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA">البرز آتش بند، حميرا آجودان قره کانی، اصغر آزاد، </span><span style="" lang="FA">مصطفی آزاد، </span><span lang="AR-SA">سهيل</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA"><span dir="LTR"></span> </span><span lang="AR-SA">آقائی، محمد آوخ، </span><span style="" lang="FA">فريبا ابراهیم احمدی، ايرج اديب زاده، </span><span lang="AR-SA">فريده اعرابی، </span><span style="" lang="FA">محمد افراسيابی، </span><span lang="AR-SA">آرش ايرانی، سايه ايرانی، سولماز ایکدر،</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA"><span dir="LTR"></span> </span><span lang="AR-SA">دنا بابا احمدی،شهلا باور، </span><span style="" lang="FA">مهران براتی، </span><span lang="AR-SA">شهلا بهاردوست، </span><span style="" lang="FA">انزو پارسی، مجتبی جعفری، </span><span lang="AR-SA">رحمان جوانمردی، سعيد جوزنی،</span><span style="" lang="FA">لاله جولائی، </span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="FA"><span dir="LTR"></span><span style=""> </span></span><span lang="AR-SA">اشکان جهان بخش، </span><span style="" lang="FA">بهيه جیلانی، </span><span lang="AR-SA">ماهان چرم شیر، ژيلا حسن پور، خالد حسين زاده، علی خردپیر،</span><span style="" lang="FA">سارا خرم، </span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="FA"><span dir="LTR"></span><span style=""> </span></span><span lang="AR-SA">ياور خسروشاهی، </span><span style="" lang="FA">حسين خضرا، دنيا خلف زاده، </span><span lang="AR-SA">سيروس خيری، روشنک دانشخواه، میترا درويشيان، ، </span><span style="" lang="FA">مينا راد، </span><span lang="AR-SA">يوسف</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA"><span dir="LTR"></span> </span><span lang="AR-SA">رشوندی، سعيد ريزوندی، حسن زرهی، </span><span style="" lang="FA">نيما سايت، </span><span lang="AR-SA">مریم سحرخیز، مهدی سحرخیز، آيدا سعادت،</span><span style="" lang="FA">محمد حسين ش.،</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="FA"><span dir="LTR"></span> </span><span lang="AR-SA">سعید شبانی، </span><span style="" lang="FA">روح الله شهسوار، </span><span lang="AR-SA">فرشته شيرازی، بانو صابری، عیسی صفا،</span><span style="" lang="AR-SA"> </span><span style="" lang="FA">فريبا صنعتی، پيمان عارف، پوريا عشقی،مجتبی علی اکبرزاده، </span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="FA"><span dir="LTR"></span><span style=""> </span></span><span lang="AR-SA">پويان فخرایی، سيامک</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA"><span dir="LTR"></span> </span><span lang="AR-SA">فريد، </span><span style="" lang="FA">آراز فنی، </span><span lang="AR-SA">فيروزه فولادی، بيتا قاسمی، مسعود قريشی، الهه قهرمان، کريستوفر</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA"><span dir="LTR"></span> </span><span lang="AR-SA">قويدل، کامران کانیرش، سارا کریمی، علی کلائی، پاريس کلور، نينا کيا، آوا</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA"><span dir="LTR"></span> </span><span dir="RTL"></span><span lang="AR-SA"><span dir="RTL"></span>کيائی،</span><span style="" lang="FA"> هستی گرين،</span><span lang="FA"> </span><span style="" lang="FA">اميد گلباز، </span><span lang="AR-SA">آريانه لاک، حسن ماسالی، کيانا مالکی، </span><span style="" lang="FA">محمود ماهری، </span><span lang="AR-SA">مليحه محمدی، منیره محمدی،</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA"><span dir="LTR"></span> </span><span lang="AR-SA">مهسا مردانی،</span><span style="" lang="AR-SA"> </span><span style="" lang="FA">اشکان معتمد، طاهر معروفيان، ليلا موسوی، مهربان مهربان زاده، </span><span lang="AR-SA"><span style=""> </span>آمی تیس ميرزائی، انور ميرستاری، مهران میرعبدالباقی، هما</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA"><span dir="LTR"></span> </span><span lang="AR-SA">ميرنيا، </span><span style="" lang="FA">باران ميلان، </span><span lang="AR-SA">احمد ميناب، مریم ن.ی.، حسن نایب هاشم، کاظم نجفی، امیرحسین نصرت،</span><span style="" lang="FA"> پريناز نوری، </span><span lang="AR-SA">الهام نيما، نيما وزيری، آويده هاشمی، دياکو هورامی، رضا هيوا، میترا يوسفی</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA"><span dir="LTR"></span> </span><span lang="AR-SA">و</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"><span dir="LTR"></span> ....</span><span dir="RTL"></span><span lang="AR-SA"><span dir="RTL"></span>،</span><span style="" lang="FA"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span dir="LTR" style=""><o:p> </o:p></span></p> hambastegihttp://www.blogger.com/profile/10467626743939127889noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7777653.post-36311369318052572002010-03-18T20:13:00.001+03:302010-03-18T20:22:13.688+03:30<div style="color: rgb(153, 51, 153);" class="hide"><div style="border-bottom: thin solid rgb(238, 238, 238); padding: 4px 8px; background: rgb(255, 255, 204) none repeat scroll 0% 0%; -moz-background-clip: border; -moz-background-origin: padding; -moz-background-inline-policy: continuous; font-family: Arial,sans-serif;"><a href="https://mail.google.com/mail/?view=att&th=127722cc176df2ae&attid=0.1&disp=attd&realattid=f_g6xq9rms1&zw"><br /></a></div></div><div style="margin: 1ex;"> <div> <p align="center"><span style="color: rgb(102, 0, 204); font-weight: bold;font-family:Times New Roman;font-size:130%;" >اعلام اعتصاب غذای سه روزه در همبستگی با مسعود لواسانی، عيسی سحرخيز و ديگر زندانيان سياسی</span><span style="color: rgb(102, 0, 204); font-weight: bold;font-size:130%;" > </span><br /></p> <p align="right"><span style=";font-family:Times New Roman;font-size:100%;" >ما تعدادی از انسان های خواهان تامین حقوق بشر و برقراری دموکراسی در کشور ايران، به نشان همبستگی با روزنامه نگاران زندانی، مسعود لواسانی که اکنون ششمين روز اعتصاب غذای خود را آغاز کرده است و عیسی سحرخيز که از امروز پنجشنبه دست به اعتصاب غذا زده است و ديگر زندانیان سياسی که برای دسترسی به خواست هایشان در زندان های گوناگون کشور راهی را جز اقدام به اعتصاب غذا نيافته اند، با خواست آزادی تمامی زندانيان سياسی در آخرین روزها و ساعات سال پرحادثه 1388، از آغاز روز پنجشنبه 27 اسفند ماه تا لحظه سال تحويل در ساعت 21:02:13 روز 29 اسفند ماه، دست به اعتصاب غذا زده ایم و در این مدت به همراه گرامی داشت ياد جانباختگان جنبش آزادیخواهانه میهنمان در تمام اعصار و به ويژه سی و یک سال گذشته و به طور اخص جنبش اعتراضی ضدکودتایی امسال و به امید آنکه تمامی زندانیان عقیدتی و سیاسی در سال نو در کنار عزيزانشان باشند، </span></p> <p align="right"><span style=";font-family:Times New Roman;font-size:100%;" >از ایشان می خواهیم که همچون ما همزمان با تحويل سال نو به اعتصاب غذای خود پايان دهند.</span><br /></p> <p align="right"><span style=";font-family:Times New Roman;font-size:100%;" >نیمروز 27 اسفند ماه 1388</span><br /></p> <p align="right"><span style=";font-family:Times New Roman;font-size:100%;" >حميرا آجودان قره کانی، اصغر آزاد، سامناک آقائی، محمد آوخ، سايه ايرانی، سولماز ایکدر، دنا بابا احمدی،شهلا باور، شهلا بهاردوست، رحمان جوانمردی، ژيلا حسن پور،علی خردپیر، روشنک دانشخواه، میترا درويشيان،</span><span style=";font-family:Times New Roman;font-size:100%;" > سعيد ريزوندی</span><span style=";font-family:Times New Roman;font-size:100%;" >،</span><span style=";font-family:Times New Roman;font-size:100%;" > مریم سحرخیز، مهدی سحرخیز، سعید شبانی، فرشته شيرازی، بانو صابری، عیسی صفا، پويان فخرایی، الهه قهرمان، کامران کانیرش، سارا کریمی، نينا کيا، حسن ماسالی، کيانا مالکی، مليحه محمدی، منیره محمدی، مهسا مردانی، انور ميرستاری، مهران میرعبدالباقی، هما ميرنيا، احمد ميناب، مریم ن.ی.، حسن نایب هاشم، امیرحسین نصرت، میترا يوسفی و .....<br /></span></p> </div> </div>hambastegihttp://www.blogger.com/profile/10467626743939127889noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7777653.post-82071104408109001852009-05-27T00:45:00.002+04:302009-05-28T00:31:38.512+04:30<div style="text-align: center;"><span style="font-weight: bold; color: rgb(102, 0, 204);font-size:180%;" >نامه سوم در بيست و پنجمين روز اعتصاب غذا</span><br /></div><div style="text-align: right;"><div style="text-align: center;"><br /><span style="font-weight: bold;">از آغاز ۱۱ ارديبهشت ۱۳۸۸ تا پايان "انتخابات" دورۀ دهم "رياست جمهوری"</span><br /><span style="font-weight: bold;">در اعتراض به دستگيری های خودسرانه و شکنجه مستمر زندانيان،</span><br /><span style="font-weight: bold;">احکام سنگسار، اعدام کودکان و اعدام های پرشمار بزرگسالان،</span><br /><span style="font-weight: bold;">در حمايت از همه زندانيان سياسی</span><br /><span style="font-weight: bold;">و ديگر مقاومت کنندگان در برابر "انتخابات" مديريت شده "رياست جمهوری"</span><br /></div><br /><div style="text-align: center;"><span style="font-weight: bold; color: rgb(102, 0, 204);font-size:130%;" >بهروز و حسين عزيز، سايه ای کمرنگ از شما،<br />پايان اعتصاب غذايتان را انتظار می کشد</span><span style="font-weight: bold;"><span style="font-size:130%;"><span style="font-size:130%;"><span style="color: rgb(102, 0, 204);">! </span></span><span style="color: rgb(255, 255, 255);font-size:130%;" >ل</span><br /></span></span></div><br />« ...... به چهارم خرداد ۱۳۶۵ رسيديم. ديروز سالروز فتح خرمشهر بود ولی جنگ هنوز ادامه دارد. مطابق آماری که اخيرا داده اند، تاکنون به ۵۱ شهر و ۳۰۹۱ روستا خسارات سنگينی در حدود ۲۰۰ ميليارد دلار وارد شده و کارخانه ها نيمه تعطيل شده اند. با اين حال خمينی و اطرافيانش کماکان بر طبل جنگ می کوبند و او در نطق چهارم فروردينش گفت که «تا اين حزب عفلقی (بعث) هست، جنگ خواهيم کرد.» تظاهرات متعدد بر ضد اين جنگ فرسايشی در داخل به صورت خودبخودی و در خارج کشور با برنامه ريزی روی می دهند ولی کوچکترین علامتی از احتمال آتش بس و برقراری صلح ديده نمی شود و به تازگی عمليات خونبار والفجر ۸ را با کشتگان فراوان انجام داده اند. ما هم در تمام سال گذشته، عمده وقت آزادمان به همراه با دوستان عراقی به تدارک و اجرای آکسيون های ضد جنگ و کسب حمايت بين المللی برای دوستان و رفقايمان که در زندان هستند و خطر مرگ زير شکنجه يا اعدام تهديدشان می کند، گذشت.<br />کميسيونی که قرار بود در مورد برابری مدرک تحصيلی من تصميم بگيرد، نهايتا کار خود را انجام داد و مقرر کرد که يازده امتحان را که تقريبا يک سوم تحصيل پزشکی در اينجا است، بدهم. دستم به جایی بند نيست. شايد نخستين موردی باشم که از ايران در اين کشور برای برابر کردن مدرک دکترای پزشکی اش تقاضا کرده است و شايد این موضوع که هنوز معياری برای مقايسه سطح تحصيل پزشکی در ايران و اتريش ندارند، موجب شده است که تعداد امتحان های تعيين شده، زياد باشند. شايد هم چون ترتيب نمرات در اينجا برعکس است، نمرات خوبم در دانشگاه را به حساب نمرات بد گذاشته اند. در هر حال امکان اعتراض داشتم. ولی دوستان پيشنهاد کردند چنين نکنم چرا که در اين صورت کارم دوباره چند ماهی عقب می افتد و معلوم نيست که اين بار اعضای کميسيون چه نظری بدهند و بهتر است در عوض سعی کنم که در اين مدت تعدادی از امتحانات مقرر شده را بدهم. برای همين در هفته های اخير درس خواندن دوباره را آغاز کرده ام تا ببينيم که اين یکی تکرار چه مدت طول می کشد.<br />خبرهایی که از دوستان و از داخل زندان می رسند، بسيار دهشتناک هستند. شکنجه و اعدام به شديدترین وجهی کماکان ادامه دارد. به گزارش سازمان عفو بين الملل، در سال گذشته ميلادی، يعنی ۱۹۸۴ جورج اورول، ۶۶۱ نفر اعدام شده اند و رقم اعدامی ها از سال ۱۳۵۷ تا آن زمان ۶۱۰۸ نفر بوده است و همه می دانيم که اين تازه نوک کوه يخ اعدام ها در دوران حاکميت جمهوری اسلامی است. اعدام ها امسال هم با شتاب پيشين ادامه يافت و از جمله در فاصله کوتاهی از آخر شهريور تا آخر مهرماه، در تهران ۱۲۰ تن از زندانيان سياسی را تيرباران کرده و در قطعه ۱۰۶ بهشت زهرا مدفون کرده اند. يارانی از من چون رضی الدين تابان، محمدرضا غبرائی، جهانگير بهتاجی، بيژن نوبری، محمد شيرودی، محمدامين شيرخانی و ابراهيم لطف الله زاده، از جمله زنده يادانی بودند که يا به جوخه اعدام سپرده شدند و يا در زير شکنجه، از ميان رفتند. ابراهيم لطف الله زاده (سعيد)، جوان خودساخته ای که در دوران تحصيل دبيرستانی خود با کارهایی چون مکانيکی، آهنگری و نجاری، به پدر زحمتکش معلمش در تأمين معاش زندگی کمک کرده بود، سپس به دانشگاه رفته بود و آخرين روزهای قبل از دستگيری اش در سال ۱۳۶۰ را با پيشمرگان کردستان گذرانده بود. کسی که او را در زندان های تبریز، عشرت آباد، اوين، گوهردشت و مجددا اوين، تحت شکنجه های شديد قرار داده بودند و آنگاه که برايشان مسجل شده بود که شکستنی نيست، فرمان اعدامش را داده بودند. او در آخرين ديدار با پدر و مادرش، در آخرين روز تابستان، با روحيه ای استوار، حلقه ازدواج، ساعت و عکس همسرش را به پدر تحويل داده بود و در برابر سوال او که: «پسرم، اين آخرين ديدار ماست؟» تنها لبخند زده بود و در برابر فرياد مادرش به زندانبانان که: «رها کنيد پسرم را! او را از من نگيريد!» گفته بود: «مادر! از اين مزدوران چيزی مخواه! اين حيوانات فقط برای آدم کشتن اينجا ايستاده اند.»<br />پارسال، "انتخابات" هم داشتيم. تدارک ديده بودند که خامنه ای برای بار دوم هم رئيس جمهور شود و همينطور هم شد. طبق معمول هر "انتخاباتی" گزارش های متعدد از انجام تقلب در آن رسيد. ولی بر مبنای همين اطلاعات داده شده هم، با اينکه سه و نيم ميليون به جمعيت صاحب حق رای کشور افزوده شده است، دو و نيم ميليون کمتر از دفعه پيش در "انتخابات" شرکت کرده اند و خامنه ای با وجود حذف ۴۷ کانديدای ديگر از جمله شخصيت مطرحی چون مهدی بازرگان توسط شورای نگهبان، نزديک چهار ميليون رای کمتر از گذشته کسب کرد. اينها همه به رغم به ميدان آمدن خمينی با تمام نيرو بود که از جمله گفته بود: « مسئله، مسئله رياست جمهوری نيست. مسئله، مسئله اسلام است» هم او بارها، شرکت در "انتخابات" را تکليف شرعی اعلام کرده بود و به اين ترتيب خواسته بود از تمام امکاناتش برای تأمين مشارکت مردم استفاده کند.<br />وضع ميرحسين موسوی، نخست وزير هم در اين فاصله چندان تعريفی نداشت. او که اطرافيانش، ميرحسين مظلوم، می خوانندش، به همه همقطارانش تحميل شده است. دو کانديدای شکست خورده از خامنه ای، در دوران انتخاباتی تا توانستند ناتوانی های او را افشاء کردند. خامنه ای هم با ادامه کار اوٍ، پس از "انتخاب" دوباره مخالفت کرده است. تنها اظهار نظر خمينی مبنی بر تأييد او، ميرحسين را سر کار نگه داشته است، چرا که خمينی کسی را لايق تر از او که در عين حال حرف شنوی او را داشته باشد، پيدا نمی کند. به اين ترتيب خمينی، او را به خامنه ای و خامنه ای به مجلس تحميل کرد. گر نيک بنگريم، وی به خمينی و رفسنجانی هم که علنا از او حمايت کرده است، به شکلی تحميل شده است. شايد تنها در چنين دورانی که جنگ فرسايشی، قيمت نفت ارزان و آفتاب لب بام خمينی، از هم پاشيدگی شيرازه حکومت را محتمل می نماياند، است که شخص ناتوانی چون موسوی می تواند، مورد توافق اراده های متناقض يکديگر باشد.<br />حسينعلی منتظری هم پارسال بالاخره با وجود اختلاف نظرهای فراوان، در مجلس خبرگان به عنوان قائم مقام خمينی انتخاب شد تا حکومتيان پس از مرگ احتمالی ناگهانی ولی فقيه پير، دچار تشتت نشوند...........»<br /><br />از خاطره ای تلخ به واقعيتی همچنان تلخ باز گردم. امروز ۴ خرداد ۱۳۸۸ است. خرمشهر آزاد شده در ۲۷ سال پيش هنوز آباد نشده است. جنگ سال هاست به پايان رسيده است. اما امنيت هنوز تأمين نشده است. نه نزد مردم که جان و مال و شغل و آينده و ...برايشان مصون نيست و نه برای حاکميت که کوچکترين حرکت زنان، کارگران، جوانان، دانشجويان، روزنامه نگاران، روشنفکران، دگرانديشان و دگرباشان در جهت طرح ابتدائی ترين خواسته هايشان را، تهديد "امنيت ملی" به حساب می آورد.<br />امروز روز بيست و يکم اعتصاب غذای بهروز جاويد طهرانی، آخرين بازمانده قيام دانشجوئی ۱۸ تير در زندان گوهردشت کرج و حسين کاظمينی بروجردی، روحانی خواهان جدائی دين از دولت، در زندان يزد است. خطر مرگ، جان هر دو زندانی را تهديد می کند. من نيز در روز بيست و پنجم اعتصاب غذايم هستم. ولی شرايط من با اين دو عزيز، قابل مقايسه نيست. ايشان هر دو، در تمام سال های زندانی شان در معرض ضرب و شتم و شکنجه های مداوم جسمی و روانی بوده اند و اکنون اعتصاب غذا نيز به آن اضافه شده است و به خاطر تمام اينها از نظر وضعيت سلامتی در شرايطی بحرانی به سر می برند. شبكيه چشم آقای بروجردی آسيب جدی ديده است و وی از نارسائی شديد قلبی و عفونت زخم های ناشی از ضرب و شتم در عذاب مدام است.<br />وضعيت بهروز جاويد طهرانی نيز به شدت وخيم است. بنا بر گزارش های رسيده، او با دستبند و پابند در يکی از سلول های انفرادی بند يک زندان گوهردشت که به بند آخر خطی ها موسوم است، به زنجير کشيده شده و در چنين وضعی به اعتصاب غذای خود ادامه می دهد. تداوم اين اعتصاب، به خاطر وضع بد جسمی او و عوارض ناشی از ضرب و شتم مکرر به او که از دست دادن پنجاه درصد بينايی چشم چپ تنها يکی از آن هاست، می تواند به شدت خطرآفرين باشد. علاوه بر آن پخش شايعاتی در مورد اقدام به خودکشی او در اين زندان، با توجه به تجارب قبلی در مورد ولی الله فيض مهدوی و اميرحسين حشمت ساران به شدت نگران کننده است و بيم آن می رود که او نيز سرنوشتی چون زهرا کاظمی، زهرا بنی يعقوب، اکبر محمدی، علیرضا رجبی، اميدرضا ميرصيافی و ابراهيم لطف اللهی که همگی به طرز مشکوکی در زندان فوت کردند، دچار شود. آسياب مرگ جمهوری اسلامی که از خون جوانان ميهنمان می گردد، زمانی ابراهيم لطف الله زاده را به کام خود فرو کشيد و در زمانی ديگر، همنام او، ابراهيم لطف اللهی را و انگار که هرگز سيراب خون نخواهد شد.<br />خانواده و نزديکان بهروز جاويد تهرانی با پيگيری مداومشان از او می خواهند که به اعتصاب غذايش پايان دهد و به اين ترتيب خود ياری دهنده آنانی که قصد جانش را کرده اند، نباشد. ما نيز تلاش کنيم و با امکاناتی که داريم به کمک بستگان او بشتابيم! باشد که هر چه زودتر خبر پايان اعتصاب غذا و برآورده شدن بديهی ترين خواست های ابتدائی وی را بشنویم.<br />۱۸ روز مانده به "انتخابات" مديريت شده دوره دهم "رياست جمهوری"، روند رد صلاحيت ها تکميل گشته و چهار نماينده مزاج های چهارگانه نظام سنتی جمهوری اسلامی در ميدان باقی مانده اند. تاکنون هم موسوی و رضایی و کروبی نيم ساعتی فرصت کرده اند تا از طريق سيمای جمهوری اسلامی با مردم صحبت کنند و هر سه سياست های احمدی نژاد در چهار سال گذشته را زير سوال بردند. اما آنچه که در اين هياهوی انتخاباتی کمتر از آن سخنی در ميان است، شرايط برگزاری اين "انتخابات" است. کميته دفاع از انتخابات آزاد، سالم و عادلانه که يک عضو حقوقدان آن، مهدی معتمدی مهر، از ۳۷ روز پيش در زندان است و محمد سيف زاده، دبير آن به دادگاه فراخوانده شده است، پس از اعتراض نامه ۲۷ اسفندماه خود نسبت به فقدان پيش نيازهای لازم در "انتخابات" پيش رو، هفته گذشته ارزيابی خود را از محدوديت ها و موانع غيردموکراتيک در برگزاری سالم "انتخابات" اعلام کرد و ضمن تاکيد بر اينکه «نظارت استصوابی» تمام معيارها و ضوابط انتخابات آزاد و عادلانه را نقض می کند، به اظهارات کامران دانشجو، رئيس ستاد انتخابات کشور به عنوان عالی ترين مقام مجری "انتخابات" و احمد جنتی دبير شورای نگهبان به عنوان مقام ارشد ناظر بر "انتخابات" اشاره کرده است که هر دو، تلاش های انجام گرفته نهادهای مدنی برای صيانت از آرای شهروندان را مورد بی اعتنائی و حتا تهديد غير مستقيم قرار داده اند.<br />حمايت تقريبا به طور کامل صريح خامنه ای از احمدی نژاد در کردستان که بر همگان روشن شده است، اکنون می رود که آن دو را تا حد زيادی هم سرنوشت کند. هر چند وی از زمانی که رياست واقعی و دائمی جمهوری اسلامی را در دست گرفته است، در تمام "انتخابات" های پيشين، با شهود فراوان نشان می داد که روی به کدام کانديدا دارد، ولی شايد تاکنون سابقه نداشته است که با تمام وزن خود بخواهد کفه کانديدای محبوبش را در برابر رقيبانش سنگين کند. حالتی که حمايت خمينی از موسوی را در برابر مخالفت هايی که در داخل و خارج حکومت با او می شد، تداعی می کند. البته اين بار بيشتر به صورتی کمدی.<br />در زمان ميان نوشتن نامه پيشين تا اين نامه، حد اقل در حدی که من از تماس های گوناگون و تعقيب رويدادها برداشت کرده ام، تمايل به تخريب کانديداهای رقيب همسو، از جانب هوادارانشان و همچنين برخوردهای عصبی کسانی که خواهان شرکت در "انتخابات" هستند، نسبت به کسانی که از آن دوری می گزينند، کاهش يافته است و اين می تواند نويدبخش پيروزی سياست تشکيل «رنگين کمان» چالشگر «سياهی» ها و تباهی ها باشد. رنگين کمانی که سه رنگ سرخ و سپيد و سبز پرچممان در طيف آن روشنائی بيشتری دارد. طيف سرخ آن، چپ ها که بنا به خصلت لائيکشان بيشتر منتقد و با فاصله از "انتخابات" خواهند بود، سپيدها، در برگيرنده نيروهای ملی و دموکرات غير چپ که خود را ممکن است ليبرال بدانند يا ندانند و باز به خاطر ويژگی سکولارشان عمدتاً تمايلی به شرکت در "انتخابات" ندارند و طيف سبز، از اصلاح طلبانی که گمان می برند با اصلاحات، تداوم عمر جمهوری اسلامی را که به آن اعتقاد دارند، تضمين می کنند تا کسانی که به جمهوری اسلامی اعتقادی ندارند ولی شرکت در "انتخابات" را رهگشای تحولات بعدی می دانند تا مذهبيون تحول يافته ای که اميدی به تغييرات در اثر اين "انتخابات" ندارند.<br />مبارزات انتخاباتی حسب انتظار با آغاز سه هفته نهایی اش، شتاب بيشتری يافته است، ولی هنوز نشانه ای از فراگيری احتمالی آن ديده نمی شود. «رنگين کمان»، با طرح مطالبات خود، اين بار به مراتب بيش از گذشته در ميدان حاضر شده و با گذشتن از منشور، برآيند اين مطالبات به خواسته ملی برقراری دموکراسی و رعايت حقوق بشر در جامعه، تبديل می شود. از اين رو همراه با تقابل با اين "انتخابات" مديريت شده، پيمان بندی متقابل شهروندان با يکديگر برای رسيدن به اين خواسته عمومی ضروری است. بر اين مبنا اميدوارم که تعداد هرچه بيشتری از هم ميهنان، طرح انتخاباتی «به موازات "انتخابات" مديريت شده رياست جمهوری، خواهان دموکراسی و رعايت حقوق بشر در جامعه شویم!» را مطالعه کنند و در صورت موافقت با محتوای آن، امضای اعتبارفزای خود را بر آن بيفزايند.<br /><a href="http://kandidatori.blogfa.com/">http://kandidatori.blogfa.com/</a><br /><a href="http://irankhanemanast.blogspot.com/">http://irankhanemanast.blogspot.com/</a><br /><br />دوشنبه ۴ خرداد ۱۳۸۸<br /><br />حسن نايب هاشم (فرود سياوش پور)<br /><br /><a href="www.hambastegi83.blogspot.com">www.hambastegi83.blogspot.com</a><br /><br />nayeb_hashem@yahoo.com<br /><br />kandidatori@gmail.com</div>hambastegihttp://www.blogger.com/profile/10467626743939127889noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7777653.post-1477794713045018422009-05-18T03:09:00.006+04:302009-05-18T03:35:28.067+04:30<p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><span style="" lang="FA"><span style="color: rgb(102, 0, 204);font-size:130%;" >نامه دوم در هفدهمين روز اعتصاب غذا</span><o:p></o:p></span></p> <br> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><span style="" lang="FA">از آغاز ۱۱ ارديبهشت ۱۳۸۸ تا پايان "انتخابات" دورۀ دهم "رياست جمهوری"<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><span style="" lang="FA">در <b>اعتراض</b> به </span><span style="" lang="FA">دستگيری های خودسرانه و شکنجه مستمر زندانيان،</span><span dir="ltr" style="" lang="EN-US"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><span style="" lang="FA">احکام سنگسار، اعدام</span><span style="" lang="FA"> کودکان و اعدام های پرشمار بزرگسالان،<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><span style="" lang="FA">در <b>حمايت</b> از همه زندانيان سياسی<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><span style="" lang="FA"><span style=""> </span>و ديگر مقاومت کنندگان در برابر "انتخابات" مديريت شده "رياست جمهوری"<o:p></o:p></span></p> <br> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><b><span style="font-size: 18pt;" lang="FA"><span style="color: rgb(51, 204, 0);">سبزها</span> هستند، ... <span style="color: rgb(51, 51, 255);">آبی</span> و <span style="color: rgb(255, 0, 0);">سرخ</span> و <span style="color: rgb(153, 153, 153);">سپيد</span>، رنگين کمانی در برابر سياهی ها و تباهی ها </span></b><b><span style="font-size: 18pt;" lang="FA">باشيم!<o:p></o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"></center>
<br />
<br />« ....امروز بيست و هفتم ارديبهشت ماه روز خاصی برایم نبود. روزی چون چند روز پيش با انتظارهای پايان يافته و انتظارهای نو. اول ماه مه امسال هم چون سال گذشته بود. ده ها نفر برای آنکه شناخته نشويم، با سرپوشی که تنها امکان ديدن و نفس کشيدن میدهد، <span style=""> </span>مشت ها را گره کرده، بالا برديم و سقوط حکومت های ارتجاعی در دنيا را فرياد کرديم و چون سال گذشته با تشويق سالخوردگانی که جنگ و فاشیسم را تجربه کرده، بعضا از اردوگاه های مخوف دوران سلطه فاشيسم جان به در برده بودند، مواجه شديم. در اين يکسال مرحله قبول پناهندگی به سرعت طی شد و من در نخستين فرصت از "هتل" پناهندگان بيرون آمدم و به همراه دوست تازه بازيافته ام و يکی از نزديک ترین بستگان او، خانه ای را با وام دوست مهربان ديگری رهن کرده ایم و کرايه نسبتا کمتری از معمول می پردازيم. هر آنچه را که مدارک تحصيلی ام، در دست داشته ام، برای هم ارز شدن به دانشگاه داده ام و با وجود گذشت قريب یکسال از ارائه آن، کميسيون رسيدگی پاسخی نداده است. کوشش می کنم زبان آلمانی ام را بهتر کنم و حال ديگر در فعاليت های سياسی شرکت می کنيم و با بسياری از فعالان سياسی اتريشی يا پناهنده از.کشورهای ديگر منطقه چون عراق و ترکيه، فلسطين و غيره دوست شده ايم. در اين يکسال هم خبرهایی که از ايران رسيد، بخشی اميدآفرين، اما عمدتا به شدت نگران کننده بود. جنگ کماکان ادامه دارد و وارد مراحل فرسايشی شده است. يک تظاهرات ضد جنگ در جنوب شهر تهران صورت گرفت که ماموران امنيتی رژيم به شدت آن را سرکوب کردند. اوضاع اقتصادی فاجعه بار است و کارگران، دولت موسوی را نوکر مستکبران می دانند و نه حامی مستضعفان. اعتصاب کارگران کانادادرای به شکلی خونين سرکوب شد و کارگران ذوب آهن اصفهان اعتصاب کردند. جو در کارخانه های کوچک و کارگاه ها هم به خاطر شرايط سخت کارگران ملتهب است. جوانان هم در ورزشگاه امجديه تظاهرات اعتراضی گسترده ای داشتند. در مقابل حکومت بر ميزان سرکوب هايش افزوده است و جو ترور و اختناق در جامعه و شکنجه و اعدام در زندان ها، فزاينده است. قانون فوق ارتجاعی «قصاص و حدود» که سه سال و نيم پيش به تصويب مجلس اول رسيده بود ولی اجرای آن هنوز در سراسر کشور عموميت نداشت، با سوال لاجوردی دادستان انقلاب تهران از شورای عالی قضائی و پاسخ مثبت آن شورا، در تهران نيز آغاز شد. خبرهایی که از زندان های اوين، قزل حصار، گوهردشت، عشرت آباد و بند ۲۸۰ که همانا «کميته مشترک» می باشد، به خارج از اين زندان ها می رسد، هولناک هستند. خلخالی با اظهار جمله « ... ۹۴ نفر من جمله<b> توماج، واحدی، مختوم و جرجانی</b> اينها را بنده اعدام کرده ام. .. قتل عمدی بوده است. من توماج، واحدی، مختوم و جرجانی را بگذارم که چی؟» به تعدادی از قتل های پرشمارش که البته به تنهایی هم مرتکب نشده است، اعتراف کرد و خمينی در ديداری که با ری شهری وزير اطلاعات دولت موسوی و ديگر مقامات آن وزارتخانه، داشته است، ظاهرا سرپرستی امور زندان ها و تصميم گيری در مورد زندانيان را به عهده اين وزارتخانه گذاشته است. لاجوردی و دار و دسته اش ارکان مهمی از قدرت را از آن خود کرده اند و گفته می شود که حتا مسئولان درجه سوم اوين از مديرکل ها و معاونان وزرا نفوذ بيشتری دارند و می توانند بدون واهمه از هرگونه بازخواستی به هر جنايتی دست بزنند. شکنجه به صورت زدن ساعت ها شلاق بر کف پاها، آويزان کردن از سقف به شکل عادی يا قپانی به صورتی که تنها نوک انگشتان پا با زمين تماس داشته باشد و حتا آويزان کردن برعکس از مچ پا و چه بسا انگشتان پا و صدها نوع شکنجه ديگر چون شرکت در اعدام دوستان، اعدام های مصنوعی و غيره که<span style=""> </span>لحظه ای از زندگی زندانيان در زندان را، تهی از شکنجه نمی کند، به شدت معمول است و هيچ کدام از شکنجه گران به خاطر اين جنايات غير انسانی از جانب هيچکسی در داخل و پيرامون حکومت، مورد سوال قرار نمی گيرند. در اين شرايط نهايتا، انديشمند بزرگ کشور، احسان طبری را به تلويزيون آوردند تا "اقرار" کند که يک عمر به "کجراهه" رفته است و به خاطر مقاومت دليرانه شان، رفقایمان <b>مرتضی ميثمی، منصور پورجم و قربانعلی موذنی پور</b>، زير شکنجه از ميان رفتند.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">مرتضی ميثمی (کاوه) که در يک خانواده زحمتکش رشد يافته بود، آموزگاری بود که از طريق هنر تئاتر، علاوه بر شاگردان و همکارانش، با مردم و به ويژه با کارگران صنعتی شهر خود قزوين که از آنجا، کانديدای دوره اول مجلس نيز شده بود، پيوند نزديک داشت. از سال ۵۹ که خود را مجبور به ترک زادگاهش ديده بود، در تهران بدون شغل ثابت، مسکن و اندوخته مالی، با همسر و دو فرزند خردسالش، <b>پرند و بيژن</b>، علاوه بر فعاليت سنگين مبارزاتی، از طريق کارهای متفرقه ای چون مسافرکشی و نقشه کشی و خياطی همسرش امرار معاش می کردند و با اين وجود به خانواده پرجمعيتش نيز، بدون آنکه آنان از وضع بد مالی او خبر داشته باشند، کمک می نمود. هم او بود که<span style=""> </span>دو ماه پيش از دستگيری اش، در یکی از آخرين گزارش هایش نوشته بود که وظیفه هر مبارز اين است که «در برابر هرگونه تهديد و ارعاب از سوی حکومت، دلاورانه با جسارت کافی و روحيه مقاوم و رزمنده برزمد»<span style=""> </span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">"انتخابات" مجلس دوم هم با تقلبات فراوان و در چند مرحله کامل شد و "انتخابات" در بيست حوزه از جمله اصفهان و شيراز نيز که "انتخابات" سراسری شان به دستور شورای نگهبان باطل شده بود، اين بار به شکلی که مقبول آن باشد، برگزار گرديد. دولت موسوی هم در اوج اختلاف های جناحی با هشدار خمينی که حکومت «...اگر برود،.همگی خواهند رفت...» و «...امروز اگر خللی وارد بشود در اين جمهوری اسلامی، نمی دانيد که با ما چه خواهند کرد! می دانيد و انشاء الله بايد هم بدانيد. بايد احساس خطر بکنيد...». در مجموع رای اعتماد گرفت و از ۲۶ وزير معرفی شده تنها ۵ وزير نتوانستند رای کافی کسب کنند. ......»<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span dir="ltr" style="" lang="EN-US"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">باز هم نه، امروز ۲۷ ارديبهشت ۱۳۸۸ است. امروز روز جهانی مقابله با همجنسگراهراسی است. سالروز روزی است که در سال ۱۹۹۲ ميلادی، سازمان بهداشت جهانی همجنسگرائی را از ليست بيماری ها خط زد و سه سال از زمانی می گذرد که اين روز، به عنوان روزی جهانی اعلام شده است. امروز یاد روزی افتادم که در دوران گذران رشته تخصص ام در رشته روانپزشکی در تهران، استاد قبل از معرفی "بيمار"ی به ما، از ما که هر يک پزشکی در دهه سوم و چهارم زندگی خود بوديم و هرکدام با صدها بيمار روانی در عمر خود تماس داشتيم، خواست مواظب باشيم که رفتاری ناشايست که موجب ناراحتی "بيمار" شود، از ما سرنزند و با ناباوری و طنز با پديده ای که شاهد خواهيم بود، برخورد نکنيم. وقتی "بيمار" مرد که البته از افسردگی ناشی از ترک و بی وفائی شريک زندگی اش، رنج می برد، نزد ما آمد، در ذهن من چيزی فرو ريخت. قبلا در دوران دبستان و دبيرستان، گاه با همکلاسانی مواجه می شديم که به مورد سوء استفاده قرارگرفتن از ديگر همشاگردی و بزرگسالان، مشهور بودند و آن پديده ای ديگر بود. اما حال با موردی مواجه بوديم که حرکات صورت، شيوه انتخاب کلمات و نحوه بروز احساسات، يک زن را تداعی می کرد. از آن پس ديگر نمی توانستم بپذيرم که مطابق تعريف های کتاب هايمان، آنچه که به عنوان «ناهنجاری های جنسی» می شناختيم و اشکال متفاوت آن تعريف شده بود، بيماری هستند و سال ها به شکلی ايشان را "معلول" به اعتبار ناهمخوانی مغز و بدن ايشان می دانستم تا اينکه نهايتا<span style=""> </span>به این باور رسیدم<span style=""> </span>که گوناگونی جنسيتی نيز می تواند به هنجار، اشکالی غير از زن و مرد دگرجنسگرا به تعريف متداولش داشته باشد. چند ماه پيش به ابتکار فرانسه و هلند از اتحاديه اروپا، اعلاميه در مورد سمتگيری جنسی و هويت جنسيتی، تقديم مجمع عمومی سازمان ملل شده و تاکنون ۶۶ کشور از ۱۹۲ عضو سازمان ملل متحد آن را امضاء کرده اند. با اين حال در ۷۷ کشور دنيا ارتباط همجنسگرايان با هم جرم تلقی می شود و در هفت کشور به شمول ايران، خطر اعدام را به همراه دارد و بررسی اعدام های صورت گرفته در سال های اخير نشان می دهد که حکم اعدام به خاطر چنين "جرائمی" نيز احتمالا در ايران صادر و اجرا شده است. تاسف بار اينکه بسيار از مدافعان حقوق بشر نيز، ورود به اين حوزه و به رسميت شناختن حق سمتگيری جنسی و داشتن هويت متفاوت جنسيتی را برای خود ممنوعه تلقی می کنند و اين موجب شده است تبعيضی که به اين گروه از هم ميهنان روا می شود، شديدتر باشد.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">تا اين لحظه هم هنوز، ۷۸ نفر از بازداشت شدگان عمدتا مرد کارگر و دانشجوی دستگيرشده در مراسم اول ماه مه آزاد نشده اند و تک تک آزادی های صورت گرفته خارج از اين مجموعه در اين فاصله، با بازداشت های تک تک ديگر جبران شده است، به شکلی که با وجود نزديک شدن به انتخابات که قاعدتا گشايش معين فضای سياسی در بعضی از عرصه های ديگر را شاهد هستيم، نه تنها از مجموعه زندانيان سياسی کاسته نشده است، که بر تعداد آنان افزوده نيز شده است.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">در اين روزها هريک از روزهای اعتصاب غذايم را به گروهی از قربانيان نقض حقوق بشر تقديم کرده ام که عمدتا در بند هستند. اما هم انواع نقض حقوق بشر و هم تعداد اين عزيزان در کشورمان در حدی است که بيشک در پایان اعتصاب غذايم هم خواهم ديد که از گروه ها و عزيزانی غافل مانده ام.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">امروز را به محمد پورعبدالله که اکنون پس از شکنجه فراوان در زندان به سر می برد، مادر بيمارش و دانشجويان آزادیخواه و برابری طلب که متحمل صدمان فراوان در زندان های جمهوری اسلامی شده اند، با آرزوی آزادی هر چه زودتر او پيشکش نمودم.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">۲۶ روز مانده به "انتخابات" مديريت شده دوره دهم "رياست جمهوری"، دیگر تقريبا قطعی است که اين بار هم نظارتی واقعی، چه بين المللی و چه داخلی در "انتخابات" نخواهيم داشت. شورای نگهبان زمان بررسی شرايط کانديداها و تأييد صلاحيت آنان، را پنج روز تمديد کرده تا رد صلاحيت شوندگان فرصتی برای اعتراض نداشته باشند و تنها خود را مجبور به دست به دامان شدن به رئيس جمهور مادام العمر خامنه ای بدانند، تا وی <span style=""> </span>با حکم حکومتی احتمالی خود برای بعضی از آنان، ايشان را وامدار خود کند. مشابه پروژه ای که در دوره نهم در مورد مصطفی معين پيش برده شد. در هر حال، بنا به شواهد و اخبار تاکنون از شور انتخاباتی در کشور خبری نيست. هرچند که بعضی از شخصيت های شناخته شده کشور و تعداد معدودی از جريانات سياسی که دوره قبل راه تحريم انتخابات را برگزيده بودند، اين بار به نفع کانديدای احتمالی معينی مايل به شرکت در انتخابات هستند، در ميان توده مردم تفاوت ها ميان کانديداها، آنچنان که به نظر اين شخصيت های سياسی برجسته می نمايد، ديده نمی شود و اين مسئله اين احتمال را که اين "انتخابات" از نظرهایی با انتخابات دوره دوم شوراها، که به رغم مشارکت بسياری از احزاب و شخصيت های گوناگون سياسی، با استقبال مردم روبه رو نشد، مشابهت پيدا کند، کم نيست. همانطور که انتظار می رفت خامنه ای در هر سخنرانی خود، به رغم ادعای بی طرفی، با اشاراتی به کارگزارانش نشان می دهد که کدام کانديداها بيشتر مورد نظر او هستند. او در يکی از سخنرانی های اخيرش به ارجحيت «ساده زيست» بودن کانديداها اشاره کرد و برای مردم کشور به خوبی روشن است که کدام کانديداها درست يا غلط به ساده زيستی مشهور هستند و کدامين نه. خود او نيز که قادر است صدها ميليون دلار دارایی مردم کشور را بی حساب و کتاب جابجا کند به ساده زيستی مشهور شده است و ديگر اکنون به خوبی روشن شده است که به رغم "ساده زيستی" "رئيس جمهور" فعلی، احمدی نژاد، بيش از يک ميليارد دلار پول نفت کشور گم شده است و حساب های آن روشن نيست. به رغم ادعای وی مبنی بر سمتگيری به نفع اقشار آسيب پذير، در زمان رياست او بر دولت، ضريب جينی که معياری برای توزيع ثروت در جامعه است، بالا رفته و به رقم ۴۰ درصد رسيده است. او شايد بخواهد و بتواند در آستانه "انتخابات" با "حاتم بخشی" از بيت المال، برای حاميانش که ضرورتا منطبق با اقشار آسيب پذير جامعه نيستند، برای خود آرائی را بخرد، ولی افزايش فاصله طبقاتی در چهار سال اخير، چيزی نيست که به خصوص برای زحمتکشان که قوت لايموت خود را در اين سال های بالا بودن استثنائی قيمت نفت، به سختی به دست آورده اند، محسوس و ملموس نبوده باشد و بتوان آنان را به راحتی فريب داد. با اين حال هر چند که ستاره او در روزهای پيش رو در ميان مردم به سرعت رو به افول خواهد بود، اما حاميان او در بيت "رهبر" و نهادهایی چون سپاه و بسيج، کماکان از امکانات بسياری برای تأثيرگذاری ناسالم در روند انتخابات برخوردارند که می تواند موازنه را تا حد چشمگيری به نفع او يا ديگری چنان که خامنه ای و سپاه صلاح بدانند، به هم زند. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">در اين دور هم بسياری از اصلاح طلبان باز هم به سياستی نخ نما و رنگ باخته روی آورده اند که استنکاف از رای دادن را با رای دادن به احمدی نژاد و اصولگرايان یکی می داند، معتقدان به اين "سياست"<span style=""> </span>کوشش می کنند با تحريک عواطف، مخالفان شرکت در "انتخابات" را به رای دادن ترغيب کنند و گاه از کاربرد حداقل خشونت کلامی برای رسيدن به مقصود ابائی نداشته، در بحث ها از خود بی تابی نشان می دهند و مشتاقند که اين گروه از مخالفان خود را عامل شکست احتمالی کانديدای مورد نظر خود بدانند. ايشان برای اقناع هواداران اقتدارگرايان در راستای اهداف اصلاح طلبانه خود و تخفيف چنين تمايلاتی در آنان تلاش زيادی نمی خواهند انجام دهند و جلب کردن آرای "تحريميان" را سهل الوصول تر تصور می کنند. اين رویکرد به ويژه در ميان کسانی که اين روزها خود را <b>«سبز»</b> دانسته و از موسوی حمايت می کنند و رقابت را بين او و کانديدای اصولگرا که به نظرشان قاعدتا احمدی نژاد می باشد، بیشتر نمود دارد. اما برخورد متقابل مشابه با ايشان ره به جایی نمی برد و نبايد نسبت به حضور رنگينشان بی تفاوت بود. <b>«سبز»</b> ها آمده اند.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">در عين حال اين روزها بخشی از نيروهای دموکرات جامعه که رای ندادن را حق طبيعی خود می دانند، با رنگ <b>«آبی»</b> خود را به جامعه معرفی می کنند. نيروهای چپ نيز که از ديرباز با رنگ <b>«سرخ»</b> در صحنه ها حاضر بوده اند. <b>محمد ملکی، </b>از شخصيت های ملی سرشناس و خوشنام کشور که امروز با نوشتن مقاله ای، شرکت نکردن خود در اين "انتخابات" را اعلام کرده است، چند سال پيش از مردم خواسته بود از استفاده از نماد هایی با رنگ <b>«سپيد»</b> اعتراض خود را به نشان دهند. به اين ترتيب چه بسا که در هفته های پيش رو با بهره گيری از اين رنگ ها، که هريک می توانند نماد بخشی از نيروهای مخالف استبداد باشند، <b>رنگين کمانی</b> در برابر <b>سياهی</b> ها و تباهی ها به وجود آوريم.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">کماکان معتقدم که راه مقابله با اين پروژه تدوين شده "انتخابات" مديريت شده،<span style=""> </span>پيمان بندی متقابل شهروندان با يکديگر است. يعنی پيمان کسانی که از <b>حق</b> تضمين شده بشری <b>«انتخاب شدن»</b> خويش نيز مايل اند برخوردار باشند، با کسانی که خواهان استفاده از <b>حق</b> <b>«انتخاب کردن»</b> خود به بهترین وجه می باشند. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="margin-left: 20pt; text-align: right; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">بر اين اساس، همچنان تقاضا می کنم که با نگاهی مثبت به طرح انتخاباتی <a href="http://kandidatori.blogfa.com/">«<b><span style="" lang="AR-SA">به موازات "انتخابات" مديريت شده رياست جمهوری، در گفتمانی «مطالبه محور»، کانديدای واحد نيروهای خواهان دموکراسی و حقوق بشر را به جامعه معرفی کنيم!</span>»</b></a><b> </b>نگريسته، امکانات و شرايط خويش را برای آنکه به شکل کانديدای بالقوه يا حمايتگر در آن مشارکت داشته باشيد، بررسی بفرمائيد و در صورت تمايل با امضای خود، اعتبار آن را افزون کنيد.</span><span dir="ltr" style="" lang="EN-US"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="margin-left: 20pt; text-align: right; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="DE"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><a href="http://www.akhbar-rooz.com/news.jsp?essayId=20098"><meta equiv="Content-Type" content="text/html; charset=utf-8"><meta name="ProgId" content="Word.Document"><meta name="Generator" content="Microsoft Word 10"><meta name="Originator" content="Microsoft Word 10"><link rel="File-List" href="file:///C:%5CDOKUME%7E1%5CUser%5CLOKALE%7E1%5CTemp%5Cmsohtml1%5C01%5Cclip_filelist.xml"><!--[if gte mso 9]><xml> <w:worddocument> <w:view>Normal</w:View> <w:zoom>0</w:Zoom> <w:hyphenationzone>21</w:HyphenationZone> <w:compatibility> <w:breakwrappedtables/> <w:snaptogridincell/> <w:applybreakingrules/> <w:wraptextwithpunct/> <w:useasianbreakrules/> </w:Compatibility> <w:browserlevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><style> <!-- /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:EN-US;} a:link, span.MsoHyperlink {color:blue; text-decoration:underline; text-underline:single;} a:visited, span.MsoHyperlinkFollowed {color:purple; text-decoration:underline; text-underline:single;} @page Section1 {size:612.0pt 792.0pt; margin:70.85pt 70.85pt 2.0cm 70.85pt; mso-header-margin:36.0pt; mso-footer-margin:36.0pt; mso-paper-source:0;} div.Section1 {page:Section1;} --> </style><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman";} </style> <![endif]--></a><a href="http://irankhanemanast.blogspot.com"><span style="font-size: 12pt; font-family: "Times New Roman";">http://irankhanemanast.blogspot.com</span></a></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="DE"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><b><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">يکشنبه ۲۷ ارديبهشت ۱۳۸۸<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">حسن نايب هاشم (فرود سياوش پور)<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA"><a href="http://www.hambastegi83.blogspot.com/" target="_blank"><span dir="ltr" lang="EN-US">www.hambastegi83.blogspot.com</span></a></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span lang="EN-US"><a href="mailto:nayeb_hashem@yahoo.com"><span dir="ltr">nayeb_hashem@yahoo.com</span></a></span><span style="" lang="FA"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="DE"><a href="mailto:kandidatori@gmail.com"><span dir="ltr">kandidatori@gmail.com</span></a></span><span dir="ltr" style="" lang="DE"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span dir="ltr" style="" lang="DE"><o:p> </o:p></span></p> hambastegihttp://www.blogger.com/profile/10467626743939127889noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7777653.post-85322543734002972462009-05-01T02:33:00.001+04:302009-05-01T02:38:59.434+04:30<div style="text-align: right;"><div style="text-align: center;"><span style="font-weight: bold;">اعلام اعتصاب غذا</span><br /><br /><span style="color: rgb(153, 51, 153);">از آغاز ۱۱ ارديبهشت ۱۳۸۸ تا پايان روز "انتخابات" دورۀ دهم "رياست جمهوری"</span><br /><span style="color: rgb(102, 0, 204);">در اعتراض به دستگيری های خودسرانه و شکنجه مستمر زندانيان،</span><br /><span style="color: rgb(153, 51, 153);">احکام سنگسار، اعدام کودکان و اعدام های پرشمار بزرگسالان،</span><br /><span style="color: rgb(102, 0, 204);">در حمايت از همه زندانيان سياسی</span><br /><span style="color: rgb(153, 51, 153);"> و ديگر مقاومت کنندگان در برابر "انتخابات" مديريت شده "رياست جمهوری"</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0); font-family: times new roman; font-weight: bold;font-size:130%;" >اين کارگران مگر چه خواسته اند که در اين روز کارگر هم زندانی اند؟</span><br /></div><br />« ....فردا.اول ماه مه، ۱۱ ارديبهشت ۱۳۶۳، روز جهانی کارگر است. آخرين برگ خاطراتم را که مربوط به روز جمعه ۱۹ اسفند ۱۳۶۲ بود، شايد در<a href="http://hambastegi83.blogspot.com/2008_03_01_archive.html"> اينجا</a> خوانده باشيد. اکنون حدود سه ماه است که به اتريش آمده ام. از سرگذشتمان در ماه اول کمی برايتان نوشته ام. در اين دو ماه هم اوضاع چندان فرق نکرده است. کماکان در همان "هتل" پناهندگی پر از سوسک با سه هم زبان افغانی در يک اتاق زندگی می کنم و روزها را با زوج عزيز کردی که چندماهی است خدمتشان ارادتی ويژه پيدا کرده ام، سپری می کنم. البته به کلاس زبان آلمانی هم می روم. هوا اندکی گرم تر شده و مسير "هتل" در کنار ایستگاه مرکزی قطار در غرب وين تا کلاس درس در نزديکی اپرای مردم، کوتاه تر است. با اين حال کماکان برای صرفه جویی و نپرداختن قيمت بالای تراموا مسير را پياده می روم. آب و هوای اينجا حساب و کتاب ندارد و اصلا شبيه تهران خودمان که آرام آرام هوا در فصول مختلف گرم يا سرد می شود، نيست. گاه در فاصله یک روز، دمای هوا بیست درجه ای تغيير می کند و ما فرهنگ درست لباس پوشیدن برای اين هوا را ياد نگرفته ایم. برای همین هنوز هم اين مسير را اغلب با احساس سرمای فراوان با سوز باد شديدی که شهر وين در اين فصل دارد و به خصوص در خيابان کمربندی وسيع مسير بيشتر حس می شود، طی می کنم. هر چند همانطور که نوشتم، هوا گرمتر است ولی در اين مسير، برخلاف مسير زمستانی ما، شوربختانه فروشگاه بزرگی نيست که به بهانه خريد، بتوان وارد آن شد و خود را برای مدتی گرم کرد.<br />بگذريم. برای فردا خود را آماده می کنيم. نخستين بار است که اول ماه مه را در خارج از کشور جشن می گيريم. قرار است با حزب کمونيست اتريش راهپیمايی کنیم. حرکت ما و رفقای حزب توده ايران مشترک است. قرار است طوری رفتار کنيم که هيچکداممان شناخته نشویم. برای همين سرپوش هایی کیسه مانند با سه سوراخ برای چشم ودهان آماده کرده ايم. قرار است لباس های معمولمان را نپوشيم و هر کدام به شکلی متفاوت از شکل معمول راه رفتنمان راه برويم. ابتدا تک تک در ساختمانی در نزديک محل شروع راهپیمائی وارد شويم و با تغيير پوشش از آن خارج شويم و در محل آغاز راهپيمايی اجتماع کنیم. در آنجا و در تمام مسير با يکديگر نيز صحبت نکنیم تا از طريق صدا هم، همديگر نشناسيم. رفقا پیش بینی می کنند که حتما بيش از پنجاه نفر و چه بسا صد نفر در اين راهپيمایی به اين شکل، حضور داشته باشند که به نظر من رقم قابل ملاحظه ای به نظر می رسد.<br />خبرهای مربوط به مسائل کارگری که از داخل کشور می رسد، دردناک است. با اينکه کارگران اخيرا توانسته اند، توکلی، وزير کار ضد کارگر دولت را کنار زنند، دولت موسوی لايحه جديد قانون کار را که در عمل بازنویسی همان قانون کار پيشنهادی توکلی می باشد، منتشر کرده است. در اين لايحه قانون کار که بر اساس باب فقهی "اجاره" تنظيم شده است، به «توافق و تراضی طرفين»، بسنده شده است و از قرارداد جمعی سخنی به ميان نيامده است. يعنی کارگر تنها و محتاج در برابر کارفرمائی که امکاناتش صدها برابر بیشتر از اوست، بايد نيروی کار خود را اجاره دهد. اين لايحه، جدا از آنکه بسياری از کنوانسيون های شناخته شده و مورد قبول عام سازمان بين المللی کار را نقض می کند، کوچکترين اشاره ای به حق اعتصاب و داشتن سنديکا و اتحاديه کارگری هم نکرده است و در واقع از اين نظر حتا از قانون اساسی جمهوری اسلامی هم، عقب مانده تر است.<br />خبرهای مربوط به مسائل ديگر هم چنگی به دل نمی زند. به تازگی "انتخابات" مجلس دوم را تمام کرده اند. "انتخاباتی" که به اعتراف خودشان از جمله رئيس هيئت اجرائی انتخابات استان فارس، مملو از تقلب بوده است. شواهد در چند ماه اخير نشان می داد حال که شورای نگهبان قوامی يافته است و به امکاناتی دست يافته است، تمايل دارد که مجلس یک دست تری را تدارک ببيند که هم فاقد افراد و تشکل های ملی و آزاديخواه و موسوم به "ليبرال" مجلس نخست باشد و هم کسانی با مواضع عدالت جويانه و مردمی واقعی نتوانند به آن راه يابند. برای رسيدن به اين هدف بود که کانديداها بايد از صافی «پنج مرجع و شورای نگهبان» می گذشتند و نتيجه اين شد که برای مثال در تهران از ۲۴۳ داوطلب، نام بيش از ۳۰ درصد داوطلبان قلم خورد و تنها ۱۵۹ نفر به عنوان نامزد انتخاباتی معرفی شدند. با اين روند که شورای نگهبان پيش گرفته است، معلوم نيست سرنوشت "انتخابات" های بعدی به کجا خواهد انجاميد.<br />حيف است که نوشته امروز را به پايان برم و از افاضات خامنه ای، "رئيس جمهور" و امام جمعه تهران در مورد "حاکم طاغوتی" بی نصيب بمانيم. حضرتش در يکی از خطبه های اخيرش، یکی از ويژگی های حاکم طاغوتی را در مستبد بودن آن دانسته است و گفته است: «آن شکل استبدادی سنتی که از قديم در تواريخ و در جوامع همه سراغ داشته ايم و نمونه آن را هم در همه داستانها و نقليات گذشته خوانده ایم، آن کسانی [هستند] که در آن دوران می خواستند ديکتاتور و مستبد باشند، [اما] آن را آشکارا مورد اعتراف خودشان قرار نمی دادند» او در ادامه می افزايد: «اما بايد ببينيم که با تحول زمان، اشکال استبداد و ديکتاتوری چگونه تحول پيدا می کند. همانطوری که در کشور خود ما، در دوران رژيم تحميلی و ديکتاتوری گذشته، علی الظاهر مجلس بود. علی الظاهر قانون بود، اما باطنا هيچگونه اراده ای و نظارتی از سوی مردم وجود نداشت.»<br />خامنه ای خصيصه دومی را هم برای "حاکم طاغوتی" برشمرد که آن «استئثار» است و در توضيح اين واژه بود که گفت: «اگر بخواهيم استئثار را معنا کنيم، بايد بگوييم نقطه مقابل ايثار است ..... يعنی از گلوی ديگران بريدن و به کام خود رساندن ..... استئثار و انحصارطلبی در ميان زمامداران یکی از خطرهای جامعه است..... وقتی که حاکم دارای خصلت خودخواهی و انحصارطلبی است..... همه چيز را برای خود می خواهد و همه چیز را به سوی خود می کشد و اصلا جامعه به يک جهنم سوزانی از ..... خودخواهی و انحصارطلبی تبديل می شود و صلح و صفا از جامعه رخت خواهد بست.»<br />کاش کسی در جمع نمازگزاران يافت می شد و آينه ای تمام قد پيدا می کرد و در برابر چشم "آقا" قرار می داد تا نمونه بارز و تجسم کامل يک "حاکم طاغوتی" را مشاهده کند. کاش که اين "جناب" در آينده کشور ما، دارای نقشی و تأثيرگذار نباشد......»<br /><br />ولی نه، امروز ۱۰ ارديبهشت ۱۳۸۸ است. منصور اسالو، ابراهيم مددی، فرزاد کمانگر، غالب حسينی و تعدادی ديگر از کارگران، مدت ها ست که در زندان اند و دوران "محکوميت" خود را به خاطر تلاش برای کسب ابتدائی ترين و بديهی ترين حقوق کارگران سپری می کنند. حقوقی که در کنوانسيون های متعدد سازمان بين المللی کار بر آن تاکيد شده است. کميساريای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد، کنوانسيون های شماره ۲۹، ۱۰۵، ۸۷، ۹۸، ۱۰۰، ۱۱۱، ۱۳۸ و ۱۸۲ را که به ممانعت از کار اجباری، حق آزادی تجمع و سازماندهی و تدوين قراردادهای جمعی و رفع تبعيض ميان زنان و مردان در استفاده از حق کار و مزد برابر آنان و جلوگيری از کار کودکان و تعيين حداقل سن برای کارکردن مربوط می شوند، کنوانسيون های اساسی سازمان بين المللی کار به حساب می آورد و ميزان پايبندی حکومت ها به اين کنوانسيون ها را معياری برای رعايت حقوق بشر در کشور ها می داند. از ميان اين کنوانسيون های مهم، رژيم قبلی ايران تنها کنوانسيون شماره ۲۹ و ۱۰۰ را تصويب کرده بود که البته حکومت فعلی هم متعهد به اجرای آن است و رژيم کنونی تنها دو کنوانسيون را تصويب کرده است که يکی از آن ها کنوانسيون شماره ۱۸۲ می باشد. به اين ترتيب جمهوری اسلامی خود را تنها متعهد به سه کنوانسيون از هشت کنوانسيون اساسی مطرح شده توسط کميساريای عالی حقوق بشر می داند و تمام شواهد نشان می دهد که به تعهدات مندرج در اين کنوانسيون ها هم به درستی عمل نمی کند. از اين روست که اصيل ترين تشکل های کارگری کشور، به مناسبت اول ماه مه امسال، ۱۵ مطالبه فوری خود را که در محتوا با مضامين کنوانسيون های تصويب نشده فوق، همآهنگی دارد، ارائه کرده اند و تأمين آن را خواستار شده اند. به خوبی روشن است که پاسخگویی به اين مطالبات از اساسی ترين لوازم برای گذار کشور به مرحله ای متعالی تر در راه توسعه و دموکراسی و رعايت حقوق بشر است.<br /><br />۴۳ روز مانده به "انتخابات" مديريت شده دوره دهم "رياست جمهوری"، موضوع تقلب در آن، مهمترين مباحث مربوط به "انتخابات: در اين روزها به شمار می آيد. نيروهای امنيتی، ديروز به محل نشست «کميته دفاع از انتخابات آزاد، سالم و عادلانه» حمله کردند تا مانع از برگزاری جلسه اعضای آن شوند. اين کميته ده روز پيش با انتشار بيانيه ای بر لزوم «نظارت بين المللی» بر انتخابات، بر اساس «بيانيه اصول نظارت بين المللی بر انتخابات» با امضای ۲۱ سازمان و نهاد بين دولتی و سازمان های بين المللی غير دولتی که در ۲۷ اکتبر سال ۲۰۰۵ در دبيرخانه سازمان ملل متحد ثبت شده است، تاکيد کرده بود. بسياری از ۲۱ سازمان امضاء کننده آن بيانيه بين المللی، ده ها سال تجربه در نظارت و صيانت از آرای مردم در دموکراسی های موجود و در کشورهای در حال گذار به دموکراسی دارند. اما رقيب خامنه ای، رئيس جمهور اصلی و مادام العمر حکومت، بارها نشان داده است که انتخابات آزاد، سالم و عادلانه را بر نمی تابد و از اين رو ديروز همزمان با گسيل گزمگان خود به محل برگزاری جلسه کميته يادشده، در يک سخنرانی با ادعای آنکه «انتخابات در ايران در مقايسه با کشورهای مدعی دموکراسی، آزادتر و پرشورتر» است، حرکتی را که کانديداهای "رياست جمهوری" ظاهری، کروبی و موسوی، برای صيانت از آراء آغاز کرده اند، ناشی از «بی انصافی» و «ناسپاسی» دانست و حرف آنان را «تکرار حرف دروغ دشمن» که «سلامت انتخابات را سوال می برند» خواند. او البته گفته است که يک رای بيشتر ندارد و آن را به مهره مقبول خود خواهد داد، ولی در تمام ادوار "انتخاباتی" پيشين ديده ایم که وی لحظه ای از تأثيرگذاری مطلوب خویش بر روندها غافل نمانده است و «سهم اربابی» چند ميليونی از آراء که عمدتا آرای تقلبی و بخش کمتری از آن، آرای «ذوب شدگان در ولايت فقيه» است، پرحلاوت تر از آن است که حضرتش از آن چشم پوشی کند. از اين رو وی می خواهد تمام راه های نظارت بر انتخابات را ببندد تا مأمورانش که «مديريت» اين "انتخابات" را به عهده گرفته اند، زمام امور از دستشان خارج نشود و با معجونی از تقلب، تحميق و تبليغ بتوانند سناريوی تدارک شده خود را پيش برند.<br /><br />راه مقابله با اين پروژه تدوين شده، همانا پيمان بندی متقابل شهروندان با يکديگر است. يعنی پيمان کسانی که از حق تضمين شده بشری «انتخاب شدن» خويش نيز مايل اند برخوردار باشند، با کسانی که خواهان استفاده از حق «انتخاب کردن» خود به بهترین وجه می باشند.<br />برای اينکار در کشورهای دموکراتيک و در حال گذار به دموکراسی سازوکار های خاصی پیش بينی شده است. در اين کشورها معمولا دستيابی اوليه به امضای حدود يک هزارم دارندگان حق رأی برای کانديداها شرط لازم و تقريبا کافی برای نامزدی قطعی يک کانديدا به حساب می آيد. در اين کشورها که تقريبا همه دارای يک کميسيون مستقل انتخابات هستند، «شورای نگهبانی» که با نظارت استصوابی خود، به تشخيص مغرضانه خود، سره را از ناسره جدا سازد، وجود ندارد و کانديداها در صورت احراز شرايط حداقلی پيش گفته که مهمترينش همانا کسب حد اقل از حمايت اوليه است، به صورت اتوماتيک و خودکار، کانديدای انتخابات به حساب می آيند. در حالی که در کشور ما کانديداهای بالقوه، بر اساس يک قانون "انتخاباتی" بغايت ارتجاعی و ناقض حقوق بشر، ثبت نام می کنند و در انتظار حسن نظر شورای نگهبان منتخب و هوادار رئيس جمهور مادام العمر، احراز صلاحيت و کانديدائی بالفعل برای "رياست جمهوری" ظاهری را که نهايتا نقشی بيش يک «تدارکچی» به اعتراف «تدارکچيان» فبلی ندارد، آرزو می کنند.<br /><br />برای بر هم زدن اين معادله و باز کردن راهی ديگر، منطبق بر حقوق انسانی مندرج بر اعلاميه جهانی حقوق بشر، ميثاق های دوگانه آن و کنوانسيون های مورد حمايت اکثريت کشورهای جهان، در اينجا نيز بار ديگر از شما شهروندان ايرانی دارای حق رأی بر مبنای قوانين متعارف کشورهای دموکراتيک، تقاضا می کنم که با نگاهی مثبت به طرح انتخاباتی «به موازات "انتخابات" مديريت شده رياست جمهوری، در گفتمانی «مطالبه محور»، کانديدای واحد نيروهای خواهان دموکراسی و حقوق بشر را به جامعه معرفی کنيم!» نگريسته، امکانات و شرايط خويش را برای آنکه به شکل کانديدای بالقوه يا حمايتگر در آن مشارکت داشته باشيد، بررسی بفرمائيد و در صورت تمايل با امضای خود، اعتبار آن را افزون کنيد.<br /><br /><br /><a href="http://irankhanemanast.blogspot.com/">http://irankhanemanast.blogspot.com</a><br /><br /><a href="http://kandidatori.blogfa.com/">http://kandidatori.blogfa.com/</a><br /><a href="http://election-iran.blogspot.com/">http://election-iran.blogspot.com/<br /></a><br /><br />پنجشنبه ۱۰ ارديبهشت ۱۳۸۸<br /><br />حسن نايب هاشم (فرود سياوش پور)<br /><br />www.hambastegi83.blogspot.com<br /><br />nayeb_hashem@yahoo.com<br /><br />kandidatori@gmail.com<br /><br /><br /></div>hambastegihttp://www.blogger.com/profile/10467626743939127889noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7777653.post-81583730231957320902008-06-28T21:50:00.002+04:302008-06-28T21:55:59.235+04:30<p class="MsoNormal" dir="rtl" style="DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: right"><span lang="FA"><span style="font-size:130%;color:#6600cc;"><strong><br /><br />با شادمانی پايان اعتصاب غذای ارژنگ داودی،<br />به اعتصاب غذای خود پايان می دهيم!<br /></strong></span><span lang="FA"><br /><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: right"><span lang="FA"><br />ارژنگ عزيز، پريروز در برنامۀ زنده ای از تلويزيون تيشک، از طريق همسر چشم به راهت، خانم نازنين داودی مطلع شديم که پس از ۶۹ روز با شنيدن قول مساعد زندانبانان به رسيدگی به خواست هايت به اعتصاب غذای خود پايان داده ای. شادمان از شنيدن اين خبر، در دو روز گذشته جويای حال آقای "مصطفی علوی" بوديم که متأسفانه هيچ خبری از ايشان به دست نياورديم. با اميد اينکه ايشان نيز چون شما تاکنون اعتصاب غذای خود را پايان داده باشند، به اعتصاب غذای خود پايان می دهيم و اميدواريم که اعتصاب غذای ۴ روزۀ فرهاد حاجی میرزایی از فعالین مدنی شهر سنندج که بیش از ۵ ماه است در بازداشتگاه ۲۰۹ وابسته به وزارت اطلاعات به سر می برد، به درازا نکشد.<br /><br />با آرزوِی آزادی سريع کليۀ زندانيان سياسی<br /><br />۸ تير ۱۳۸۷<br /><br />آرش آهنگر قشقائی و فرود سياوش پور<br /><br />www.hambastegi83.blogspot.com<br />hambastegi1384@yahoo.comhambastegihttp://www.blogger.com/profile/10467626743939127889noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7777653.post-70668207430182581122008-06-21T01:21:00.005+04:302008-06-21T15:52:37.877+04:30<p class="MsoNormal" dir="rtl" style="DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: right"><span lang="FA"><span style="font-size:130%;color:#6600cc;"><strong><br /><br />زندانيان سياسی اعتصابی زندان های ايران!<br /><br />فردا با شمائيم و پس فردا با بيش از هزار هوادار ديگر صلح و امنيت جهانی<br /></strong></span><span lang="FA"><br /><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: right"><span lang="FA"><br />ارژنگ، مصطفی و ديگر عزيزان دربند زندان های گوهردشت، اصفهان، اوين و ساير زندان های ايران که هم اکنون در اعتصاب غذا هستيد و يا فردا به اعتصاب غذای يارانتان خواهيد پيوست،<br /><br />ما تعدادی از ايرانيان اقامت گزيده در خارج از کشور که همواره به کشورمان و مصائبی که بر مردمانش روا می رود، می انديشيم، همبسته با شما که مايليد صدای فرياد اعتراض خود را به نقض شديد حقوق بشر در کل کشور و به ويژه در زندان های آن، به صورت اعتصاب غذا در تاريخ اول تيرماه، به گوش جهانيان برسانيد، برای آنکه بتوانيم به سهم خود پژواک اين صدای اعتراضی شما را طنين بيشتری بخشيم، فردا در اين اعتصاب غذا همراه شما خواهيم بود و اميدواريم که با کوشش جمعی ما، اين روز آخرين روز اعتصاب غذای ارژنگ داودی و مصطفی علوی که امروز به ترتيب ۶۴ و ۶۱ روز اعتصاب غذا را پشت سرگذاشته اند، باشد.<br /><br />ما پس فردا، ۲۲ ژوئن برابر با دوم تيرماه نيز با بيش از ۱۱۱۵<a href="http://nenasili.cz/en/1494_worldwide-hunger-strike-22th-june-2008"> نفر ديگر از دوستداران صلح و امنيت جهانی</a> که تا اين لحظه پيوستن خود را به يک اعتصاب غذای همگانی جهانی در مخالفت با استقرار غيرضرور و پرهزينۀ بخشی از سيستم دفاع ضد موشکی موسوم به جنگ ستارگان، در جمهوری چک اعلام کرده اند، همراه خواهيم بود و اميدواريم که با اين اقدام، توافق دوجانبۀ دو دولت چک و ايالات متحدۀ آمريکا برای استقرار اين سيستم که با خواست اکثريت اروپائيان و دوسوم مردم چک در تعارض است، به مراحل عملی نزديک نگردد.<br /><br />۳۱ خرداد ۱۳۸۷<br /><br />آينده آزاد، آرش آهنگر قشقائی و فرود سياوش پور<br /><br /><a href="http://www.hambastegi83.blogspot.com">www.hambastegi83.blogspot.com</a><br />hambastegi1384@yahoo.com<br /><br /><br /></p><br /></span></span></span>hambastegihttp://www.blogger.com/profile/10467626743939127889noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7777653.post-23450337956784442422008-06-15T16:22:00.006+04:302008-06-15T18:06:20.248+04:30<div align="right"></div><div align="right"><span style="font-size:130%;color:#6600cc;"><strong>با ديگران آغاز کردم و با شما پايان می دهم مصطفی و ارژنگ عزيز<br /></strong></span><br /><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: right"><span lang="FA"><br />ارژنگ و مصطفی، دوستان ناديده ام سلام،<br /><br />امروز ۲۶ خرداد ۱۳۸۷، ۵۹-امين روز اعتصاب غذای تو ارژنگ داودی عزيز و ۵۶-امين روز اعتصاب غذای تو مصطفی علوی گرامی و هجدهمين روز اعتصاب غذای من است.<br />من اعتصاب غذایم را اين بار با ديگران آغاز کردم. با خواستی که هرچند بی ارتباط با خواست های شما نيست، ولی شايد در نگاه اوليه پيوند تنگاتنگ آن به نظر نيايد.<br />اعتصاب غذای گسترده ای که در اعتراض به قرارداد دوجانبه ای که قرار است ميان مقامات چک و ايالات متحدۀ آمريکا در چهارچوب طرح سپر دفاع ضد موشکی موسوم به «جنگ ستارگان» امضاء شود، صورت گرفته است. طرحی که حدود دو سوم مردم چک و حد اقل دو فراکسيون پارلمان اروپا با آن مخالف هستند و جورج بوش در آخرين سفرش به اروپا نتوانست اتحاديۀ اروپا را قانع کند که در قطعنامه ديدارشان استقرار بخشی از اين طرح در جمهوری چک و لهستان را بگنجانند. </div><div align="right"></div><div align="right"><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: right"><span lang="FA">امروز خوزه آلوارز<span style="font-size:78%;">(۱)</span> اسپانيائی ۲۵ روز، گرت اسميت<span style="font-size:78%;">(۲)</span> استراليايی ۲۳ روز، ايوان مارچتی<span style="font-size:78%;">(۳)</span> و آندره کاسای<span style="font-size:78%;">(۴)</span> ايتاليایی ۲۱ روز، آتيلا استيو کوپياس<span style="font-size:78%;">(۵)</span> مجاری ۱۷ روز، جيووانی پاونلو<span style="font-size:78%;">(۶)</span> و جيورجو شولتس<span style="font-size:78%;">(۷)</span> ايتاليایی ۱۵ روز و ماری بت سوليوان<span style="font-size:78%;">(۸)</span> آمريکایی ۹ روز است که در اعتصاب غذايند. </div><div align="right"></div><div align="right"></div><div align="right"></div><div align="right"><a href="http://www.nenasili.cz/en/1210_actual-hunger-strikers">http://www.nenasili.cz/en/1210_actual-hunger-strikers</a></div><div align="right"></div><div align="right"></div><div align="right"></div><div align="right"><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: right"><span lang="FA">قبلاً هم يان تاماش<span style="font-size:78%;">(۹)</span> و يان بدناش<span style="font-size:78%;">(۱۰)</span> شهروندان جمهوری چک که اين حرکت اعتراضی به ابتکار آنان آغاز شده است، به مدت ۲۰ روز، شهروندان ايتاليائی دينو مانکارلا<span style="font-size:78%;">(۱۱)</span> ۱۹ روز، فردريکا فراتينی<span style="font-size:78%;">(۱۲)</span> و ادواردو کاليتسا<span style="font-size:78%;">(۱۳)</span> هر کدام ۱۳ روز، يوآکين ولنزوئلا<span style="font-size:78%;">(۱۴)</span> ۱۰ روز و ايزابل تورس<span style="font-size:78%;">(۱۵)</span> ۹ روز در اعتصاب غذا بودند.<br />اعتصاب غذای خانمی به نام سونگ هی چوی<span style="font-size:78%;">(۱۶)</span> از اهالی کره و بروس گاگنون<span style="font-size:78%;">(۱۷)</span> آمريکائی هم هر کدام ۱۴ روز طول کشيد.</div><div align="right"><br /><a href="http://space4peace.blogspot.com/">http://space4peace.blogspot.com/</a><br /><br /><a href="http://www.nenasili.cz/en/1430_past-hunger-striker">http://www.nenasili.cz/en/1430_past-hunger-striker</a></div><div align="right"></div><div align="right"></div><div align="right"><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: right"><span lang="FA">بيش از ۱۲۰ هزار نفر در سراسر دنيا، از جمله چند نفری در ايران هم با امضای ليستی </div><div align="right"></div><div align="right"><a href="http://petice.nenasili.cz/?lang=en">http://petice.nenasili.cz/?lang=en</a></div><div align="right"></div><div align="right"></div><div align="right"></div><div align="right"></div><div align="right"><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: right"><span lang="FA">خواستار جلوگيری از استقرار يک سيستم رادار در اروپا (چک و لهستان) در چهار چوب طرح سپر دفاع ضد موشکی شده اند.</div><div align="right"></div><div align="right"><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: right"><span lang="FA">صدها فعال جنبش صلح در سراسر دنيا هم به فعاليت خود در راستای هدف ياد شده افزوده اند. از جمله خانم جوانی لندی<span style="font-size:78%;">(۱۸)</span> آمريکائی که من با دريافت يک پست الکترونيکی از جانب او از حرکت اعتراضی آغاز شده آگاه شدم. صد ها نفر هم در سراسر دنيا قرار است يکشنبه ديگر در روز ۲۲ ژوئن (اول تير ماه) به اعتصاب غذای يک روزه دست زنند و از هم اکنون نام و عکس خود را به آدرس های زير فرستاده اند:</div><div align="right"><br /><a href="http://www.nenasili.cz/en/1494_worldwide-hunger-strike-22th-june-2008">http://www.nenasili.cz/en/1494_worldwide-hunger-strike-22th-june-2008</a><br /><a href="http://space4peace.blogspot.com/">http://space4peace.blogspot.com/</a></div><div align="right"></div><div align="right"></div><div align="right"></div><div align="right"></div><div align="right"><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: right"><span lang="FA"><a href="http://www.nenasili.cz/en/1519_giorgio-schultze-and-jan-tamàs-of-europe-for-peace-statement-to-the-european-parliament’s-agora-plenary-session-june-12th-2008">دو تن از اعتصاب کنندگان</a> هم هفتۀ پيش در پارلمان اروپا حضور يافته و در سخنرانی خود به عنوان </div><div align="right"><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: right"><span lang="FA">شهروندان اروپائی به اين که پول مردم اين قاره صرف استقرار سيستم "دفاعی" آمريکا در خاک اروپا از طريق يک سيستم رادار در جمهوری چک، تأسيسات موشکی حائل در لهستان و گسترش سيستم های موجود در ايتاليا شود، اعتراض کردند. آنها گفتند که با اين بودجه ۱۰۰ ميليارد دلاری که قرار است صرف اين کار شود، می توان بسياری از مشکلات بشريت را حل کرد و از جمله ۵.۸ ميليارد دلاری که برای رفع گرسنگی در تمام جهان لازم است و اين طرحی است که با معاهده عدم اشاعه سلاح های اتمی مغايرت دارد.<br />با اين وجود قرار است که کونداليزا رايس وزير خارجه آمريکا برای پيشبرد برنامۀ تدارک ديده شده توسط اين کشور در تاريخ ۱۰ ژوئيه به پراگ مسافرت کند.<br /><br />ارژنگ عزيز،<br /><br />حتا اگر ما قادر شويم با مقاومت و اعتراض خود، ايالات متحده را از اين اقدام ماجراجويانه، ولخرجانه و بیهوده اش بازداريم و حلاوت شهد پيروزی واقع بينی و خردورزی مردمی را بر کوته بينی و بلندپروازی های سبکسرانه در کام خويش احساس کنيم، هرگاه که امثال تو ديگر در ميان نباشند، لطفی به همراه ندارد. در <a href="http://www.hra-iran.org/Archive_87/807.html">آخرين نامه</a> ای که نوشته ای، خواست های برآورده نشده ات را که تو به خاطر آنان به اعتصاب غذا دست زده ای ديدم. فيلم مستند ايران ممنوع <a href="http://de.youtube.com/watch?v=N6lfFk520Ag&NR=1"><span style="font-size:78%;">(۱۹)</span></a> را هم که يکی از اتهامات تو تهيه آن است، ديدم. چند روزی است که با همسرت، خانم نازنين داودی در تماس هستيم. نگرانی اش نسبت به حال تو حد و حصر ندارد. مستأصل است و نمی داند که چه بکند. با آلوده بودن دست حاکمان زندان ها در ربودن اموال تو و خانوادۀ تو، برآورده کردن بعضی از خواست های تو برای آنان با هزينۀ معينی همراه است که شايد به آسانی و سرعت نخواهند به آن تن دهند و اکنون قاعدتاً ساعت ها و دقايق بر تو به سرعت می گذرد. آنان حتا به خواست های کوچکتر تو نيز گردن ننهاده اند. فعالان حقوق بشر از وخامت حال تو و مصطفی علوی خبر می دهند. تو خود خوب می دانی که آنان در زندان چه بر سر زهرا کاظمی، زهرا بنی يعقوب، اکبر محمدی، حجت زمانی، ولی الله فيض مهدوی، ابراهيم لطف اللهی و فرهاد محسنی نگارستان آورده اند. بنا بر اين زمان تنگ است و لازم است که تو کار را برای آنان آسان ننمايی. در اين سخن، خطابم به مصطفی علوی نيز هست.<br />اميدوارم که هر دوی شما به زودی خوانندۀ اين نامه ام باشيد و من نيز به زودی خبر پايان غذای شما که پايان اعتصاب غذای من نيز خواهد بود بشنوم و متعاقباً آزادی شما را شاهد باشيم.<br /><br />۲۶ خرداد ۱۳۸۷<br /><br />حسن نايب هاشم (فرود سياوش پور)<br /><br /><a href="http://www.blogger.com/www.hambastegi83.blogspot.com">http://www.blogger.com/www.hambastegi83.blogspot.com</a><br /><br /><a href="http://www.blogger.com/hambastegi1384@yahoo.com">http://www.blogger.com/hambastegi1384@yahoo.com</a> </div><div align="right"></div><div align="left">(1) José Alvarez</div><div align="left">(2) Gareth Smith </div><div align="left">(3) Ivan Marchetti </div><div align="left">(4) Andrea Casa </div><div align="left">(5) Attila Steve Kopiás</div><div align="left">(6) Giovanni Pavanello</div><div align="left">(7) Giorgio Schultze</div><div align="left">(8) Mary Beth Sullivan</div><div align="left">(9) Jan Tamáš</div><div align="left">(10) Jan Bednář</div><div align="left">(11) Dino Mancarella</div><div align="left">(12) Federica Fratini</div><div align="left">(13) Edoardo Calizza</div><div align="left">(14) Joaquin Valenzuela</div><div align="left">(15) Isabel Torres</div><div align="left">(16) Sung-Hee Choi</div><div align="left">(17) Bruce Gagnon</div><div align="left">(18) <a href="http://www.cpdweb.org/">Joanne Landy</a></div><div align="left">(19) <a href="http://de.youtube.com/watch?v=N6lfFk520Ag&NR=1">(Forbidden Iran)</a></div>hambastegihttp://www.blogger.com/profile/10467626743939127889noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7777653.post-21630739055905263042008-03-09T21:23:00.000+03:302008-03-09T21:26:46.312+03:30<p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><span style="" lang="FA">نامۀ ششم <span style=""> </span>در بيست و هشتمين روز اعتصاب غذا، <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><span style="" lang="FA">در <b>اعتراض</b> به احکام سنگسار، پرتاب از بلندی، اعدام</span><span style="" lang="FA"> کودکان و اعدام های پرشمار بزرگسالان،<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><span style="" lang="FA">احکام قصاص منجر به نقص عضو و<span style=""> </span>شکنجۀ مستمر زندانيان<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><span style="" lang="FA">و در <b>حمايت</b> از همۀ زندانيان سياسی<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><span style="" lang="FA"><span style=""> </span>و ديگر مقاومت کنندگان در برابر کودتای مخملين تدارک شدۀ "انتخابات" مجلس<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><b><span style="font-size: 18pt;" lang="FA">سپيدجامه يا سياه جامه، «سيزده» را پيش از عيد بدر کنيم!<o:p></o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">« .....امروز جمعه ۱۹ اسفند ۱۳۶۲ است. ديروز ۸ مارس بود. روز جهانی زن. <span style=""> </span>اما ما در قلب اروپا، نتوانستيم از جشن های به مناسبت اين روز، چيزی را تجربه کنيم. يک ماه و چند روز است که به اتريش آمده ام. همراه با يک زوج عزيز کرد که در ترکيه با هم بوده ايم و از آنجا با هم به اينجا آمده ايم. در فرودگاه دکتر <b>همايون عليزاده</b>، ما را تحويل گرفت و برای آنکه کارمان سريعتر سرو سامان بگيرد، به اردوگاه پناهندگان برد. چند روزی را در آنجا در اتاقی به عنوان «قرنطينه» گذرانديم و نخستين «مصاحبه» را انجام داديم. «مصاحبه گر» صحبتش را با اين تهديد که اگر سخنانم راست نباشد، بلافاصله سوار هواپيمايم خواهد کرد و عازم تهران خواهم شد، شروع کرد و من يکه خورده، اما پرغرور و اخمو، با کم اعتنائی به او و با نگاهی که به يک «بازجو» بايد داشت، به سؤالاتش، از آن پس پاسخ های کوتاه دادم. مترجم افغانی، مايل نبود بعضی از پاسخ های نسبتاً تندم را ترجمه کند. لبخندها و دلجوئی های نسبی «مصاحبه گر» در ادامۀ مصاحبه هم <span style=""> </span>تغييری در نحوه برخوردم با او نداد. <span style=""> </span>با عزيزانم، آن زوج جوان کرد که قبل از من مصاحبه داشتند، ظاهراً برخورد متعارفی داشت. ولی نمی دانم که چرا با من اينگونه آغاز کرده بود.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><span style=""> </span>به هر حال، يکی دو هفته پس از آن، ما هر سه نفر تمام تلاشمان اين بود که به پايتخت، شهر وين بياييم و با رفيقانمان هر چه زودتر ارتباط برقرار کنيم. با تلاشی که کرديم، موفق شديم در يک پانسيون پناهندگی که در جنب يکی از دو ايستگاه اصلی قطار شهر است، ساکن شويم. من با ۳ تن از همزبانان افغانی در يک اتاق هستم <span style=""> </span>و به عزيزانم يک اتاق کوچک که به زحمت دو تخت روی هم و يک ميز کوچک و دو سه صندلی در آن جا می گيرد، داده اند. رفيق زن، بسيار تميز و شايد بتوان گفت که کمی وسواسی است. ولی چکنيم که تعداد کثيری از نوعی از سوسک که نظيرش را در ايران نديده بوديم، از در و ديوار اتاق بالا می رود و در هر گوشه اثرات حضورشان ملموس است. از همان «قرنطينه» با خود عهد کرده بوديم که هر چه سريعتر آلمانی را خوب فراگيريم. از اين رو، سه تائی، در اتاق ايشان، صبح تا شب فشرده آلمانی می خوانيم و با هم تمرين می کنيم. حتا زمان استراحتمان را هم به مرور درس های پيشين و ساده تر می گذرانيم. رفتن به يک کلاس آلمانی را هم جور کرده ايم. کلاسی که چند کيلومتری با پانسيونمان فاصله دارد و در اين سرمای بيش از ده درجه زير صفر، با لباس های زمستانی مان که چندان هم گرم نيستند، در حالی که ترامواها يکی يکی از کنارمان می گذرند، مجبور هستيم که اين راه را روزی دو دفعه پياده بپيمائيم. چه خوب که اين راه، شامل خيابان اصلی مرکز خريد وين نيز می شود و اين امکان برايمان هست که گاهی از يک در يک فروشگاه بزرگ وارد شويم و از در ديگر آن که چند ده متری جلوتر است، خارج شويم و به اين ترتيب کمی خود را گرم کنيم. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">اصولاً امسال، دشواری های ما به مراتب بيشتر از سال های پيش بود . پارسال در همين ايام، که شواهد، رسيدن <span style=""> </span>ايام بسيار سخت تری را گواهی می داد، تصميم گرفتم که از لرستان خارج شده، بار ديگر به تهران بيايم. از اين رو باز در امتحان تخصص پزشکی شرکت کردم. زمان امتحان مصادف شده بود با «اعترافات تلويزيونی» رهبران حزب توده ايران. با اين حال «امتحان» اين بار به خوبی و خوشی گذشت و از تفتيش عقايد خبری نبود. داوطلبان رشته روانپزشکی از قبل هم کمتر شده بود و از اين رو بدون دردسر قبولی را گرفتم و قرار شد که از ماه خرداد، دوره تخصصی خود را شروع کنم. سه هفته آخری که در خرم آباد بودم، وحشتناک بود. رفقای حزب توده ايران، که انتظار داشتند، «قهرمان پدر»شان، به تعبير <b>سياوش کسرائی، </b>به تلويزيون بيايد و حکومتيان را به باد انتقاد بگيرد، با «اعترافات تلويزيونی» او و بعضی از ديگر اعضای کميتۀ مرکزی حزبشان، با چهره های درهم و شکسته شان، مواجه شدند و از اين رو همه کلافه و پريشان بودند و شيرازۀ کار و زندگی شان از هم گسسته شده بود. چون ضربه به آنان و ما همزمان نبود، ما به رغم ضعف هايی که اين و آن نشان دادند، وضعيت بهتری داشتيم. با اين حال <span style=""> </span>روشن بود که ما نيز بايد هر چه زودتر به يک عقب نشينی وسيع به رغم تمام عوارضش که مهمترين آن، قطع ارتباط با توده های زحمتکش شهر و روستا بود، دست زنيم و سازماندهی جديدی را آغاز کنيم. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">از خرداد ماه، دوران آموزش تخصصی خود را در «قلۀ» تپۀ گيشا آغاز کردم. با خود قرار گذاشته بودم که هرچه زودتر، آن چنان در تخصص خويش، دارای دانش و مهارت گردم که به يمن آن، ضربه پذيری خود را به هنگام يورشی که قاعدتاًً دير يا زود صورت می گرفت، کاهش دهم. می خواستم که يک شبه ره صدساله را بپيمايم. به سرعت هر کتاب تخصصی ترجمه شده را خواندم و به مطالعه سريع کتاب های مرجع روی آوردم. در آن «خلوتگاه» در قلب تهران، درمان بيماران موجی و غيرموجی هم، البته بخشی از وظايفمان بود. هنگام حرکت به سوی بيمارستان، از دامنه تا قلۀ تپه، بارها با گشت های سپاه مواجه بوديم. تپۀ گيشا، به خيال دوستان ساده دل، جای مناسبی بود برای مدفون کردن کتاب های «ممنوعه». اما پاسداران هم اين را می دانستند و گشت هايشان را در اين منطقه افزايش داده، بسياری را متأسفانه دستگير کردند. يکی از مهمترين بحث های آن روزهای ما، در جمع اساتيد و آسيستان ها، ميزان «اثربخشی» داروهای «روانگردان» در گرفتن «اعترافات» بود. برای من که گاهی کاربست نوعی از چنين داروهایی را برای ايجاد گونه ای «هيپنوتيسم مصنوعی» تجربه می کردم، به هيچ وجه پذيرفتنی نبود که قوی ترين اين داروها هم، بتواند بر ارادۀ معتقدترين و مصمم ترين انسان ها فائق آيد. در آن دوران همراه با اضطراب، <span style=""> </span>از جمله سخنان يکی از اساتيدمان بسيار جالب می نمود. استادی از فعالان قديمی حزب توده ايران که دهه ها بود هيچ ارتباطی با آن حزب نداشت و با اين وجود در دستگيری بعضاً کور و فله ای توده ای ها او را هم گرفته و به زندان انفرادی برده بودند. او که خود روانپزشک برجسته ای بود، از تجربه خود در «انفرادی» و اينکه با وجود «بينش» کافی، دچار «توهمات» بينایی و شنوایی شده بود، سخن می گفت و در من هم به تدريج، اين تصور که <span style=""> </span>شدت شکنجه های روانی تا چه حد می تواند درهم شکن باشد، روشن تر می شد.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">چند ماهی بعد در پايان تابستان، از خرم آباد خبر رسيد که سپاهيان به جستجويم رفته اند. ديگر درنگ جايز نبود. مسئله روزها و حداکثر چندهفته در ميان بود. با نزديک ترين عزيزانم که ارتباطی طبيعی را می توانستيم با هم داشته باشيم، مشورتی کرديم. قرار گذاشتيم آنان که خانواده ای را تشکيل داده بودند و آه چندانی در بساط نداشتند، راهی «شرق» شوند و من اتومبيل و بقيه دار و ندارم را بفروشم و خرج قاچاقچی کرده، عازم ترکيه شوم. <span style=""> </span>چند ماه در ترکيه را، همراه با ياران تازه ای که يافته بودم، در بيم و هراس امکان باز گرداندن به کشور، چنانکه بارها ديده شده بود، <span style=""> </span>گذراندم و نهايتاً به کوشش فعالان حقوق بشر در اتريش، به وين<span style=""> </span>رسيدم. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">همانطور که نوشتم، زبان می خوانيم و وقت چندانی برای تعقيب رويدادها نداريم. ولی حال که تنها چند ماهی به انتخابات دومين دورۀ مجلس مانده است، از رويدادهای مربوط به آن نمی توان غافل ماند. شورای نگهبان که در اين سال ها روز به روز قوی تر شده است، نظارت اين انتخابات را نيز در دست دارد. همۀ حکومتيان از انتخاب «اصلح» صحبت می کنند و معلوم است که منظورشان، قشری ترين افراد خودشان است. مجلس کنونی، تدوين لايحۀ انتخابات را به وزارت کشور که ناطق نوری، وزيری که چندين بار مورد سؤال و استيضاح همين مجلس قرار گرفته است، سرپرستی آن را دارد، سپرده است. در اين وضعيت معلوم نيست «مجلس دوم» چه از آب درآيد.....»<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> <br /></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">۱۹ اسفند ۱۳۸۶، فردای ۸ مارس، صد سال پس از اعتراض ۱۵هزار نفره زنان کارگر نيويورک، که برای مزد بيشتر، ساعات کار کمتر و حق رأی زنان، از جان مايه گذاشتند، ولی با گذر زمان خود يا دختران و نوادگانشان به بخشی از حقوق خود رسيدند، زنان برابری طلب کشور ما، که به مسالمت آميز ترين روش ها چون جمع آوری امضاء برای رسيدن به خواست های حداقلی و بديهی خويش روی آورده اند، با زندان و دادگاه و منع خروج از کشور و نقض آشکار مسلم ترين حقوق اجتماعیشان مواجه اند. پارسال در </span><b><span style="font-size: 14pt;" lang="FA">۱۳</span></b><span style="" lang="FA"> اسفند، </span><b><span style="font-size: 14pt;" lang="FA">۳۳</span></b><span style="" lang="FA"> نفر از ايشان <span style=""> </span>دستگير شدند و اکنون <b>روناک صفازاده</b> و <b>هانا عبدی</b> از اعضای انجمن زنان آذرمهر سنندج و کمپين جمع آوری يک ميليون امضاء، چندماه دشوار را <span style=""> </span>در زندان سپری کرده اند. آنانی که گناهی غير از حق طلبی برای خود قائل نيستند و تنها جرمشان را تلاش برای برابری انسان هايی که به واسطۀ مليت و جنسيت خود مورد تبعيض قرار گرفته و می گيرند، می دانند. <o:p></o:p></span></p> <p class="spip" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">مقام های امنيتی و قضائی سنندج که توان و تمايل به برخورد با گروه های اسلامی تندرو (سلفی) در کردستان را که عامل بسياری از بمبگذاری ها در شهرهای اين استان هستند، ندارند، اين دختران جوان را هدف گرفته و آنان را منتسب به گروه هايی با فعاليت مسلحانه کرده اند. درست همان کاری که در مورد <b>عدنان حسن پور</b>، <b>يعقوب مهرنهاد</b> و <b>فرزاد کمانگر </b>و بسياری ديگر انجام داده و می دهند. </span><b><span lang="AR-SA">نگين شيخالاسلامی</span></b><span lang="AR-SA"> دبير انجمن آذرمهر که <b>روناک</b> و <b>هانا</b> از فعالترين</span><span dir="ltr"></span><span dir="ltr" lang="AR-SA"><span dir="ltr"></span> </span><span lang="AR-SA">اعضای آن بوده</span><span style="" lang="FA"> اند، در مورد ايشان </span><span lang="AR-SA">میگويد:</span><span style="" lang="FA"><o:p></o:p></span></p> <p class="spip" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA"><span style=""> </span>«چگونه ممکن است انسانهايی که ميزان</span><span dir="ltr"></span><span dir="ltr" lang="AR-SA"><span dir="ltr"></span> </span><span lang="AR-SA">ارزش و احترامشان به زندگی و حق حيات موجودات زنده به اندازهایست که از خوردن</span><span dir="ltr"></span><span dir="ltr" lang="AR-SA"><span dir="ltr"></span> </span><span lang="AR-SA">گوشت اجتناب میکنند و بر اين باورند که هر موجود زنده در جهان حق زيستن دارد و ما</span><span dir="ltr"></span><span dir="ltr" lang="AR-SA"><span dir="ltr"></span> </span><span lang="AR-SA">نبايد برای لذت نفسانی خويش آنان را از ادامهی زندگی و حق حيات محروم کنيم تروريست</span><span dir="ltr"></span><span dir="ltr" lang="AR-SA"><span dir="ltr"></span> </span><span lang="AR-SA">باشند؟! کسانی که از آغاز جوانی دغدغهی کمک به مردم ديارشان و رفع مشکلات زنان و</span><span dir="ltr"></span><span dir="ltr" lang="AR-SA"><span dir="ltr"></span> </span><span dir="rtl"></span><span lang="AR-SA"><span dir="rtl"></span>کودکان که در سرزمين ما آسيبپذيرترين قشر جامعه هستند را داشتهاند، روستا به</span><span dir="ltr"></span><span dir="ltr" lang="AR-SA"><span dir="ltr"></span> </span><span lang="AR-SA">روستا برای زنان کلاسهای آموزشی برگزار کردهاند و با هزينهی شخصی و از حقوق اندک</span><span dir="ltr"></span><span dir="ltr" lang="AR-SA"><span dir="ltr"></span> </span><span lang="AR-SA">خود برای کودکان خانوادههای کمدرآمد کتاب خريدهاند، آنان که از خشونت عليه زنان</span><span dir="ltr"></span><span dir="ltr" lang="AR-SA"><span dir="ltr"></span> </span><span lang="AR-SA">و کودکان در اشکال مختلف از جمله سنت غلط ختنهی دختران که هنوز هم در برخی مناطق</span><span dir="ltr"></span><span dir="ltr" lang="AR-SA"><span dir="ltr"></span> </span><span lang="AR-SA">دورافتاده روستايی در کردستان رايج است رنج بردهاند و تمام تلاششان آگاهسازی</span><span dir="ltr"></span><span dir="ltr" lang="AR-SA"><span dir="ltr"></span> </span><span lang="AR-SA">زنان و حل اين مشکلات بوده چگونه ممکن است اين همه احساسات انساندوستانه و اين همه</span><span dir="ltr"></span><span dir="ltr" lang="AR-SA"><span dir="ltr"></span> </span><span lang="AR-SA">فعاليت پیگير و مؤثر را رها کنند و به اعمال خشونتآميز يا به گفتهی آقايان</span><span dir="ltr"></span><span dir="ltr" lang="AR-SA"><span dir="ltr"></span> </span><span lang="AR-SA">تروريستی روی آورند؟</span><span dir="ltr"></span><span dir="ltr" lang="DE-AT"><span dir="ltr"></span>!</span><span dir="rtl"></span><span lang="DE-AT"><span dir="rtl"></span> </span><span lang="AR-SA">آخر چگونه میتوانند چنين القابی را به راحتی در مورد اين جوانان که</span><span dir="ltr"></span><span dir="ltr" lang="AR-SA"><span dir="ltr"></span> </span><span lang="AR-SA">پر از اميد و آرزو هستند به کار ببرند و اين اتهامات سنگين را به آنان نسبت دهند؟</span><span style="" lang="FA">!</span><span dir="ltr"></span><span dir="ltr" lang="FA"><span dir="ltr"></span> </span><span style="" lang="FA">ب</span><span lang="AR-SA">رای من که از نزديک اين جوانان را میشناسم و از افکار و رفتار آنها به خوبی</span><span dir="ltr"></span><span dir="ltr" lang="AR-SA"><span dir="ltr"></span> </span><span lang="AR-SA">آگاهم اتهامات نسبت داده شده به آنان به هيچ عنوان باور کردنی نيست حتی اگر به</span><span dir="ltr"></span><span dir="ltr" lang="AR-SA"><span dir="ltr"></span> </span><span lang="AR-SA">گفتهی آقايان اداره اطلاعات</span><span style="" lang="FA">،</span><span lang="AR-SA"> خودشان هم اعتراف کرده باشند</span><span style="" lang="FA">.»<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><b><span style="" lang="FA">روناک</span></b><span style="" lang="FA"> و <b>هانا</b>، در زندان، از «فراموش شدگان»ی ياد می کنند که سال ها را در «فراموش خانه های ندامت» به سر می برند و کسی از آنها خبری نمی گيرد و حتا برخی از خانواده هايشان وجودشان را انکار می کنند و نبودشان را بر حضورشان در زندان ترجيح می دهند. آنان، <b>روناک </b>و <b>هانا، </b>از همه می خواهند که نه خود آنان و نه آن «فراموش شدگان» را فراموش نکنند. <span style=""> </span>پيمان ببنديم که نه <b>روناک</b> و <b>هانا</b> و نه همبندانشان را فراموش نکنيم و برای آزاديشان با نهايت توان بکوشيم!<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span><b><span style="" lang="FA">فرزاد کمانگر</span></b><span style="" lang="FA">، يک فعال حقوق مدنی به مناسبت ۸ مارس، نامه ای به معشوق خيالی يا واقعی اش نوشته است. اويی که در زندان خود را يکبار مجبور ديده که </span><b><span style="font-size: 14pt;" lang="FA">۳۳</span></b><span style="" lang="FA"> روز اعتصاب غذا نمايد. اويی که در «رنج نامه» اش، از شکنجه هايی که بر او روا رفته است می نويسد: <o:p></o:p></span></p> <p dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">«...</span><span lang="AR-SA">تا می توانستند شلاقم میزدند. دست هایم را می بستند و روی صندلی مینشاندند و به</span><span dir="ltr"></span><span dir="ltr" lang="AR-SA"><span dir="ltr"></span> </span><span lang="AR-SA">جاهای حساس بدنم … فشار وارد می کردند و لباسهایم را از تنم به طور کامل خارج می</span><span dir="ltr"></span><span dir="ltr" lang="AR-SA"><span dir="ltr"></span> </span><span dir="rtl"></span><span lang="AR-SA"><span dir="rtl"></span>کردند و با تهدید به تجاوز جنسی با چوب و باتوم آزارم می دادند</span><span dir="ltr"></span><span dir="ltr" lang="DE-AT"><span dir="ltr"></span>.</span><span dir="rtl"></span><span style="" lang="FA"><span dir="rtl"></span>..</span><span dir="ltr" style="" lang="DE-AT"><o:p></o:p></span></p> <p dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span dir="rtl"></span><span style="" lang="FA"><span dir="rtl"></span>...</span><span lang="AR-SA">پای چپ من در این مکان بشدت آسیب دید و بعلت ضربه های همزمان به سرم و شوک الکتریکی بیهوش شدم و از هنگامی که به هوش آمدم، تاکنون تعادل بدنم را از دست داده ام و بی اختیار می لرزم، پاهایم را زنجیر می کردند و بوسیله شوک الکتریکی که دستگاهی کوچک و کمری بود به جاهای مختلف و حساس بدنم شوک می زدند که درد بسیار زیاد و وحشتناکی داشت بعدها به بازداشتگاه ۲۰۹ در زندان اوین منتقل شدم. از لحظه ورود به چشمانم چشم بند زدند و در همان راهروی ورودی (همکف - دست چپ بالاتر از اتاق اجرای احکام) مرا به اتاق کوچکی بردند که در آنجا نیز مرا مورد ضرب و شتم (مشت و لگد) قرار دادند</span><span style="" lang="FA">...»<o:p></o:p></span></p> <p dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><b><span style="" lang="FA">فرزاد </span></b><span style="" lang="FA">که<b> </b><span style=""> </span>در "محاکمه" ای، کمتر از سه دقيقه ای، به اعدام محکوم شده است، در نامۀ خود به مناسبت روز جهانی زن، با عنوان «ققنوس های ديار ما» به معشوقش می نويسد: </span><span dir="ltr" style="" lang="DE-AT"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span dir="rtl"></span><span style="" lang="FA"><span dir="rtl"></span>«...</span><span lang="AR-SA">در اين روز به جای دستان مهربان تو، شاخه گل نرگسم را آراسته خيال پريشان تر از گيسوانت می نمايم. دو سال است که دستانم نه رنگ بنفشه به خود ديده است و نه عطر گل ياس. دو سال است چشما</span><span style="" lang="FA">نم </span><span lang="AR-SA">بی قرار چند قطره اشک از سر ذوق و خوشحالی است</span><span style="" lang="FA">.</span><span lang="AR-SA"> تو بهتر می دانی که همه روزهای سال برای رسيدن به اين روز لحظه شماری می کنم اما امروز مانده ام برای اين روز چه هديه ای مناسب توست آواز " مرا ببوس " يا آواز " باغچه پاشا " يا شمعی که روشنی بخش خاطراتمان باشد اما نازنينم نه صدای آوازم را می شنوی و نه می توانم شمعی برايت روشن نمايم ، اينجا ارباب "ديوارها" شمع ها را نيز به زنجير می کشد</span><span style="" lang="FA">...<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span lang="FA"><span style=""> </span></span><span style="" lang="FA">...</span><span lang="AR-SA">اما راز بی قراری من و روز تو: گلکم من در سرزمينی به دنيا آمده ام که زنانش بسان همه زنان دنيا نه نيمی از همه ، که "نيمی از آسمان اند" اولين گريه زندگی ام را در اين سرزمين و همصدا با فرياد صدای زنانی سر دادم که همراه با رقص شعله ها درس اعتراض و تسليم نشدن را به آتش می آموختند.</span><span style="" lang="FA">...<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span lang="FA"><span style=""> </span></span><span style="" lang="FA">...</span><span lang="AR-SA">پس چگونه ممکن است روز تو "قربان"م و "نوروز"م نباشد بسياری چون تو سالها در کنار پنجره چشم به راه عزيزانشان اند تا بازگردند فرقی نميکند کی ... همراه با اولين برف زمستان که گنجشک ها را با مشتی گندم ميهمان تنهايشان می کنند، يا هنگامی که برای بازگشت پرستو ها خانه را آب و جارو می نمايند يا نه، زمانی که خدا را مهمان سفره افطارشان می نمايد ... تو نيز برای چنين روزی با تن پوشی به رنگ آسمان و لطافت "سيا چمانه عثمان" و "شاخه برزرن" و گردنبندی از ميخک منتظرم باش چون ميخک برای من يادآور بوی زن، بوی سرزمينم، بوی جاودانگی و در يک کلام بوی توست تا آن زمان به خالق شبنم و باران می سپارمت</span><span style="" lang="FA">.»<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">ليلا، دانش آموز نيمکت سوم کلاس چهارم نسترن او در ۹ سال پيش، که اکنون زنی ۲۱ ساله و مادر فرزندی سه ساله است، به «نامۀ بابا آب داد» فرزاد کمانگر معلم محبوبش اينگونه پاسخ می دهد:<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">«</span><span lang="AR-SA">سلام ای خواسته ی شگرف،</span><span style="" lang="AR-SA"> </span><span lang="AR-SA">عزيز رويايي،</span><span style="" lang="AR-SA"> </span><span lang="AR-SA">همه می گويند شکی نيست تو با پرستو همراه بهار ميايی<br />باغبان باغ عشق سلام،</span><span style="" lang="AR-SA"> </span><span lang="AR-SA">امروزکه فرسخ ها از وجود نازنينت دورم احساس می کنم به اندازه ی شاهرگ حيات به من نزديکی چون طنين صدايت را همواره در گوش دارم واندرزهايت را حلقه ای آويز گوشم کرده ام.</span><span style="" lang="AR-SA"> </span><span lang="AR-SA">بهترين درودها را به وسعت لحظات شاد باهم بودن برايت ارمغان دارم.</span><span style="" lang="FA">...<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA">آقای کمانگر عزيز، هرگز فراموش نخواهم کرد زمانی که خبر از مرگ همکلاسيمان کوروش را شنيدی چه بر سرت آمد وچگونه برايش گريه کردی و اکنون هم هنوزدر غمش برايش می نويسی ويا روزی که سرگل دختر بيچاره ای را که به زور از نيمکت های شکسته ی کلاس سرد وتاريکش جدا کردند و</span><span style="" lang="AR-SA"> </span><span lang="AR-SA">او را به خانه نابخت شوهر فرستادند، بگذار از سرنوشتش برايت بگويم هر چند که مطمئن هستم بسيار اندوهگين ات می کنم. او را نيز مانند کوروش با جسدی بی جان به همان روستا بازگرداندند، اما با</span><span style="" lang="FA"> ۹۰ درصد </span><span lang="AR-SA"><span style=""> </span>سوختگی ناشی از خود سوز</span><span style="" lang="FA">ی</span><span lang="AR-SA">. آقای معلم عزيزم بدان که بسياری از بچه هايت به نوعی کوروش و</span><span style="" lang="AR-SA"> </span><span lang="AR-SA">سرگل می شوند. همين را بگويم که همه آرزوهايی را که از ما می پرسيدی می خواهيد آينده چگونه باشد، در حد يک آرزو ماند</span><span style="" lang="FA">.</span><span lang="AR-SA"> فقط خوشبختانه يک آرزوی من که هنگام خردسالی داشتم که کاش می شد فرشتگان را ديد به حقيقت پيوست ومن يکسال تجربه با فرشته بودن را داشتم.</span><span style="" lang="FA">»</span><span style="" lang="FA"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">رؤيا، صنوبر و تعدادی ديگر از دانش آموزان معلم سربلند فرزاد کمانگر هم به نامۀ وی پاسخ داده اند. آنان می نويسند:<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">«...</span><span style="font-family: Arial;" lang="AR-SA"> کدام معلم است که هر ماه حق وحقوقش را با</span><span lang="AR-SA"> </span><span style="font-family: Arial;" lang="AR-SA">ديگران تقسيم کند و کتاب بچه هايش را</span><span style="font-family: Arial;" lang="AR-SA"> </span><span style="font-family: Arial;" lang="AR-SA">از روی نيمکت بردارد و دزدکی پولی لای آنها</span><span lang="AR-SA"> </span><span style="font-family: Arial;" lang="AR-SA">بگ</span><span style="font-family: Arial;" lang="FA">ذ</span><span style="font-family: Arial;" lang="AR-SA">ارد و</span><span style="font-family: Arial;" lang="AR-SA"> </span><span style="font-family: Arial;" lang="AR-SA">کدام است که به اندازه ی فرزاد کمانگر شوق درس خواندن و اميد به زندگی را</span><span lang="AR-SA"> </span><span style="font-family: Arial;" lang="AR-SA">به دانش آموزانش بدهد،</span><span style="font-family: Arial;" lang="AR-SA"> </span><span style="font-family: Arial;" lang="AR-SA">معلمی که به ما آموخت به سرزمين مان عشق بورزيم و برای سر</span><span lang="AR-SA"> </span><span style="font-family: Arial;" lang="AR-SA">بلنديش بکوشيم و در مدحش سرود بخوانيم.</span><span style="font-family: Arial;" lang="FA">..<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="font-family: Arial;" lang="AR-SA">هر لحظه زندگيمان با او</span><span lang="AR-SA"> </span><span style="font-family: Arial;" lang="AR-SA">خاطره ايست،</span><span style="font-family: Arial;" lang="AR-SA"> </span><span style="font-family: Arial;" lang="AR-SA">ما زندگی را با او ميخواهيم،</span><span style="font-family: Arial;" lang="AR-SA"> </span><span style="font-family: Arial;" lang="AR-SA">ما منتظر دستان پر مهرش هستيم،</span><span style="font-family: Arial;" lang="AR-SA"> </span><span style="font-family: Arial;" lang="AR-SA">ما به قيمت</span><span lang="AR-SA"> </span><span style="font-family: Arial;" lang="AR-SA">جانمان او را می خواهيم چون او بسيار به آينده ی ما اميدوار بود،</span><span style="font-family: Arial;" lang="AR-SA"> </span><span style="font-family: Arial;" lang="AR-SA">پس بگذاريد آينده</span><span lang="AR-SA"> </span><span style="font-family: Arial;" lang="AR-SA">را نيز با او تجربه کنيم.</span><span style="font-family: Arial;" lang="FA">..»</span><span style="" lang="FA"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><b><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p>محمد حسن فلاحيه زاده</span></b><span style="" lang="FA">، روزنامه نگار زندانی، <b>بهروز جاويد تهرانی، </b>از دستگيرشدگان ۱۸</span><span style="" lang="FA"> تير ۱۳۷۸ و زندانيان مارکسيست زندان رجائی شهر هم به مناسبت روز زنان، پيام داده اند.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><span style=""> </span><b>محمد حسن فلاحيه زاده</b> می نويسد:<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">«... </span><span lang="AR-SA">همه ميدانند که زن در قرون اول هجری برخوردار از حقوقی بوده که الان از آن محروم است. به عنوان مثال زن در اوايل ظهور اسلام اسب سواری ميکند ولی در حال و گذشته ای نزديک در برخی کشورهای اسلامی حق رانندگی را به زن نميدهند و يا در آن زمان زن به عنوان جنگجويی ماهر در کنار مرد ميجنگد و اگر برگرديم به قرنهای قبل از اسلام خواهيم ديد که برخی از زنان کشورهايی را اداره ميکردند همچون زنوبيا و بلقيس و زنانی مانند آنها.</span><span style="" lang="FA">..»<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p>ديشب به دعوت «جامعۀ مستقل زنان ايرانی مقيم اتريش» در جشن سالانه شان به مناسبت ۸ مارس شرکت کردم. برنامه ای که با کيفيت بسيار خوبی برگزار شد. از ديدن زنانی که هر سال مصمم تر و استوارتر از پيش،<span style=""> </span>از برابر حقوقی خود و هم جنسان شان به ويژه در ايران، به رغم هزينه های حتمی يا احتمالی آن، دفاع و آن را طلب می کردند، به خود باليدم. از محبت متقابلشان به خود دلگرم شدم و در شاديشان با اميد کسب دست آوردهای بيشتر شريک گشتم.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p>روز بيست وهشتم اعتصاب غذایم را می گذرانم. خوشبختانه هنوز هيچ علامت و نشانۀ غير معمولی ندارم. در آزمايش خون سه روز پيش، به جز کاهش بيش از حد نصاب گلبول های سفيد و پايين آمدن نسبی گلبول های سرخ، همه چيز کاملاً در حد طبيعی بود که <span style=""> </span>آن هم اميدوارم از هفتۀ آينده، برطرف شود. وزنم هنوز به وزن بابی سندز در شروع اعتصاب غذايش نرسيده است. با اين حساب، حال که ميدانم او<span style=""> </span>با ۶۸ کيلوگرم وزن اعتصاب غذايش را آغاز کرده و توانسته است ۶۶ روز ادامه دهد، کاملاً برايم روشن است که<span style=""> </span>در پايان ۳۳ روز، حتا اگر اعتصاب غذايم ادامه هم می يافت، قاعدتاً حداقل ۶۶ روز ديگر وقت می داشتم. به ويژه اينکه من بسياری از ظرايف بهداشتی را رعايت می کنم که او نه می دانست و نه می توانست و شايد نه ميخواست، در شرايط زندان آن «بانوی بیرحم آهنين» آنها را در نظر گيرد.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p><br />اجلاس عادی هفتم شورای حقوق بشر که مهمترين اجلاس سالانۀ آن است، هم در ژنو کار خود را آغاز کرد. <span style=""> </span>امسال هم منوچهر متکی در روز دوم اين اجلاس نطق بلند و بی محتوایی کرد و نشان داد که او هم<span style=""> </span>چون رهبرش خامنه ای و رئيسش احمدی نژاد، با عرف بين المللی ناآشنا و موقعيت ناشناس است.<span style=""> </span>وی در ابتدای سخنرانيش، از اعضای شورا خواست به احترام نوزاد فلسطينی که توسط ارتش اسرائيل کشته شده است يک دقيقه سکوت کنند و از اعضای مسلمان شورا هم خواست که برای آن نوزاد فاتحه بخوانند. اما با اينکه تقريباً تمامی اعضای شورا اعمال اسرائيل را محکوم می کنند و تاکنون ۴ اجلاس از ۶ اجلاس اضطراری شورا به جنايات اسرائيل در جنوب لبنان و فلسطين اختصاص يافته است، کسی به خواست متکی وقعی ننهاد و تنها خود او و هيئت نمايندگی جمهوری اسلامی به خواستش پاسخ مثبت دادند. متکی با خانم آربور، کميسر عالی حقوق بشر نيز در حاشيه اين اجلاس ديدار داشت. ظاهراً خانم آربور موارد اخير نقض فاحش حقوق بشر و موارد حادی را که بايد نسبت به آنها به سرعت اقدام شود به او گوشزد کرده است. چرا که متکی از او در اين ديدار خواسته است که به موارد «انفرادی» که در «شأن» کميسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد نيست، بپرهيزد. در روزهای آتی گزارشگران ويژه اعدام های غيرقانونی، شکنجه، بازداشت های خودسرانه و .... آنچنانکه در «شأن»شان هست و هر مورد نقض حقوق بشر را در مورد هر فرد مهم می دانند، خلاصه ای از گزارش های خود به شورا را قرائت خواهند کرد. اغلب آنان در گزارش مکتوب خود، به موارد نقض حقوق بشر در حوزۀ مربوط به خود، از جمهوری اسلامی نام برده اند و بار ديگر خواسته اند که امکان بازديد از ايران برای بررسی دقيق تر برايشان فراهم آيد. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p><br />آخرين چهارشنبۀ صفرالحرام گذشت. گفته می شود که جلادان زندان ها آخرين چهارشنبۀ ماه های قمری را برای اعدام در زندان ها در نظر گرفته اند. البته اخبار که هميشه حاکی از اعدام در روزهای ديگر هم هست. ولی خوشبختانه عجالتاً خبری از اعدام </span><b><span style="" lang="FA">شهربانو ندام</span></b><span style="" lang="FA">، <b>اکرم مهدوی</b>، <b>طيبه حجتی،</b><span style=""> </span><b>سهيلا</b>، <b>زهرا</b><span style=""> </span>و همچنين </span><b><span style="" lang="FA">بهنام زارع </span></b><span style="" lang="FA">و <b>محمد رضا حدادی، </b>جوانانی که به اتهام ارتکاب جرائمی در سنين کمتر از ۱۸ سال، حکم اعدام گرفته اند،</span><span style="" lang="FA"> نرسيده است. بايد اميدوار بود که کوشش ما فعالان حقوق بشر در رساندن ندای اين مظلومان به نهادهای حقوق بشر و نأکيدات احتمالی خانم آربور به متکی باعث نجات جان آنان تا اين لحظه شده باشد؛ هر چند هنوز هم <span style=""> </span>کماکان بيم آن می رود که هر آن <span style=""> </span>جلادان دست به کار شوند و جان <span style=""> </span>آنان را بگيرند.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p></o:p>۵روزی به نمايش آخرين صحنۀ "انتخابات" مجلس رژيم بيشتر نمانده و هنوز فضای <span style=""> </span>آن سرد سرد است. <span style=""></span>چند روز قبل تعطيل رسمی بوده و اکنون به رغم پايان تعطيلات و محدوديت های افزوده شده، امکان تبليغات وسيع برای کانديداها فراهم نيست. گفته می شود که هنوز خيلی از مردم حتا نمی دانند که همين جمعه روز "انتخابات" است و مشغول رفع گرفتاری های معمول شب عيدشان هستند. در اکثر شهرستان ها و شهرهای بزرگ به جز تهران، «رقابتی» واقعی پيش بينی و برنامه ريزی نشده است و چون آن داستان مولوی «سهم شير» خامنه ای محفوظ در نظر گرفته شده است. اين «سهم» همانطور که پيش بينی شده بود، حداقل ۵۰ درصد کرسی هاست. هرچند که بعضی از "اصلاح طلبان" گمان می کنند که در بيش از ۵۰ درصد کرسی ها امکان رقابت دارند و واقع بين ترهايشان سهم خود را <span style=""> </span>بسيار کمتر می دانند. (يک سوم يا حتا کمتر از آن، ۸۰ به شمول تهران به حساب سازمان مجاهدين انقلاب اسلامی).<span style=""> </span>با اين حال "اصلاح طلبان"<span style=""> </span>«روبه صفتانه» (به تعبير همان داستان مولوی) گفته اند که به اين وضع تن خواهند داد و حتا اگر امکان «رقابت» در يک کرسی را داشته باشند، در "انتخابات" شرکت خواهند کرد. حمله به ستادهای انتخاباتی "اصلاح طلبان" در بسياری از نقاط کشور صورت گرفته است. <b>تاج زاده</b> گفته است که از مجالس خصوصی جناح مقابل خبر رسيده است که حتا يک اصلاح طلب نبايد وارد مجلس شود و از اين رو اينان شايد به يک نماينده که البته کسی چون <b>اکبر گنجی</b>، فرد «آگاه و شجاعی» را در ميان آنان نيافته است، قناعت داشته باشند. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">با اين حال ايشان در تهران بختشان را بلندتر می بينند. <span style=""> </span>"اصولگرايان" و "اصلاح طلبان" در پايتخت هر يک با دو <span style=""> </span>«ليست» اصلی و چندين «ليست» فرعی وارد ميدان شده اند. اشتراک دو ليست اصلی "اصلاح طلبان" بيشتر از اشتراک دو ليست اصلی "اصولگرايان" است و اين اميد معينی را برای کانديداهای مشترکشان فراهم آورده است. ولی مشکل اصلی "اصلاح طلبان" آنگونه که از زبان اکثرشان نيز بيان می شود، نگرانی از ميزان مشارکت مردم در "انتخابات" است. شواهد نشان می دهد که خامنه ای و نزديک ترين اياديش، سناريویی شبيه "انتخابات" شورای دوم را برنامه ريزی کرده اند. به صورتی که با حداقل مشارکت مردم، ليست تحويلی خود به سازماندهی داده شده ترين نيروهای خود، يعنی سپاه و بسيج را که قاعدتاً بايد ليست «جبهه متحد اصولگرايان» باشد، برنده اعلام کنند. شواهد تا اين لحظه نشان می دهد که "اصلاح طلبان" بعيد است بتوانند حدی از مشارکت را که معادلۀ فوق را برهم زند، تأمين کنند. نظرسنجی های تاکنونی نشان می دهد که در تهران و شهرهای بزرگ، در بهترين شرايط برای حاکمان، ميزان مشارکت از ۲۵ درصد فراتر نخواهد رفت و رقم واقعی قاعدتاً به مراتب کمتر از آن خواهد بود. به اين ترتيب به نظر می رسد که هدف خامنه ای و اياديش اين است که با شگردهای تبليغاتی «بزرگ نمايانه» و تقلبات وسيع (آنچنان که يکی از ياران کروبی، ابراز اميدواری کرده است که انتخابات «رايانه» ای باشد و «يارانه»ای نباشد) همچون "انتخابات" دورۀ دوم شوراها، البته با تأکيد بر شعار «مشارکت حد اکثری»، حداکثر، مشارکتی حدود ۵۰ درصد را «صحنه آرائی» کنند. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">به اين ترتيب، تنها راه مقابله با اين ترفند، نشان دادن «مشارکت حداقلی» مردم، آنچنان که قطعی به نظر می رسد، به خود مردم کشور و همچنين مردم ديگر کشورهاست. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">تجارب سال های اخير نشان داده است که به «پای صندوق نرفتن ها»، اگر تنها به «در خانه نشستن ها» منحصر شود، کمتر قادر است، ترفندهای تبليغاتی حکومتيان را به خوبی خنثی کند. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">بعضی از کانديداها، به رغم رد صلاحيت، با بی اعتنائی به شورای نگهبان و «عبور» از آن، تبليغات انتخاباتی خود را شروع کرده، ادامه می دهند. عزيزی طرح يک <b>«اعتراض سفيد» </b>را به صورت چسباندن يک برگه سفيد بر روی ديوارها و پنجرۀ خانه ها، مغازه ها و اتومبيل ها به عنوان نمادی از «عدم حضور کانديدای دلخواه» ارائه داده است. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><b><span style="" lang="FA">محمد ملکی،</span></b><span style="" lang="FA"> در "انتخابات" پيشترين، پيشنهاد کرده بود که مردم در حرکتی متمدنانه و صلح جويانه، <b>«پرچم سفيدی»</b> با شعار <b>«انتخابات فرمايشی، نه»</b> را برافرازند و به جهانيان نشان دهند. عيسی سحرخيز، در آن "انتخابات" از احزاب و گروه های سياسی خواسته بود از مردم بخواهند که در خانه ها نمانند و در حاشيه ننشينند، بلکه در صحنۀ اجتماع، <b>«رنگ سفيد»</b> را به عنوان نمود رفتار مسالمت آميز اعتراضی خود برگزيده، به صورت پوشيدن «<b>پيراهن سفيد</b>»ی در تن يا گرفتن «<b>پرچم سفيد</b>»ی در دست، به نمايش گذارند. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">روز جمعه ۲۴ اسفند، روز "انتخابات"، آخرين جمعۀ سال هم است. روزی که مادران و ديگر بستگان قربانيان سياسی اين رژيم و آن رژيم، در گلستان <b>«خاوران»، </b>قطعۀ </span><b><span style="font-size: 14pt;" lang="FA">۳۳</span></b><span style="" lang="FA"> بهشت زهرا و ديگر گلستان های گوشه و کنار اين مرز و بوم، <span style=""> </span>بر سر گور عزيزان از دسته رفته شان، با سال کهنه<span style=""> </span>وداع می کنند. <b>«سفيد جامه»</b> (آنچنان که <b>انوش</b> می خواست و مادر، <b>فروغ</b> <span style=""> </span>چشمان ما به آن تن داده بود) يا <b>«سياه جامه»</b> (آنچنان که معمول است) همراه اين عزيزان باشيم. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">آنجا آزادی هرچه زودتر همدردانی با عزيزان از دست رفته، چون <b>علی صارمی، محمد علی منصوری و دخترش<span style=""> </span>معصومه منصوری، و ناصر سوداگری</b> را خواستار شويم.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p><br />جمعه، به کوه و دشت و صحرا نيز بزنيم. نحسی <b>«سيزده»</b> را، (<b>خامنه ای و ۱۲ نگهبان او<span style=""> </span>را</b>) اين بار پيش از عيد، بدر کنيم! <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p>طرح «</span><b><span lang="AR-SA">به موازات "انتخابات" نمايشی مجلس، کانديدا معرفی کنيم!</span></b><b><span style="" lang="FA">» <o:p></o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><b><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></b><br /><span lang="EN-US"><a href="http://www.asre-nou.net/1386/bahman/10/m-be-mowazat.html" target="_blank"><span dir="ltr">http://www.asre-nou.net/1386/bahman/10/m-be-mowazat.html</span><b><span style="" lang="FA"><o:p></o:p></span></b></a></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span><br /><u><span dir="ltr" style="color: rgb(1, 1, 255);" lang="DE-AT">http://www.akhbar-rooz.com/article.jsp?essayId=13446</span></u><span style="" lang="FA"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">اين بار با استقبال کافی همراه نشد. <b>«کليد دل ياران»</b> يافت می نشد. به تعبير زنده ياد <b>سياوش کسرائی، </b>«بيشتر می گرديم».<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">«جمعی از ياران ما» به خطا تصور کرده اند که نفس ارائۀ اين طرح «شرکت در انتخابات و مشروعيت بخشيدن به جمهوری اسلامی» بوده است. بسياری ديگر هم قطعاً ملاحظاتی خاص خود را داشته اند. اما دريغا، که اغلب دانستن آن را از ما دريغ داشتند. <b><o:p></o:p></b></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><b><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></b><span style="" lang="FA">يکشنبه ۱۹ اسفند ۱۳۸۶<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p>حسن نايب هاشم (فرود سياوش پور)<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p><br /></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA"><a href="http://www.hambastegi83.blogspot.com/" target="_blank"><span dir="ltr" lang="EN-US">www.hambastegi83.blogspot.com</span></a></span><span style="" lang="FA"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA"><o:p> </o:p><br /><a href="mailto:hambategi1384@yahoo.com" target="_blank"><span dir="ltr" lang="EN-US">hamba</span><span dir="ltr" style="" lang="DE">s</span><span dir="ltr" lang="EN-US">tegi1384@yahoo.com</span></a></span><span style="" lang="FA"><o:p></o:p></span></p><div style="text-align: right;"> </div>hambastegihttp://www.blogger.com/profile/10467626743939127889noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7777653.post-55422358524182428052008-03-02T13:00:00.000+03:302008-03-02T13:03:22.742+03:30<p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><span style="" lang="FA">نامۀ پنجم <span style=""> </span>در روز بيستم اعتصاب غذا، <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><span style="" lang="FA">در <b>اعتراض</b> به احکام سنگسار، پرتاب از بلندی، اعدام</span><span style="" lang="FA"> کودکان و اعدام های پرشمار بزرگسالان،<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><span style="" lang="FA">احکام قصاص منجر به نقص عضو و<span style=""> </span>شکنجۀ مستمر زندانيان<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><span style="" lang="FA">و در <b>حمايت</b> از همۀ زندانيان سياسی<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><span style="" lang="FA"><span style=""> </span>و ديگر مقاومت کنندگان در برابر کودتای مخملين تدارک شدۀ "انتخابات" مجلس<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><b><span lang="FA" style="font-size:18;">بانو ندام! بی گناه و حتا باگناه، سزاوار اعدام نيستی،<o:p></o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><b><span lang="FA" style="font-size:18;">هيچ اسيری را مرگ نشايد!<o:p></o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">« .....روز۱۱ اسفند ۱۳۶۱ هم آمد. هنور جنگ در ميهنمان <span style=""> </span>بيداد می کند و امسال هم تاکنون روزهای سختی را پشت سر گذاشتيم. در فروردين ماه، با همکاران پزشک ديگری به اهواز رفته بودم و سه هفته ای در بيمارستان مختص درمان سوختگی آنجا خدمت کردم. يک طبقه از اين بيمارستان را تخليه کرده بودند، تا مجروحان عمليات جنگی را به آنجا بياورند و ما به مداوايشان بپردازيم. از بخش سوختگی هم ويزيت می کرديم. يک بار يک مادر که خود و چند فرزندش را سوزانده بود، به آنجا آوردند. تا آمديم بجنبيم، در فاصله کوتاهی چند فرزندش زير دست ما، که در جستجوی رگی برايشان بوديم از دست رفتند و خود او و ديگر فرزندان<span style=""> </span>ديگرش به خاطر سوختگی شديد در ساعاتی بعد از آن. کوچکترين فرصتی نيافتيم تا بدانيم که چرا وی دست به اين خودسوزی و عزيزکشی زده است. روزهای بعد از آن ناگهان تمامی طبقه خالی بيمارستان از مجروح جنگی پر شد. من و همۀ همکارانم، سريع دست به کار شديم. بعضی را به تهران اعزام کرديم. بعضی را همآنجا مداوا کرديم و بعضی را که آسيب کمتری داشتند، پس از درمان اوليه برای مرخصی نزد عزيزانشان فرستاديم. با اين حال در ميان آنان کم نبودند جوانانی که با وجود نقص عضو ايجاد شده، می خواستند دوباره بلافاصله عازم جبهه شوند و به توصيه های پزشکی ما که حداقل مدتی را به خود مرخصی بدهيد، بی توجهی نشان می دادند. ماهی بعد از آن خوشبختانه خرمشهر آزاد شد و در همه شهرها<span style=""> </span>مردم نقل و شيرينی پخش می کردند و اتومبيل ها<span style=""> </span>چراغ ها را روشن کرده، با زدن بوق در شادی ها شريک بودند. آن هنگام زمانی بود که از نظر ما ديگر بايد آتش بس داده میشد و جنگ خاتمه می يافت که نشد و خيل بازگشت کشته ها و زخمی ها از جبهه ها ادامه يافت.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">اوضاع که چنين پيش رفت، <span style=""> </span>از جنگ فاصلۀ بيشتری گرفتم و مطابق قرار قبلی ام<span style=""> </span>با خود در امتحان تخصصی شرکت کردم. در آن امتحان<span style=""> </span>ظاهراً با بهترين نمرات آن طور که از زبان ممتحن مکتبی لو رفت قبول شدم،<span style=""> </span>ولی در بخش شفاهی که با تفتيش عقايد همراه بود و پس از تحقيقات محلی صورت گرفت، ره به جائی نبردم. با وجود نياز شديد به متخصص در رشته روانپزشکی، از ميان داوطلبان تنها دو نفر را که ظاهراً کمترين نمرات را هم در امتحان آورده بودند، پذيرفتند. حال نوبت آن بود که خدمت به مناطق محروم کشور را بر مبنای «طرح خدمت خارج از مرکز پزشکان و ....» انجام دهم. آموزه ما در تمام سال های تحصيل اين بود که «بهداشت و پيشگيری مقدم بر درمان است» پس در ميان چند امکان، سرپرستی «اداره خدمات ويژه پزشکی» استان لرستان را قبول کردم و پس از فترتی به فاصلۀ چند نسل، دوباره «لُر» شدم. در بيمارستان ها نياز به پزشک زياد بود. از اين رو تا چند ماه عملاً نتوانستم به «اداره» خود بروم. شوق ديدار عزيزانم در تهران و در «اتحاد پزشکان و داروسازان» هم موجبی بود که چند روز هفته را فشرده در خرم آباد کار کنم و چند روز هفته را به عنوان "مرخصی" در تهران بگذرانم. با اينکه پزشک يک بيمارستان داخلی که نام «<b>مهدی رضائی</b>» آن را تغيير داده بودند، بودم، اغلب به هنگام حملات هوائی عراق به شهر خرم آباد و کشته و زخمی شدن بسياری از مردم، لازم می شد که به بيمارستان جراحی «دکتر <b>هوشنگ اعظمی</b>» که نام آن را هم تغيير داده بودند، بروم و کمکی برای همکارانم در آنجا باشم.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">در آن بيمارستان داخلی يک بار هم <span style=""> </span>"درمانگر" يک زندانی سياسی بودم که <span style=""> </span>شکنجه گرانش او را در آخرين ساعات عمرش، برای "درمان" نزد ما آورده بودند. اویی که کليه اش به طور کامل از کار افتاده بود و بدنش آش و لاش و پر از کبودی بود. در پرونده پزشکی و گواهی فوتش، علت مرگ را </span><span dir="ltr" style="" lang="EN">Crush syndrome</span><span dir="rtl"></span><span style="" lang="EN"><span dir="rtl"></span> </span><span style="" lang="FA">که به معنی نشانگان له شدگی يا رفتن به زير آوار می باشد، نوشتم. بعدها <span style=""> </span>ظاهراً در پاسخ به شکايتی از مسئولان زندان خرم آباد، "بازرسانی" از تهران با هيئت و رفتاری عجيب و غريب برای "تحقيق" آمدند و از جمله با من نيز وارد گفت و گو شدند. آنان برای اينکه همجرمان خود را تبرئه کنند و خود قربانی را عامل مرگ بدانند، نظر کارشناسانۀ مرا پرسيدند که آيا ممکن است که مرگ زندانی در اثر استفاده از سيانور باشد؟؟!! من<span style=""> </span>گفتم که با نبش قبر خيلی چيزها روشن می شود و من در پرونده و گواهی فوت علت را نوشته ام و در مدارک بيمارستان موجود است، اما دريغا که بعداً اطلاع يافته ام که ورق های مربوط به علت مرگ از پرونده پاره و ربوده شده بود و به جای اميدواری به امکان پيگيری موضوع قتل او و شناخته شدن مسببان مرگ او، <span style=""> </span>تنها خاطرۀ زجر آن جوان در آخرين ساعات زندگی اش به ياد من ماند.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">در فاصله ای کوتاه پس از آن حوادث، پدر بيمارم را که از مهمترين انگيزه های سفرهای مداومم به تهران، ديدار او بود، از دست دادم. <span style=""> </span>پس بيش از پيش در محل مستقر شدم و بالاخره <span style=""> </span>سرپرستی «اداره خدمات ويژه بهداشتی» را در سطح استان گرفتم که مسئوليت ۵ حوزۀ <span style=""> </span>بهداشت بيماری های غير واگير، بهداشت صنعتی، بهداشت دهان و دندان، بهداشت روانی و<span style=""> </span>پيشگيری از سوانح و حوادث را به عهده داشت. به کارخانه ها سر می زديم، نکات ايمنی را گوشزد می کرديم و کارگران را معاينه می کرديم، بعضی از بيماران روانی، قلبی، مبتلا به قند و فشار خون را مداوا می کردم و به روستا ها و شهرهای ديگر استان هم سرکشی هايی می کردم.<span style=""> </span>اين ها وظايفی <span style=""> </span>پر شمار بودند و امکانات من و ما محدود و کار زيادی را طبعاً و تبعاً نمی توانستيم به <span style=""> </span>پيش بريم <span style=""> </span>و تنها به کمک گرفتن از عموم مردم اميدوار بوديم تا بتوانيم به بخشی از وظايفمان برسيم. با ادارات همکار، بهداشت محيط، آموزش بهداشت و بهداشت مدارس و بهداشت خانواده (مادر و کودک) هم برای پيشبرد امور، بايد نزديک ترين همکاری ها را می داشتيم.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">علاوه بر آن، ديگر عضو کميته سازمانی يکی از بخش های خرم آباد هم بودم <span style=""> </span>و از رفقا و هواداران زير مسئوليت خود طلب می کرديم <span style=""> </span>که هر چه بيشتر با کارگران و ديگر زحمتکشان پيوند برقرار کنند و با شناسائی مشکلاتشان در طرح و رفع آن ها بکوشند. در جلسات کميته رفقا با لطفی که به من داشتند، همه فارسی صحبت می کردند ولی در زمان استراحت، بايد گوش ها را تيز می کردم تا از ميان صحبت هايشان که با گويش لری ادا می شد، <span style=""> </span>چيزی بفهمم. اين روزها بيش از هر چيز درگير فرمان های متناقض ۸ ماده ای و ۶ ماده ای خمينی و دستورالعمل ۲۴ ماده ای ستاد مرکزی پيگيری اين فرمان ها هستيم که خود در معرض تعابير گوناگون و متناقضی قرار گرفته است و هنوز هم به درستی نمی دانيم که بالاخره اين فرامين، راه را بر ما بيش از پيش می بندد يا باز می کند. طليعه آن که متاسفانه خيلی مثبت نيست. سه هفته پيش بخشی از اعضای کميته مرکزی حزب توده ايران را به شمول رفيق کيانوری دبير اول و رفقا حجری، عموئی، شلتوکی، باقرزاده، ذوالقدر و کی منش که هريک ۲۵ سال در زندان شاه اسير بوده اند، دستگير کرده اند و نمی دانيم که در زندان ها چه بر آنان می گذرد. امسال هم بسياری از رفقايمان را از دست داديم. هر چند زمانی است که بيش از هر وقت، <span style=""> </span>خود را به پيوند بيشتر با زحمتکشان نيازمند می بينيم، ولی شواهد نشان می دهد که بايد برای حفظ دست آورد ها، عقب نشينی برنامه ريزی شده ای را تدارک ببينيم. از اينرو با ظرافت به بهانه تمايل به شرکت مجدد در امتحان تخصصی</span><span dir="ltr"></span><span dir="ltr" style="" lang="FA"><span dir="ltr"></span> </span><span style="" lang="FA">پيشنهاد قبول پست معاونت بهداری استان را رد می کنم.....»<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">امروز در ۱۱ اسفند ۱۳۸۶، بيش از <b>يعقوب مهرنهاد</b>، <b>فرزاد کمانگر</b>، <b>علی حيدريان</b> و <b>فرهاد وکيلی</b>، نگران <b>شهبانو ندام</b>، <b>طيبه حجتی</b> و <b>اکرم مهدوی</b> هستم. از بيدادگران حاکم بر کشور و به خصوص دستگاه قضائی و ضابطان و مجريان فرامين ظالمانۀ آنان همه چيز بر می آيد. می خواهم به خود بقبولانم که برای<span style=""> </span>نجات ۴ برنای يادشده هنوز فرصت داريم، ولی برای نجات جان اين سه زن، مجال چندانی نه. آنان ممکن است اگر در همين چند روز آينده فريادرسی به دادشان نرسد، اعدام شوند و شياطين در جلد انسان فرورفتۀ واضع و مجری "قانون" ، تاب خوردن آنان، آويزان<span style=""> </span>بر طناب را، جشن گرفته، به قهقهۀ سنگدلانه و ابلهانه نشينند. احمق ها با اين همه مدارک و شواهد که در تمام دنيا به ثبت رسيده است، بی آنکه کوچکترين زحمتی به خود برای تجديد نظر در آموزش ها و باورهایشان بدهند، گمان می کنند که گرفتن جان انسان ها، می تواند «عبرتی» برای ديگران باشد تا آنان به نوبۀ خود، جان ديگری را نگيرند. شهبانو ندام، ۱۱ سال پيش به اتهام قتل همسر خويش روانۀ زندان شده است و سال هاست با شکنجه روانی و کابوس اعدام احتمالی خويش مواجه است. او را که مدعی است به ناچار اعتراف به قتل کرده است، می خواهند همزمان با اکرم مهدوی که شريک جرمش با پرداخت ۶۰ ميليون تومان ديه آزاد شده است و به صرف زن بودن و شايد فقيرتر بودن، حکم اعدام گرفته است و همچنين طيبه حجتی که از ۸ سال پيش در زندان به سر می برد و او هم در اين سال ها را با کابوس و شکنجۀ خطر اعدام سپری کرده است، به دار بياويزند. بانو ندام از سازمان ملل و کميساريای عالی حقوق بشر و تمامی سازمان های حقوق بشری استمداد طلبيده است که قبل از سحرگاه چهارشنبه ۱۵ اسفند (عملاً سه روز ديگر) برای نجات جانش اقدام کنند. من از عزيزی خواستم که مطلبی را سريعاً به انگليسی ترجمه کند و به بخش اقدام اضطراری:<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><span style=""> </span></span><span class="yshortcuts"><span style="color: rgb(51, 51, 51);font-family:Arial;font-size:10;" lang="EN-US" ><a href="mailto:urgent-action@ohchr.org"><span dir="ltr">urgent-action@ohchr.org</span></a></span></span><span dir="rtl"></span><span class="yshortcuts"><span style="color: rgb(51, 51, 51);font-family:Arial;font-size:10;" lang="FA" ><span dir="rtl"></span><span style=""> </span></span></span><span style="" lang="FA">کميساريای عالی حقوق بشر بفرستد. اما اينکار را تمام شده و انجام يافته نبايد تلقی کرد. آرزو می کنم که تمامی فعالان حقوق بشر ايرانی، فعاليت روزهای آتی خود در اين عرصه را بر روی اين مهم متمرکز کنند و از ارسال نامه های بيشتر به آدرس فوق و ديگر آدرس هايي که در اختيار دارند، دريغ نکنند. از روز دوشنبه (پس فردا) <span style=""> </span>اجلاس عادی هفتم شورای حقوق بشر که مهمترين اجلاس سالانۀ آن هم به شمار می رود، در ژنو کار خود را آغاز می کند. احتمالاً امسال هم منوچهر متکی در نخستين روزهای اين اجلاس به عنوان ميهمان حضور خواهد يافت. اگر کارکنان کميساريای عالی حقوق بشر و گزارشگران ويژه، گزارش های مربوط به وضعيت اين سه زن در معرض خطر اعدام، به دستشان رسيده باشد، قادر خواهند بود از متکی و "حقوقدانان" عضو هيئت نمايندگی رژيم که به عنوان ناظر در اجلاس شورای حقوق بشر حضور دارند، در اين مورد پاسخ بطلبند و پیگيری بيشتر و دقيق تر پرونده قضائی آنان را خواستار شوند.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p><br />باز هم اندکی<span style=""> </span>از خود برای آنانی که احياناً نگران و يا تنها کنجکاو وضعيت سلامتی ام هستند، بگويم. روز بيستم اعتصاب غذايم را هم بدون کوچکترين ناراحتی می گذرانم. به خاطر آب نمک هایی که می نوشم، ذره ای افت فشار خون و سرگيجه پيدا نکرده ام. تنها حدوداً هر دو ساعت که قند خون پايين می آيد، قدری عصبی و بی حوصله و کلافه می شوم که با چای همراه با حبه قندی رفع می شود. حدود ده کيلوگرمی وزن کم کرده ام و احتمالاً در ۱۳ روز آينده شش هفت کيلوی ديگر هم از وزنم کاسته خواهد شد. سرما را مقداری بيش از پيش احساس می کنم و متابوليسم بدن کاهش يافته است. با اينکه تجربه اعتصاب غذای بيش از ۲۵ روز را ندارم، بعيد می دانم که در روزهای آتی با مشکل خاصی مواجه شوم. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">خوشبختانه <b>بابک دادبخش </b>هم به اعتصاب غذايش پايان داد و خود را به پزشکان سپرد. ولی هنوز هم کسی از <span style=""> </span>هويت کامل </span><span lang="FA"><span style=""> </span></span><b><span lang="AR-SA">طيب</span></b><span lang="AR-SA"> و <b>يزدان</b> دو جوان ارسنجانی که حکم </span><span style="" lang="FA">اعدام از طريق </span><span lang="AR-SA">پرتاب از بلندی </span><span style="" lang="FA">گرفته اند، خبردار نشده است و <span style=""> </span>هنوز هم <span style=""> </span>نام کوچک قربانيان بلوچ قطع دست و پا را نمی دانيم. نام خانوادگی <b>مهدی،</b> مرد ۶۰ ساله ای که به قطع ۴ انگشت يک دست، تبعيد، زندان و شلاق محکوم شده است، روشن نيست. کارزارهايی برای نجات جان <b>يعقوب مهرنهاد </b>و <b>فرزاد کمانگر،</b> روزنامه نگاران و فعالان حقوق بشری که به اعدام محکوم شده اند، جريان دارد و اميد آنکه بتوان کاری کرد که حکم ظالمانۀ اعدام آنان لغو گردد، کم نيست. همزمان کارزار دفاعی برای نجات جان <b>بهنام زارع </b>و <b>محمد رضا حدادی، </b>جوانانی که به اتهام ارتکاب جرائمی در سنين کمتر از ۱۸ سال، حکم اعدام گرفته اند، نيز ادامه دارد، ولی افسوس که جوانی به نام جواد در اصفهان بدون آنکه فعالان حقوق بشر از قبل اطلاع پيدا کند، به خاطر قتلی که در ۱۶ سالگی مرتکب شده بود، به دار آويخته شد. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">نمايش "انتخابات" مجلس رژيم، به مراحل انتهایی نزديک می شود. "اصولگرايان" و "اصلاح طلبان" هر کدام خود را برای ارائۀ چند «ليست» که هنوز هم نهايی نشده است، آماده می کنند. دست اصولگرايان بازتر است و قادرند تيم خود را<span style=""> </span>از ميان گزينه های بيشتری انتخاب کنند و حتا گاه در آرايش تيم کشوری خود، نامزدهايي مثل <b>علی لاريجانی</b> را به کمک برادر کوچکتر شورای نگهبانیش <b>صادق لاريجانی</b> که به همراه <b>جنتی</b> به قلع و قمع رقبا کمر بسته است، <span style=""> </span>به شهرستان ها (در اين مورد قم) می فرستند و به اين ترتيب در آرايش کلیشان، «مرکزگريزی» معينی ديده می شود. اينان در تهران، حداقل با سه ليست «جبهه متحد اصولگرائی»، «ائتلاف فراگير اصولگرايان» و «ائتلاف مردمی جنوب شهرتهران» که تفاوت چندانی در برنامۀ خود ندارند، به صحنه بازی وارد خواهند شد. در شهرهای بزرگ ديگر و شهرستان ها نيز احتمالاً در حدی برای تظاهر به «رقابتی» بودن "انتخابات" کانديداهايی را در برابر هم قرار خواهند داد و چه بسا که در بعضی از شهرهای کوچک و غير تعيين کننده، رقابتی ميان کانديداهای اين گروه با "اصلاح طلبان" رد صلاحيت نشده يا افراد "مستقل" شکل بگيرد. ميزان حمايت و سرسپردگی به احمدی نژاد و سپاه، البته تا حدی اختلاف های واقعی درون اين گروه از کارگزاران رژيم را که از جمله به دادن ليست های مختلف منجر شده است نشان می دهد، ولی در مورد مسائل اساسی و اصلی جامعه ما، تمامی اين طيف راهبرد يکسانی دارند و رويکردشان به مسائل اصلی کشور نيز در مجموع يکسان است.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">در مقابل "اصلاح طلبان" که شايد خود نيز ندانند که برای اصلاح چه چيز به اين بازی وارد شده و خود را بازيچه کرده اند، در آرايش تيم خود از ميان يک قشون شکست خورده، «مرکزگرائی» معينی را پيشه کرده اند و برای مثال اسدالله کيان ارثی را که شانسی برای انتخاب در اصفهان برايش نمی ديدند، به ليست تهران خود افزوده اند. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">کروبی که محمدرضا خاتمی، به خاطر تک روی ها و خود رای های او، اصلاح طلبش نمی داند، با ليست «اعتماد ملی» خود تا به امروز از جمله در برابر «ستاد ائتلاف اصلاح طلبان» صف آرائی کرده است. در اردوی "اصلاح طلبان"، صحبت از ليست های «ائتلاف مردمی اصلاحات» و «ائتلاف اصلاح طلبان جوان» هم در ميان است. اينان بنا به موقعيت دشوارشان قرارشان بر اين بود که تنها يک ليست فراگير داشته باشند. اما ايشان علاوه بر اينکه به اعتراف خود به احساسات جريحه دار شده و فشار برخی از دوستان و دلسوزانشان برای کنار کشيدن از "انتخابات" اهميتی نداده اند، به خواست آنان برای نشان دادن يکپارچگی هم توجهی نشان نداده اند. با اين حال ظاهراً مجيد انصاری از جانب ايشان مأموريت گرفته تا قبل از ۱۴ اسفند و زمان شروع تبليغات "انتخاباتی" در جهت رسيدن به ليست واحدی که در هر حال ترکيب ضعيفی خواهد داشت، <span style=""> </span>تلاش کند. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">از ۱۵ اسفند تا ۲۴ اسفند، توده مردم با طيف وسيع و تمايلات گوناگونشان هر روز بيش از پيش، به رغم تمامی برنامه ريزی ها و مديريت های صورت گرفته در اين "انتخابات"، به نقش آفرينی خود<span style=""> </span>خواهند پرداخت. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">تظاهرات دانشجويان شيراز با شعارهایی چون «آزادی و عدالت، دوای درد ملت»، «گر تير و فتنه بارد، جنبش ادامه دارد»، «ای ملت آزاده، حمايت حمايت» <span style=""> </span>و .... وارد دومين هفتۀ خود شده است. گسترش موج اعتراضات در سطح دانشگاه ها و حمايت مردمی از آنان در هر سطح می تواند برنامه های تدارک شده ی حکومتيان را مختل کند. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">سياست عدم شرکت و تحريم به سياست عام تمامی نيروهای غير حکومتی و حتا اصلاح طلبان در نقاطی که امکان رقابت ندارند، تبديل شده است. در چنين شرايطی، خامنه ای و چشم و گوش های «گمنام»ش به ريسکی بزرگ دست زده اند. اين احتمال که مردم رويکردی مشابه انتخابات دوره دوم شورا داشته باشند، به هيچ وجه بعيد نيست. در آن صورت به زور هزار تقلب و تبليغات وسيع و وارونه هم نمی توانند عدم شرکت وسيع مردم را، «استقبال ميليون ها» قلمداد کنند. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">کاش ما نيروهای دموکرات و سکولار نيز به کمک نخبگانی <span style=""> </span>که خود را به مراتب صالح تر از کانديداهای کليۀ ليست های «رسمی» ارائه شده برای حضور در بالاترين ارگان قانونگذاری کشور با مضمونی بسيار فراتر از مجلس مسلوب الاختيار رژيم می دانند، با حمايت از طرح «</span><b><span lang="AR-SA">به موازات "انتخابات" نمايشی مجلس، کانديدا معرفی کنيم!</span></b><b><span style="" lang="FA">» <o:p></o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><b><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></b><br /><span lang="EN-US"><a href="http://www.asre-nou.net/1386/bahman/10/m-be-mowazat.html" target="_blank"><span dir="ltr">http://www.asre-nou.net/1386/bahman/10/m-be-mowazat.html</span><b><span style="" lang="FA"><o:p></o:p></span></b></a></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span><br /><u><span dir="ltr" style="color: rgb(1, 1, 255);" lang="DE-AT">http://www.akhbar-rooz.com/article.jsp?essayId=13446</span></u><span style="" lang="FA"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><b><span style="" lang="FA"><o:p><br /></o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">بتوانيم در فرصت اندک باقی مانده، بار ديگر صالح ترين شخصيت ها برای هدايت کشور به مسير تعالی را به جامعه معرفی کنيم تا به جای معمم ها و مکلاهای دست نشاندۀ خامنه ای، تصويری از بديل مردمی آنان در ذهن ها نقش بندد. <b><o:p></o:p></b></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><b><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></b><span style="" lang="FA"><o:p><br /></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">۱۱ اسفند ۱۳۸۶<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p>حسن نايب هاشم (فرود سياوش پور)<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA"><a href="http://www.hambastegi83.blogspot.com/" target="_blank"><span dir="ltr" lang="EN-US">www.hambastegi83.blogspot.com</span></a></span><span style="" lang="FA"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA"><o:p> </o:p><a href="mailto:hambategi1384@yahoo.com" target="_blank"><span dir="ltr" lang="EN-US">hamba</span><span dir="ltr" style="" lang="DE">s</span><span dir="ltr" lang="EN-US">tegi1384@yahoo.com</span></a></span><span style="" lang="FA"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span dir="ltr" style="" lang="EN-US"><o:p><br /></o:p></span></p>hambastegihttp://www.blogger.com/profile/10467626743939127889noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7777653.post-24067703211954072222008-02-26T00:31:00.001+03:302008-02-26T00:34:00.745+03:30<div style="text-align: right;"> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><span style="" lang="FA">نامۀ چهارم در روز چهاردهم اعتصاب غذا، <o:p></o:p></span></p><span style="" lang="FA"><o:p></o:p></span><br /><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><span style="" lang="FA">در <b>اعتراض</b> به احکام سنگسار، پرتاب از بلندی، اعدام</span><span style="" lang="FA"> کودکان و اعدام های پرشمار بزرگسالان،<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><span style="" lang="FA">احکام قصاص منجر به نقص عضو و<span style=""> </span>شکنجۀ مستمر زندانيان<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><span style="" lang="FA">و در <b>حمايت</b> از همۀ زندانيان سياسی<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><span style="" lang="FA"><span style=""> </span>و ديگر مقاومت کنندگان در برابر کودتای مخملين تدارک شدۀ "انتخابات" مجلس<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><b><span lang="FA" style="font-size:18;">بابک عزيز، لب ها را ز هم بگشا!<o:p></o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><b><span lang="FA" style="font-size:18;">«دادبخش»ی که به دادش نمی رسند!<o:p></o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">« .....امروز در روز. ۵ اسفند <span style=""> </span>۱۳۶۰ از چه بنويسم؟ دوران «دانش آموزی» و دانشجوئی تمام شد و اکنون يک پزشک هستم. پايان نامۀ تحصيلي ام را که<span style=""> </span>با توجه به موضوع آن به <b>«کودکان محروم ميهنم»</b> تقديم کرده ام، مدتی است تحويل داده ام. اکنون در انتظار امتحان تخصصی هستم. چون تازه فارغ التحصيل شده ام و «طرح» را نگذرانده ام. در رشتۀ های محدودی که داوطلب چندانی ندارد، می توانم شرکت کنم. بيهوشی، راديولوژی، پزشکی خانواده و روانپزشکی. از ميان آن ها روانپزشکی را انتخاب کرده ام و به زودی امتحان خواهم داد. اکنون در «اتحاد پزشکان و داروسازان ايران» با فرهيختگانی چون دکتر <b>نورالدین فرهیخته، </b><span style=""> </span>استادی چون دکتر <b>محمدعلی برزگر </b>و همچنين دکتر <b>حسن زهتاب</b>، دکتر <b>مسعود نقره کار</b> و ..... همکاری می کنم. ماهی يک نشريه با تيراژی حدود هزار منتشر می کنيم و به پزشکان، دندانپزشکان و داروسازان در تمام نقاط کشور می رسانيم. دامنۀ جنگ هنوز گستردۀ است. در پشت جلد يکی از شماره های نشريه، عکسی از ويرانی های جنگ و چهرۀ جنگ ديدگان را گذاشته ايم و نوشته ايم: «<b>نفرين به جنگ و مرغوای او<span style=""> </span></b>» و راستی را، چه جنگ خانمانسوزی هستی مردم ما را تباه می کند. امسال هم ده ها تن از رفقای ما در جبهه های جنگ کشته شدند و باز هم خبر رسيد که تعدادی از پشت گلوله خورده اند يا گوشت دم توپ شده اند.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><span style=""> </span>تنها آن ها را از دست نداديم. گل نوشکفته <b>ميترا صانعی، </b>دختر ۹ ساله ای که با مادر به ميتينگ مسالمت آميز اول ماه مه آمده بود، هم آماج نارنجک يا سه راهی قرار گرفت و کشته شد. رفيق <b>فاطمه زينعلی،</b> مادر ۳۵ ساله ميترا که او هم از ناحيۀ شکم و پا آسيب ديده و يک پايش هم شکسته بود، گفته بود: «..<b>وقتی نارنجک منفجر شد، او در کنار من بود... من ديدم که يک پايش قطع شد. او را بغل کردم و ديگر چيزی نفهميدم</b>...»<b> </b>و در آن هنگام او نمی دانست که عزيزش را ديگر از دست داده است.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><span style=""> </span>۱۴ رفيق ما نيز توسط "دادگاه" های "انقلاب" در تهران و چند شهرستان اعدام شده اند. در تهران رفقا <b>مهرانگيز مسعودی، حميدرضا پريدار </b>و<b> فرزين شريفی</b> اعدام شده اند.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><span style=""> </span><b>مهرانگيز</b> را نمی شناختم. او فرزند خانواده ای زحمتکش بود که در مدارس جنوب تهران که شاگردانش همه از خانواده های زحمتکش و محروم بودند به مانند <b>صمد بهرنگی</b>، تدريس می کرد. در روزنامۀ اطلاعات روز پنجم آذر ماه آمده است که او را به جرم «<b>ترويج مارکسيسم در مدرسه و اهانت به اسلام در محيط زندان و تحريک زندانيان عليه اسلام و قرآن</b>» کشته اند و همۀ آشنايان او از جمله همکاران مسلمان او می دانستند که او همواره با متانت به سخنان آنان گوش می داد و به عقايد آنان احترام می گذاشت و امکان نداشت که آنچه را که وی نسبت داده اند، انجام داده باشد.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><span style=""> </span><b>حميدرضا </b><span style=""> </span>را يک بار ديده بودم. آن جوان ريزنقش، که پس از پلنوم اسفند ۵۹ که در آن حضور داشت، آمده بود تا آنچه را که در آن جمع گذشته بود، بازگو کند. <b>فرزين</b> را بيشتر می شناختيم و مدام ذکر خيرش بود. او در مراحل انتشار و توزيع نشريۀ اتحاد پزشکان و داروسازان همکار ما بود. آن دو را در روز ۳۰ خرداد همراه با گروه گروه از مجاهدين و فعالان ديگر سازمان ها گرفته و به زندان برده بودند و پس از چند ماه با تنی چند از آنان اعدام کردند.<span style=""> </span><b>حميدرضا</b> از پرشورترين رفقای ما بود که لحظه ای از فعاليت و آموزش باز نمی ايستاد. او با موتور رکس خود که در ميان رفقا به ملخ معروف بود، در اين دو سه ساله مدام در جنب و جوش بود. کارگری<span style=""> </span>که از طريق او به سازمان معرفی شده بود، در شعری در وصف او می گويد: « آزمون بزرگ تاريخ را، معلم ما بودی ...روزها کار می کرديم، کار در کوره گرم، که نفس را پس می زند از گرما، و شبها خط به خط می خوانديم، جزوه ها را و کتاب ها را، اين تو بودی که تا پگاه بيدار می ماندی،<span style=""> </span>و ترجمان معنای پيچيدۀ مبارزه و سوسياليسم را برايمان تفسير می کردی ........» <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><b><span style="" lang="FA">فرزين</span></b><span style="" lang="FA">، که راه دائی اش، <b>سرهنگ مختاری</b> و برادر، <b>فرامرز شريفی</b> را پی گرفته بود، در وصيت نامه اش خطاب به مادر گفته بود: «چه می توانم بگويم که تنها درد و رنج برای او داشته ام. ... يک بار ديگر از او می خواهم که...<span style=""> </span>در تربيت فرزندم که هنوز او را نديده ام با فرزانه کوشا باشد» و به همسرش فرزانه نوشته بود: «زندگی کوتاهی با هم داشتيم. همراه با فرزندی که از ديدن او بی نصيب ماندم. می بايست که فرزندمان را جانانه تربيت کنی و می دانم که او از زندگی زيبايی بهره مند خواهد شد.»<span style=""> </span>و مادر <b>فرزين</b> با تبسم هميشگی اش با اشاره به عکس های برادر و ديگر فرزند از دست رفته خود گفته بود: عکس <b>فرزين</b> را هم در کنار آنها می گذارم..........»<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">امروز در ۵ اسفند۱۳۸۶ می دانم که چه می خواهم بنويسم. اصلاً چند روزی است که اين را<span style=""> </span>می دانم. اما زمان با من و با ما گويی سر جنگ دارد. در اين روزها بسيار گرفتار بودم و نامه ای را که قرار داشتم چند روز پيش به پايانش برم، تا به امروز تمام نکرده ام.<span style=""> </span>نامه ای که بايد آن <span style=""> </span>را به <b>بابک دادبخش، </b>همسرش <b>خديجه ياری</b> و فرزند سه ساله شان <b>بنيامين</b> تقديم<span style=""> </span>کنم. پريروز خبرنامۀ اميرکبير از قول سايت «مجموعۀ فعالان حقوق بشر» خبر داد که <b>بابک دادبخش، </b>يک جوان ۲۸ ساله، <span style=""> </span>از ۴۵ روز پيش با لبانی دوخته در اعتصاب غذا به سر می برد. سه شب متوالی وی <span style=""> </span>دچار تب و لرز و ضعف شديد شده<span style=""> </span>و مسئولان زندان، حتا به او مادۀ ضدعفونی برای التيام لبان زخمی و چرکين شده اش را از او دريغ می کنند. وی در اين ۴۵ روز چندين نامه نوشته است و از مقامات مختلف جمهوری اسلامی خواسته است به خواسته هايش که چيزی فراتر از حداقل هايی<span style=""> </span>چون پايان دادن به تبعيدهای مکرر (۲۱ بار در ۳ سال)، بازگرداندن به زندان اوين و پايان دادن به ممنوعيت تلفن و ملاقات نيست، پاسخ دهند.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><span style=""> </span>او که از ۳ سال پيش به اتهام اقدام عليه امنيت ملی در بازداشت است، در اين مدت عمدتاً با قاتلان مرتکب قتل های فجيع يا مبتلا به جنون آنی و متجاوزان به عنف، هم بند بوده است، قبلاً نيز يک بار اقدام به خودکشی کرده است و اين بار برای اعتراض به وضعيت موجود در زندانی که به گفته او، هر اقدام قانونی در راستای احقاق حقوق، به سرکوب و شدت بيشتر متوليان سازمان زندان ها و تحريک زندانيان شرور به ضرب و جرح.و حتا از بين بردن زندانيان سياسی منجر می شود، راهی به جز دوختن لبانش به ذهنش خطور نکرده است. او بدون آنکه دليل اين همه خشونت رواشده نسبت به خود را درک کند، حدس می زند که احتمالاً صحبت هايش با خبرنگاران يا بازديدکنندگان در مورد مشکلات زندان، يا اعتراض به مافيای زندان و فروشگاه ها و کارچاق کن ها و فروشندگان مواد مخدر موجب آزار بيشتر او شده است. وی در يکی از نامه هايش به ده ها قتل بدون متهم در سلول های انفرادی زندان رجائی شهر اشاره می کند و نگرانی خود را از اينکه با وی نيز چنين رفتاری شود، پنهان نمی کند.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">او زندانی سالن ۱۳ اندرزگاه ۵ زندان رجائی شهر است که به گزارش خود او، از مخوف ترين بندهای اين زندان به شمار می رود. وی در نامۀ سرگشادهً روز دهم اعتصاب غذای خويش، با عنوان «من فانوس شما هستم» که از جمله افکار عمومی و سازمان های حقوق بشری داخلی و خارجی را مخاطب خود قرار داده است، از تن دادن هيئت های بازديدکننده از زندان به نحوه هدايتشان توسط زندانبانان و عدم کنکاش آنان برای حضور در همه جای زندان، جاهایی که وی «دخمه» ها و «مسلخ» های زندان رجائی شهر می نامد، شکايت می کند و مهر تأييد ناعادلانۀ آنان بر رفتار زندانبانان را به باد انتقاد می گيرد و آمادگی خود را به نشان دادن تمام گوشه های زندان و فجايعی که قسی القلب ترين افراد را هم منقلب می کند، به مثابۀ «فانوسی» روشنگر اعلام می کند.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><span style=""> </span>او در ۳۷ مين روز اعتصاب غذايش دلايل نرسيدن صدايش به گوش متوليان عدالت را چنين می داند: «...عدالت برای بابک نيست. چون بابک پدری ميلياردر، سياستمدار يا کارچاق کن ندارد و يا پدرش سردار و مادرش نمايندۀ مجلس نيست و از خانوادۀ شهيد و مفقودالاثر يا جانباز نيست...» بابک در اين نامه نوشته که در اين ۳۷ روز ۲۰ کيلوگرم از وزنش کاسته شده است، هر از گاهی سرگيجه دارد و به زمين می خورد و لبانش بر اثر تيزی نخ هايی که با آن<span style=""> </span>به هم دوخته شده اند، بريده است <span style=""> </span>و هميشه خون و عفونت از آن جاريست.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><span style=""> </span>در نامه روز ۴۱ ام اعتصاب غذای خود، در حالی که ديگر چند روزی است که چشمانش خوب نمی بيند، از احتمال حضور نزديک يک هيئت بازرسی از زندان <b>رجائی شهر</b> خبر می دهد که زندانبانان را برای تفکيک و جداسازی زندانيان متادونی و ديگر زندانيان، تخريب بعضی از «کپر»ها و «دخمه»های داخل سالن ها، پاکسازی و نظافت دور از انتظار و دور کردن و مخفی کردن زندانيان فراموش شده و مبتلا به بيماری روانی به تکاپو واداشته است تا کوته فکران ظاهربين بازديدکننده را بفريبند. وی در اين نامه آرزو می کند که تا روز آمدن بازديدکنندگان به اغماء نرفته باشد تا راهنمای آنان در «دخمه هزارتو»ی زندان باشد و زندانيانی را که مال و ناموس و شرف خود را در اين «دخمه» ها از دست داده اند يا مبتلا به بيماری روانی شده اند، يا به قصد خودکشی، شاهرگ گردن يا دستهای خود را قطع کرده اند يا شکمشان را پاره و روده های خود را بر روی سنگفرش های زندان ريخته اند، و همچنين زندانيانی را که دست و پاهايشان توسط زندانبانان با لوله های فلزی و دسته کلنگ شکسته شده است يا شهود که از ده ها قتل مشکوک در زندان خبر دارند، به آنان نشان دهد. او در اين نامه اشاره می کند هر کسی که در زندان شناسنامه خود را برای انتخابات بياورد يا در آن شرکت کند، ملاقات تشويقی خواهد گرفت و در اين مورد «حق شهروندی» زندانی بدون در نظر گرفتن جرم و اتهام به او داده می شود ولی از حقوق شهروندی در موارد ديگر خبری نيست. وی در ۴۴ مين روز اعتصاب غذای خود، در يک پيام صوتی با صدای ضعيف خود از تمام کسانی که در اين مدت از او حمايت کرده اند، سپاسگزاری کرد و با توجه به وضعيتش، نه فرياد که «نجوا»ی «زنده باد آزادی» و «زنده باد دموکراسی» را سر داد.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">دکتر <b>حسام فيروزی</b>، پزشک انساندوست <b>احمد باطبی</b> و پيگير وضع سلامتی <b>اکبر گنجی</b> در زمان اعتصاب غذای او، با نوشتن نامه ای با توجه به تب و لرز روزهای اخير بابک دادبخش، به سرايت عفونت لب های وی به ساير نقاط بدنش و کاهش چشمگير ذخاير غذایی و املاح و ويتامين های مورد نياز و ضعف سيستم ايمنی او اشاره کرده و احتمال عفونت خون و حمله قلبی به دليل به هم خوردن تعادل يونی را بالا دانسته است. وی به عنوان يک پزشک و فعال حقوق بشر از مسئولان زندان رجائی شهر خواسته است تا دير نشده جلوی اين فاجعه انسانی را بگيرند و از همکاران پزشک خود در داخل و خارج از زندان نيز خواسته است که نجات هر انسان را نجات بشريت بدانند و فارغ از تمام مسائل و جنجال های<span style=""> </span>سياسی، برای نجات جان بابک دادبخش اقدام کنند. او از بابک نيز خواسته است که به اعتصاب غذايش پايان دهد، با پزشکان زندان برای بهبود وضعيتش همکاری کند تا چشم همسر جوان و کودک سه ساله اش به ديدارش روشن شود.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">همسری جوان، خانم <b>خديجه ياری</b> که با کمتر از ۲۱ سال سن به تنهايی به مدت سه سال وظيفه دشوار تربيت فرزند را در زمان بودن پدر در زندان بر دوش گرفته و تمام دارائی خانواده را به جز دو قطعه فرش کهنه فروخته و همواره مسافر راه اردبيل و تهران بوده است و حتا تلفن او قطع شده است. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">من اما خطابم، بيش از همه به خود تو است، بابک عزيز! بابک جان، لب ها را<span style=""> </span>از هم<span style=""> </span>بگشا و خود را به پزشکان مورد<span style=""> </span>اعتمادت بسپر. اگر اعتصاب غذای تو و اطلاعاتی که تو به بيرون از زندان داده ای، ولوله ای در ميان زندانسازان و زندانبانان انداخته است، پس تو به اهداف اعتصاب غذای خود رسيده ای. اصلاً چه لزومی داشت که هنگام اعتصاب غذا، تو به دوختن لب های خود دست زنی؟ مگر هم بندان و زندانبانانت نمی ديدند که تو لب به غذا نمی زنی و جلوی چشمانشان به تحليل می روی و آب می شوی؟ نمی دانم که آيا تو هم چون من جيرۀ روزانۀ بيست حبه قندی برای خود معين کرده بودی يا نه؟ اگر نه، بايد می دانستی که بدون مصرف حد اقلی از مواد هيدروکربنی، بدن تنها به تحليل نمی رود، بلکه مسموم هم می شود. تو حتماً برخلاف من از نوشيدن آب نمک و قطراتی آب ليمو هم اگر در دسترست بوده است، خودداری کرده ای و برای همين است که مدام دچار سرگيجه می شدی و حتما فشار خونت به شدت افت کرده است. اکنون وقتش است که به اعتصاب غذای ۴۵ روزۀ خود پايان دهی. همانطور که حسام عزيز گفته است، ايران فردا به جوانانی چون تو خواهد باليد.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">اميدوارم که نگرانی ام نسبت به جان تو، با پايان اعتصاب غذايت، از فردا کاهش يافته باشد. کاش کسی به ديدار همسرت خديجه خانم رود و تلفن همراهی را به او تقديم کند تا دلواپسان حال تو در همه جای دنيا بتوانند با او تماس داشته باشند و تلاش او را برای نجات جان تو پشتيبان باشند. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">اندکی<span style=""> </span>از خود گفتم. اندکی ديگر هم بگويم. امروز ۱۴ مين روز اعتصاب غذای من نيز گذشت. ۳۳ روز آن پر هم که بشود، وضعيت سلامتی ام از وضع امروز بابک به مراتب بهتر خواهد بود. اين روز چهاردهم، از روز چهاردهم همزمان با اعتصاب <b>اکبر گنجی</b> و چهاردهم همزمان با اعتصاب غذای <b>عدنان حسن پور</b> و <b>هيوا بوتيمار</b>،<span style=""> </span>بسيار راحت تر گذشت. شايد بدن در اين مورد نيز مانند بسياری از موارد ديگر، از خاطره و تجارب پيشين خود استفاده می کند و تطبيق بيشتری را تدارک می بيند. شايد هم سرانجام مشخص داشتن آن و عدم وابستگی اين اعتصاب غذا به اعتصاب غذای ديگری، کار را ساده تر کرده است. شايد هم، کمتر بودن استرس ناشی از در خطر جدی بودن جان «همزاد» علت آن باشد که آن هم با توجه به وضعيتی که اکنون بابک دادبخش در آن قرار گرفته است، قاعدتاً چندان نبايد تفاوت داشته باشد. شايد در روزهای آتی اين امر برايم روشن تر شود.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">خوشبختانه دکتر <b>مصطفی <span style=""> </span>علوی</b> به اعتصاب غذايش خاتمه داد و اين خبر خوبی در دل خبرهای ناگوار عديده روزهای گذشته بود. هنوز هم کسی از <span style=""> </span>هويت کامل </span><span lang="AR-SA"><span style=""> </span>طيب و يزدان دو جوان ارسنجانی که حکم </span><span style="" lang="FA">اعدام از طريق </span><span lang="AR-SA">پرتاب از بلندی </span><span style="" lang="FA">گرفته اند، خبر نداده است و . هنوز هم <span style=""> </span>نام کوچک قربانيان بلوچ قطع دست و پا را نمی دانيم. مرد ۶۰ ساله ای به نام مهدی که نام خانوادگی اش روشن نيست، به قطع ۴ انگشت يک دست، تبعيد، زندان و شلاق محکوم شده است. <b>ابراهيم مهرنهاد</b>، برادر <b>يعقوب مهرنهاد</b>، روزنامه نگار و فعال حقوق بشر بلوچ که به اعدام محکوم شده است، نيز احتمالا به خاطر تلاش برای نجات جان برادر خود <span style=""> </span>دوباره دستگير شده است. خوشبختانه ظاهراً حکم اعدام <b>عدنان حسن پور</b>، همکار يعقوب نقض شده است. ولی از <b>بهنام زارع</b>، جوانی که محکوم به ارتکاب قتلی در ۱۵ سالگی شده است و بيم آن می رود که هر لحظه اعدام شود، خبری در دست نيست. <span style=""> </span>جوان ديگری به نام <b>محمد رضا حدادی</b> نيز به خاطر جرمی که گفته می شود در ۱۵ سالگی انجام داده است، در معرض خطر اعدام در استان فارس قرار دارد. حدادی مدعی است که تحت فشار و تطميع، جرم مرتکب نشده را به گردن گرفته و بعداً اعتراف پيشين خود را پس گرفته است، با اين وجود حکم اعدام او هنوز لغو نشده است. به گفته سازمان عفو بين الملل تا ماه گذشته، حداقل <b>۸۶</b> مجرم نوجوان در ايران در معرض اعدام بوده اند..</span><span style="" lang="FA"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">به گزارش «کميته تلاش برای رهايی دانشجويان در بند» <b>۳۳</b> تن از دانشجويان چپ از زندان آزاد شده و <b>۳۳</b> نفر ديگر کماکان در زندان به سر می برند. قطعه <b>۳۳</b> بهشت زهرا، آرامگاه بسياری از مبارزان چپ و ديگر قهرمانان مقاومت <span style=""> </span>کشور ما در برابر ديکتاتوری است. من نيز با اعتصاب غذای <b>۳۳</b> روزه ام، <span style=""> </span>اين را افتخاری برای خود تلقی می کنم که با کسانی که نامشان با اين عدد پيوندی جاودانه يا موقت يافته است، يگانگی بيشتری احساس کنم. باشد که شگون اين عدد، نحسی <b>۶</b> فقيه و <b>۶</b> "حقوقدان" و اربابشان خامنه ای را از دامان ميهن مان بزدايد.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">در اين مرحله از نمايش "انتخابات" مجلس رژيم، سکانس «تواب يابی» و «تواب سازی» بعضی از کانديداهايی که به زبان خامنه ای، زمانی «گردن کلفتی» کرده بودند، آرام آرام به پايان می رسد و زمان روی به روی صحنه<span style=""> </span>آمدن پردۀ «عفو ملوکانه» به تدريج فرا می رسد، در روزهایی که به ۱۴ اسفند ختم می شود، قاعدتاً بايد شاهد نامه نويسی ها و شکوائيه نويسی های کانديداهای تأييد صلاحيت نشده، وساطت مثلث «کروبی، رفسنجانی، خاتمی» و لابی گری های عديده برای بدست آوردن دل خامنه ای جهت اعطای حق کانديداتوری به بعضی از کانديداهای شناخته شده تر «اصلاح طلبان» باشيم. «اصلاح طلبان» هم که گفته اند به احساسات جريحه دار شده و فشار برخی از دوستان و دلسوزانشان که کنار کشيدن ايشان از عرصه "انتخابات" را طلب کرده اند، وقعی نمی نهند و «مصلحت طلبی» شان حکم می کند که در هرجا که ميسر است، در عرصه حضور داشته باشند.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">حزب اعتماد ملی که ۱۶۰ نفر از کانديداهايش، تأييد صلاحيت شده اند، در ۵۵ درصد کرسی ها، خود را دارای امکان رقابت می داند و ستاد ائتلاف «اصلاح طلبان» به استثنای شهر تهران، در ۷۰ تا ۸۰ کرسی امکان رقابت برای خود قائل است. اگر به پروژه های مديريت شده ۵۰ درصدی برنامه ريزان اين "انتخابات" باور داشته باشيم، مهره چينی کانديداها در شهر تهران هم از جمله به خاطر اهميت اين حوزه انتخابی،<span style=""> </span>به گونه ای خواهد بود که حداکثر تنها ۵۰ درصد کرسی های آن، برای رقابت در دسترس باشد و به اين ترتيب امکانات رقابت اين جريان کمتر از يک سوم کرسی های مجلس خواهد بود. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">ليست های متعدد اصولگرايان نيز هنوز ارائه نشده اند و هر چند که آنان به قول مجيد انصاری همچون بازی فوتبال از مدت ها پيش فرصت تمرين در ميدان چمن را داشته اند و «اصلاح طلبان» را اساساً به استاديوم راه نداده اند، چه رسد به اينکه فرصت تمرين برايشان فراهم کنند، با اين وجود آنان نيز هنوز نتوانسته اند به توافق دلخواهشان دست يابند و ليست های خود را مطرح کنند. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">امروز ديگر هيچ عقل سالمی نيست که "انتخابات" مجلس هشتم رژيم را «آزاد، سالم و عادلانه» قلمداد کند. اما در مورد ميزان «رقابتی» بودن آن نيز «اصلاح طلبان» و «اصولگرايان» اختلاف نظر دارند. در حاليکه «اصلاح طلبان» ميزان امکان حضور يا عدم حضور خود را نشانۀ حد رقابتی بودن "انتخابات" می دانند، از نظر اقتدارگرايان همين که در هر حوزه هرگاه تعداد کانديداها اندکی بيش از تعداد کرسی ها باشد، نشان دهندۀ امکان رقابت است.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">هرچند که توده مردم کشور از ۱۵ اسفند به بعد نشان خواهند داد که چگونه مهر خود را بر اين "انتخابات" خواهند زد. اما تجمع هزاران دانشجو در شاهرود و شيراز و همچنين درگيری مردم و نيروی انتظامی در آريا شهر با دادن شعار هایی چون «حکومت نظامی، نمی خوايم، نمی خوايم» طليعه خوبی را برای دست اندرکاران رژيم نشان نمی دهد.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">قابل تصور است که اين بخش از مردم<span style=""> </span>با چنين روحيه ای، بتوانند تدارکات تبليغی حکومتيان در "انتخابات" پيش رو را بی اثر کنند. با اين حال بايد در انتظار تحولات گوناگون در ۲۰ روز باقیمانده به "انتخابات" ماند.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">بحث های مربوط به انتخابات، در بخش های مختلف اپوزيسيون، با موضع عدم شرکت و تحريم به مراحل نهايی خود نزديک می شود و شيوه فعال کردن چنين اقدامی به تدريج در دستور قرار می گيرد.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">به نظر من، تا چند روز قبل از "انتخابات" بايد بر «حق انتخاب شدن» پا فشرد و از ۱۵ اسفند، نحوه استفاده از حق شهروندی «انتخاب شدن» به گونه ای که با نفی، طرد و بی اعتنايی به صندوق های رأی حکومتی همراه باشد، می بايست مورد توجه قرار گيرد.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">بر اين اساس، من بار ديگر از نخبگانی <span style=""> </span>که خود را صالح برای حضور در بالاترين ارگان قانونگذاری کشور می دانند، تقاضا می کنم که در صورت عدم اطلاع از <span style=""> </span>طرح «</span><b><span lang="AR-SA">به موازات "انتخابات" نمايشی مجلس، کانديدا معرفی کنيم!</span></b><b><span style="" lang="FA">» <o:p></o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><b><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span lang="EN-US"><a href="http://www.asre-nou.net/1386/bahman/10/m-be-mowazat.html" target="_blank"><span dir="ltr">http://www.asre-nou.net/1386/bahman/10/m-be-mowazat.html</span><b><span style="" lang="FA"><o:p></o:p></span></b></a></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><u><span dir="ltr" style="color: rgb(1, 1, 255);" lang="DE-AT">http://www.akhbar-rooz.com/article.jsp?essayId=13446</span></u><span style="" lang="FA"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><b><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">به آن مراجعه کنند و به اشکال مختلف در صورت موافقت کلی با آن، حمايت خود را اعلام کنند. <b><o:p></o:p></b></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><b><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p>۵ اسفند ۱۳۸۶<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p>حسن نايب هاشم (فرود سياوش پور)<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA"><a href="http://www.hambastegi83.blogspot.com/" target="_blank"><span dir="ltr" lang="EN-US">www.hambastegi83.blogspot.com</span></a></span><span style="" lang="FA"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA"><o:p> </o:p><br /><a href="mailto:hambategi1384@yahoo.com" target="_blank"><span dir="ltr" lang="EN-US">hambastegi1384@yahoo.com</span></a></span><span style="" lang="FA"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span dir="ltr" style="" lang="EN-US"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span dir="ltr" style="" lang="EN-US"><o:p> </o:p></span></p> </div>hambastegihttp://www.blogger.com/profile/10467626743939127889noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7777653.post-47411212517461619322008-02-17T12:28:00.001+03:302008-02-18T00:41:51.787+03:30<p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><span style="" lang="FA">نامه سوم در روز ششم <span style=""> </span>اعتصاب غذا، روز اعتراض سراسری برای آزادی همه دانشجويان زندانی <o:p></o:p></span></p><span style="" lang="FA"><span style=""> </span><o:p></o:p></span> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><span style="" lang="FA">در <b>اعتراض</b> به احکام سنگسار، پرتاب از بلندی، اعدام</span><span style="" lang="FA"> کودکان و اعدام های پرشمار بزرگسالان،<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><span style="" lang="FA">احکام قصاص منجر به نقص عضو و<span style=""> </span>شکنجه مستمر زندانيان<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><span style="" lang="FA">و در <b>حمايت</b> از همه زندانيان سياسی<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><span style="" lang="FA"><span style=""> </span>و ديگر مقاومت کنندگان در برابر کودتای مخملين تدارک شده "انتخابات" مجلس<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><b><span style="color: rgb(153, 51, 102);" lang="FA">«تقدیم به دانشجویان آزادی خواه و برابری طلب ایران»<o:p></o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">« ......۲۷ بهمن ۱۳۵۹ است. <span style=""> </span>دوران انترنی در بيمارستان هزار تختخوابی را می گذارنم. نزديک به يک سال از "انقلاب فرهنگی" می گذرد. "انقلابی" که با يورش تدارک دهندگان آن به دانشجويان در دوم <span style=""> </span>ارديبهشت، آن سه شنبه <span style=""> </span>خونين آغاز شد. البته زمينه چينی برای اين کار را از چند هفته پيش از آن آغاز کرده بودند و "شورای انقلاب" با مصوبه ۳۱ فروردين خود که بايد دفاتر دانشجويی تعطيل و تحويل داده بشوند، عملاً فرمان حمله به دانشجويان را صادر کرده بود. طبيعی است که دانشجويان مقاومت می کردند و از اين رو در دوم اريبهشت يورشی گسترده تدارک ديده شده بود. در آن روز، ما در دانشگاه تهران به موقع عقب نشينی کرديم <span style=""> </span>و گرنه معلوم نبود که چه بر سر دانشجويان و دانش آموزان ما بيايد. دانش آموزان هم بالطبع حامی دانشجويان بودند. من دانش آموزان پيشگام مدارسم را مأمور کرده بودم که به نقاط مختلف شهر بروند و از تحرکات فالانژها <span style=""> </span>خبر بگيرند و در آن بهل بشو هم که شده ارتباطاتمان را حفظ کنيم تا به موقع بتوانيم در مقابل رويدادها عکس العمل نشان دهيم و تاکتيک های مناسب داشته باشيم. چند ساعتی چنين کرديم و شرايط را لجظه به لحظه بررسی می کرديم که حمله به دانشگاه آغاز شد و به دنبال درگيری و مقاومت دانشجويان بر تعداد زخمی ها افزوده می شد. کوشش می کردم ارتباطاتمان حفظ شود اما <span style=""> </span>در ميانه کار ناگهان فرشيد يکی از سرحلقه های ارتباطات زنجيری تدارک ديده شده را ديدم <span style=""> </span>که مصدومی را به ماشينی منتقل می کند تا به بيمارستان ببرد. به او نهيب زدم: <span style=""> </span>مسئوليت تو که چيز ديگری بود. ولی اشک در چشمانش که يکيش هيچ نمی ديد، در عين سکوت به من متقابلاً فرياد <span style=""> </span>زد که اولويت اين کار اکنون برای او <span style=""> </span>در اين لحظه از هر چيز بيش تر است. ارتباطاتمان در آن جمع دانش آموزی هر يک به دليلی از هم می گسلد. من «دانش آموز» دوباره دانشجو می شوم. حال با رفقای دانشجو همفکری می کنم که چه کنيم. <span style=""> </span>در ادامه با شنيدن خبرهای عديده در مورد تدارک حمله گسترده فالانژها از تمام نقاط شهر، دانشجويان در ارتباط با رهبران سياسی شان، گروه به گروه عقب نشينی می کند. ابتدا انجمن های اسلامی که بيشتر طرفدار بنی صدر بودند و فرمان "شورای انقلاب" با عقب نشينی وی به نام او صادر شده بود، بعد دانشجويان دموکرات (هواداران حزب توده ايران)، بعد ما دانشجويان پيشگام <span style=""> </span>در حوالی غروب و نهايتاً دانشجويان پيشرو (هواداران گروه های خط ۳) در ساعاتی بعد از آن. پس از آن سرکوب، شب ناآرامی را از سر می گذرانم. فردايش به بخش انتقال خون جنب بيمارستانمان می روم تا شايد در دريافت خون از اهداکنندگان پرشماری که به اين مرکز آمده اند، کمکی باشم، به <span style=""> </span>مسئول آن مرکز که به شدت بی قرار و عصبی است، خود را معرفی می کنم. نمی داند که چه کند. نهايتاً همکاری ام را پذيرا می شود. از يک سو اهداکنندگان زيادند و از سوی ديگر کمک کنندگانی چون من با اينکه ماه های آخر دانشجوئی را می گذرانيم، آموزش ديده نيستيم و مدام نگران است که مبادا اشتباهاتی را که می<span style=""> </span>تواند به قيمت از دست دادن جان های بيشتری منجر شود، مرتکب شويم. ساعاتی، هم آموزش می بينم و هم کمک می کنم و بعد که <span style=""> </span>اوضاع<span style=""> </span>آرام تر می شود، او مؤدبانه عذرم را می خواهد. به دانشگاه و مدارس باز می گردم و اخبار را دنبال می کنيم. <span style=""> </span>خبر می رسد که در بسياری از شهرهای ديگر و به خصوص اهواز اوضاع به گونه ای ديگر پيش رفته است.<span style=""> </span><b>جنتی،</b> امام جمعه اهواز روز دوم ارديبهشت، با اينکه می دانست دانشگاه ها مملو از دانشجويان معترض است، به دروغ با اعلام اينکه <span style=""> </span>دانشجويان دانشگاه را تخليه کرده اند، مردم را <span style=""> </span>دعوت به برگزاری نماز در دانشگاه می کند.<span style=""> </span>به همراه او، هم عده ای که واقعاً فکر می کردند دانشجويان از دانشگاه رفته اند و هم <span style=""> </span>چند صد نفری از اعضای باندهای سياه مسلح با آمادگی کامل به دانشگاه می روند. <b>جنتی</b> پس از برگزاری نماز شروع به سخنرانی و تحريک جمعيت می کند که در اثر آن عده ای به دانشجويان حمله می کنند و آنان را به زير باران سنگ می گيرند و پس از مقاومت دانشجويان، صدای کلت و ژ ۳ آن افراد مسلح بلند می شود. بلافاصله بعد از آن، راديوی دولتی اهواز وقيحانه اعلام می کند که دانشجویان به صفوف نمازگزاران حمله کرده اند و پيام<span style=""> </span>کمک خواهی بيشتر <b>جنتی</b> خطاب به طرفدارانش خوانده می شود. خلاصه در آن سه شنبه سياه جنايات بسياری در اهواز صورت گرفت، از زدن دانشجويان با چوب و ميله آهنی تا حد به اغماء رفتن دانشجويان گرفنه، تا کشيدن آنان با زنجير به روی زمين، تا هدف گرفتن پای دانشجويان از فاصله سه چهار متری که رفيق <b>جبرائيل هاشمی</b> در اثر جراحات آن جان داد، تا متوقف کردن يک دانشجوي دختر و شليک گلوله کلت به شقيقه اش، تا حمله و تجاوز به دختران و پيدا شدن جسد ۳ دختر در کارون، تا دستگيری بيش از ۷۰۰ نفر از دانشجويان و غير دانشجويان و زخمی شدن صدها نفر، تا شکنجه دستگيرشدگان اعتصاب غذا کرده، تا کشتار حد اقل ۸ نفر از آن ها با عنوان واهی شورش در زندان، تا دستگيری پزشکان و پرستارانی که به اعمال وحشيانه اعتراض داشتند <span style=""> </span>و در نهايت <span style=""> </span>کشتار سبعانه <span style=""> </span><b>مهناز معتمدی</b>، دانشجوی دستگيرشده دانشگاه اهواز که<span style=""> </span>پاسداران او و تعدادی ديگر از دانشجويان دختر را به قصد شکنجه با چشمان بسته در مقابل ديواری قرار دادند و برای ارعاب در اطراف سر آنها شروع به شليک گلوله کردند و هنگامی که وی به اين اقدام آنان اعتراض نمود، موهای سرش را گرفتند، او را روی زمين کشيدند، با مشت و لگد به گوشه ای انداختند و به رگبار مسلسل اش <span style=""> </span>بستند. یکی از مسئولان اصلی تمام اين جنايات به نظر من شخص <b>جنتی</b> امام جمعه اهواز است که اميدوارم روزی مکافات جناياتی را که از مسئولان اصلی آن بوده است، <span style=""> </span>ببيند. جنايات در اهواز به آن چند روز منحصر نشد و از جمله دکتر <b>اسماعيل نریمی سا</b>، پزشک مردمی درمانگاه حصيرآباد را که تمام زندگیش را وقف مردم محروم و زحمتکش آن منطقه کرده بود در تيرماه تنها به جرم هواداری از سازمان اعدام کردند. پزشکی که در وصيت نامه اش تنها اين جمله را نوشته بود: «۵۸۰ تومان دارایی مرا به فقيرترين فرد بدهيد». بگذريم، چقدر پرنويسی کردم. حساسيتم به کلمه "انقلاب فرهنگی" علتش بود. در هر حال، من و دوستانم شانس آورديم که <span style=""> </span>انجمن اسلامی دانشکدهمان که بيشترشان هوادار بنی صدر بودند، قصد ادامه تحصيل داشتند. به کوشش آنها، تنها علوم پايه دانشکده های پزشکی تعطيل شدند و ما دانشجويان دوره بالينی<span style=""> </span>حتا توانستيم در تابستان يک ترم عقب مانده به خاطر تعطيلی دانشگاه ها در زمان انقلاب را جبران کنيم و وارد دوره انترنی شويم. ولی چه بد که در اين ماه ها علاوه بر مصيبت های قبلی حالا<span style=""> </span>جنگ خانمانسوزی هم در جنوب کشور شروع شده و ما که دفاع از ميهن در برابر تجاوز را از اهم وظايف خود می دانيم، امسال علاوه بر حدود ۵۰<span style=""> </span>رفيقی که يا تيرباران شده اند و يا توسط باندهای سياه کشته<span style=""> </span>شده اند، حدود ۵۰ رفيق ديگرمان را در حين مقاومت در مقابل حمله عراقی ها از دست داده ايم. افسوسِ بيشتر آنکه به گواه بسياری از شاهدان عينی، تعدادی از اين عزيزانمان از پشت تير خورده اند <span style=""> </span>و در واقع نه توسط عراقی ها، که به دست "همسنگر"انشان و آن هم نه به اشتباه، بل که به عمد <span style=""> </span>کشته شده اند......»</span><span dir="ltr" style="" lang="EN-US"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="margin: 6pt 0cm; text-align: justify; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p>نه، </span><span style="" lang="FA"><span style=""> </span>امروز ۲۷ بهمن <span style=""> </span>۱۳۸۶ است . <span style=""> </span>امروز، روز اعتراض سراسری برای آزادی همه دانشجويان زندانی است. دانشجويان</span><span lang="FA" style="color:black;"> آزاديخواه و برابری طلب دانشگاه های سراسر کشور، که بسياری از آنان به جرم تلاش برای برگزاری مراسم بزرگداشت ۱۶ آذر روز دانشجو در زندان به سر می برند، از بيش از يک ماه و نيم پيش، امروز را روز اعتراض سراسری اعلام کرده اند و از همه آزاديخواهان جهان خواسته اند به هر طريقی که مناسب می دانند، خواهان آزادی فوری همه دستگيرشدگان و توقف سرکوب آزاديخواهان و برابری طلبان شوند. <span style=""> </span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">بسياری از احزاب، گروه ها و فعالان سياسی خارج از کشور به شمول هيئت سياسی – اجرائی سازمان ما به فراخوان اين عزيزان پاسخ مثبت داده اند. اما نشانی از حرکت همآهنگ شده و گسترده در اين ارتباط ديده نمی شود. حرکت گروه های کوچک و افراد پراکنده قطعاً مثبت است ولی اقدامات همآهنگ و با تقسيم کار طبعاً بازدهی بيشتری خواهد داشت. اقدامات اعتراضی صورت گرفته در چند ماه اخير در مخالفت با دستگيری دانشجويان، حتا با محاسبه توان کنونی<span style=""> </span>نيروهای سياسی خارج از کشور در حدی شايسته و متناسب با ظلمی که بر عزيزانمان در زندان<span style=""> </span>می رود، نبوده است. من به سهم خود کوشيدم که با خانم پرتز، معاون کميسيون ايران پارلمان اروپا گفتگو کنم <span style=""> </span>و ضمن اطلاع گرفتن از نتيجه ديدار وی در تهران با کميته تلاش برای آزادی دانشجويان، از او بخواهم که اين مسئله را پيگيری کند و متعاقباً ديداری با او داشته باشم. اما وی اين روزها بيشتر در بروکسل است و بسيار گرفتار. کوشش دفتر او که شايد حتا در زمان کوتاهی <span style=""> </span>در فرودگاه در ميان سفرهايش، بتوان وی را ملاقات کرد، به نتيجه ای نرسيده است. اميدوارم رفقايمان که اين روزها ديدارهایی را در بروکسل داشته اند، از جمله توانسته باشند با ايشان ديدار کنند و خواست های ما و دانشجويان را با او و ديگر نمايندگان پارلمان اروپا در ميان بگذارند. <span style=""> </span>ديدار کوتاهی هم <span style=""> </span>با آقای نواک گزارشگر ويژه شکنجه سازمان ملل داشتم. او اطلاع داد که خبرهای مربوط به اعدام و شکنجه زندانيان به شمول دانشجويان زندانی را که برايش به انگليسی يا آلمانی می فرستيم به دستش می رسد و از آن استفاده می کند. او اين بار نيز تأکيد کرد که گزارش ها بايد هر چه دقيق تر و هرچه سريعتر ارسال شوند تا او و همکارانش بتوانند بلافاصله از مقامات جمهوری اسلامی خواهان توضيح و پاسخگوئی به موارد مطروحه در آن باشند تا با گذشت زمان لطمه ای به سلامتی و جان کسی وارد نشود. او گفت که به رغم درخواست مکررش از جمهوری اسلامی برای ديدار از ايران، هنوز هم به اين خواست پاسخ داده نشده است و وی در گزارشی که در ماه مارس به شورای حقوق بشر خواهد داد، بار ديگر به اين موضوع اشاره خواهد کرد. حتماً می دانيد که جمهوری اسلامی زمانی سرِ کميسيون حقوق بشر وقت را به اين شکل «کلاه» گذاشت که از آنان خواست که مأموريت گزارشگر ويژه ايران را تمديد نکنند و در عوض قول داد که از تمام گزارشگران ويژه موضوعی دعوت به عمل آورد. هرچند در اين مدت بعضی از گزارشگران ويژه چون خانم <b>ارتورک</b>، گزارشگر ويژه خشونت علیه زنان، <b>کوتری</b> گزارشگر ويژه مسکن، <b>ليگابو</b> گزارشگر ويژه آزادی بيان و گروه کار «بازداشت های خودسرانه» در زمان رياست جمهوری خاتمی از ايران<span style=""> </span>ديدار کرده اند، اما دعوت از آقایان <b>نواک</b> گزارشگر ويژه شکنجه و آ<b>لستون</b> <span style=""> </span>گزارشگر ويژه اعدام های غيرقضائی، سريع (صحرائی) و خودسرانه که فاحش ترين موارد نقض حقوق بشر در ايران مرتبط با مسئوليت آنان است، از نظر مقامات حاکم بر سرنوشت مردم ما، می تواند با عواقب جدی برای رژيم همراه باشد و از اين رو<span style=""> </span>به رغم خواست مکرر و صريح آنان، دعوت از ايشان تاکنون صورت نگرفته است.<span style=""> </span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span><b><span lang="AR-SA" style="color:black;">بهروز کریمی زاده، پیمان پیران، صدرا پیر حیاتی، سعید آقام علی</span></b><b><span lang="FA" style="color:black;">،</span><span lang="AR-SA" style="color:black;"> مهدی الله یاری</span></b><b><span lang="FA" style="color:black;">،</span><span lang="AR-SA" style="color:black;"> بهزاد باقری، بیتا صمیمی زاد، بیژن صباغ، آناهیتا حسینی، سروش دشتستانی، مرتضی اصلاحچی، محمد پورعبدالله، امین قضایی، مرتضی خدمتلو و سروش ثابت</span></b><b><span lang="FA" style="color:black;">، </span><span lang="AR-SA" style="color:black;"><span style=""> </span>جواد علیزاده</span></b><b><span lang="FA" style="color:black;"> و انوشه آزادبر </span></b><span lang="FA" style="color:black;">از دانشجويان آزاديخواه و برابری طلب دو ماه و نيمی است که در زندان به گواه همراهان آزاد شده شان تحت سخت ترين شکنجه ها قرار دارند تا مصاحبه تلويزيونی کنند. فشارهایی که به اقدام به خودکشی بهروز کريمی زاده انجاميد. آزادشده ها هم وضع چندان بهتری ندارند. به گفته <b>کاوه عباس پور</b> سخنگوی اين گروه از دانشجويان، شديدترین کنترل های امنيتی در مورد آنان اعمال می شود و همه آنان با تهديد بازگشت مجدد به زندان آزاد شده اند. دکتر <b>ناصر زرافشان، </b>وکيل شجاع پرونده قتل های زنجيره ای، وکالت تمامی دانشجويان زندانی را به عهده گرفته است و طبعاَ تقريباً تمام وقت خود را به اين امر اختصاص داده است. برايش موفقيت و پايندگی آرزو می کنم. ما هم در خارج از کشور بايد<span style=""> </span>او را ياری دهيم. برای آنکه ما بتوانيم بيشتر ثمربخش باشيم، برای ارائه گزارش دقيق به نهادهای بين المللی مسئول، به <span style=""> </span>جدولی که آخرين وضعيت هر گروه از قربانيان نقض حقوق بشر را به طور مداوم تدقيق کند، نيازمنديم. هرگاه <span style=""> </span>هر گروه از فعالان حقوق بشر در داخل کشور که عرصه و افراد معينی را تحت پوشش خود قرار داده است، اين امکان را برای خود ايجاد کند، بازدهی فعاليت کوشندگان حقوق بشر در خارج از کشور<span style=""> </span>به مراتب افزايش خواهند يافت.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span lang="FA" style="color:black;"><span style=""> </span>امروز نيز می گذرد. ولی<span style=""> </span>کارزار برای آزادی تمامی دانشجويان زندانی آزاديخواه و برابری طلب همچون ديگر دانشجويان زندانی و زندانيان سياسی ديگر از اقشار و لايه های اجتماعی گوناگون کشور تا آزادی همه آنان ادامه خواهد يافت.<span style=""> </span></span><span style="" lang="FA"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p>برنامه های مربوط به "انتخابات" مجلس رژيم، بدون مخالفت و مقاومت چشم گيری در حال اجراء است. قرار است تا پايان امروز نام ۳۰۰ نفر از رد صلاحيت شدگان قبلی که پس از نوشتن «توبه نامه» تاييد صلاحيت شده اند، اعلام شود.<span style=""> </span>قول داده شده است که در ميانه هفته، نام عده ديگری به اين جمع افزوده <span style=""> </span>شود تا شايد رضايت <span style=""> </span>"اصلاح طلبان" برای قبول <span style=""> </span>رقابتی بودن "انتخابات" جلب شود. همانطور که انتظار می رفت شورای نگهبان با اين بازی ها، می خواهد اعتباری نزد "اصلاح طلبان" برای خود ايجاد کند و در نهايت احتمالاً شخص رهبری با پروژه «عفو ملوکانه»<span style=""> </span>دست بوسانش نيز به ميدان خواهد آمد تا وامداران به خود را وامدارتر کند. بنابراين گمان می کنم پروژه ای که من<span style=""> </span>«دو پنجاه درصدی» ناميدم و پريروز آن را تشريج کردم، به گواه <span style=""> </span>شواهد، در حال پيش روی است. <span style=""> </span>برنامه ای که اجرای آن و عدم مقاومت در برابر آن، اوضاع نابسامان کنونی را به مراتب بدتر خواهد نمود.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">بهره گيری از وجود تقابل و تفاوت واقعی ميان خامنه ای با خمينی، موردی است که اگر اصلاح طلبان توان آن را داشتند که به خوبی روی آن کار کنند و از شورای نگهبان و خامنه ای گذر کنند<span style=""> </span>و وی<span style=""> </span>را هدف بگيرند، می توانست معادلات موجود را به هم زند و به <span style=""> </span>امر مقاومت در برابر "انتخابات" کودتاگونه تأثير مهمی بگذارد. علی اشراقی مکلا و حسن خمينی معمم از نوادگان خمينی، می توانند شاخص نمود <span style=""> </span>تعارض ميان خامنه ای و خمينی باشند. باز گذاشتن دست سپاه به دخالت در هر امری و از جمله "انتخابات"، در کنار بسياری ديگر، از بزرگترين «بی تدبيری» های خامنه ای در هدايت کشور است که از جمله بنا به قانون اساسی خود جمهوری اسلامی، وی را فاقد «بينش صحيح سياسی و اجتماعی» و «مديريت و قدرت کافی» نشان می دهد. اگر هر يک از اين دو يا هر دوی اين جوانان با درايت و بی پروایی با استفاده از امکاناتی که وابستگی خانوادگی<span style=""> </span>به خمينی برايشان فراهم می کند، می توانستند بر ضعف های خامنه ای انگشت گذاشته، گذر از وی را علناً مطرح کنند،<span style=""> </span>چه بسا که می توانستند <span style=""> </span>در ميان پايگاه اجتماعی اصلاح طلبان حکومتی، بخشی از محافظه کاران و بخش های پيرامونی معين آن، نقش هدايت کننده ای را پيدا کنند. کاری که خاتمی هرگز نخواست انجام دهد، از کروبی بر نمی آمد و رفسنجانی هم بيش از آن آلوده خامنه ای بوده و هست که می توانست و بتواند چنين برآمدی داشته باشد. <span style=""> </span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">امروز با درگذشت توسلی، وزير دربار وقت خمينی که هم اطلاعاتش و هم امکاناتش می توانست پشتگرم نوه های خمينی برای پيشبرد احتمالی چنين هدفی باشد، ضربه ديگری به جناح "اصلاح طلبی" که می خواهد در هر صورت در اين "انتخابات" شرکت کند، وارد شد. آنانی که سخنگويشان امروز اعلام کرد که هرگز تحريم "انتخابات" را توصيه نخواهند کرد و به هر تعداد، از صفر تا ۲۹۰ کرسی که به آنان امکان رقابت داده شود و کانديدای تأييد صلاحيت شده شان توان رقابت را داشته باشد، به رقابت خواهند پرداخت. <span style=""> </span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">خانم <b>فاطمه حقيقت جو</b>، مطلبی را که شامل چند پيشنهاد در دفاع از «حق انتخاب شدن» است، منتشر کرده است. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">آقای <b>حميد حميدی</b> با نوشتن نامه سرگشاده ای به تمامی حذف شدگان کانديداتوری مجلس هشتم و همچنين تهيه <span style=""> </span>نامه مشترکی<span style=""> </span>خطاب به دبيرکل اتحاديه جهانی بين المجالس با عنوان «ما انسانيم و انتخاب شدن و انتخاب کردن حق ماست» از ايشان خواسته است که از تمامی امکانات اين ارگان برای دفاع از حقوق همه شهروندان ايرانی حمايت کند. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">«حق انتخاب شدن» در نظامی متعارف حق بديهی تقريباً تمامی انسان های بالغ هر کشور است که تنها از معدودی از آن ها که جرائم بسيار سنگينی را مرتکب شده باشند يا تنفر نژادی، جنگ و خشونت<span style=""> </span>را تبليغ کنند، سلب می گردد و اين حق از طريق معرفی احزاب، جمع آوری امضاء حمايت کنندگان و راه هایی مشابه آن تأمين می شود. <span style=""> </span>در جمهوری اسلامی، برعکس به جای مردم و احزاب، شورای نگهبان از موضع تعيين و احراز صلاحيت انتخاب شوندگان حرکت می کند و فقط تعداد قليلی از مردم کشور را که نزديک ترين افراد به ايشان و رهبرشان و حاشيه ای از افراد غير تأثيرگذار در روند "انتخاباتی" را<span style=""> </span>شامل می شود، تأييد صلاحيت می کند. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">چنين معادله ای را بايد بر هم زد. من ضمن قدردانی از تلاش های کسانی که فعاليتشان را در اين مقطع بر دفاع از «حق انتخاب شدن» کانديداهای رد صلاحيت شده متمرکز کرده اند، از همگان و به ويژه نخبگانی که خود را صالح برای حضور در بالاترين ارگان قانونگذاری کشور می دانند، بار ديگر دعوت می کنم که مقدم بر همه، از حق پايمال شده «انتخاب شدن» خود در سال های بيشتر يا کمتر از عمر ۳۰ ساله جمهوری اسلامی، دفاع کرده و بر مبنای طرح «</span><b><span lang="AR-SA">به موازات "انتخابات" نمايشی مجلس، کانديدا معرفی کنيم!</span></b><b><span style="" lang="FA">» <o:p></o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><b><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></b><br /><span lang="EN-US"><a href="http://www.asre-nou.net/1386/bahman/10/m-be-mowazat.html" target="_blank"><span dir="ltr">http://www.asre-nou.net/1386/bahman/10/m-be-mowazat.html</span><b><span style="" lang="FA"><o:p></o:p></span></b></a></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span><br /><u><span dir="ltr" style="color: rgb(1, 1, 255);" lang="DE-AT">http://www.akhbar-rooz.com/article.jsp?essayId=13446</span></u><span style="" lang="FA"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><b><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></b><br /><span style="" lang="FA">آن را طلب کنند. <b><o:p></o:p></b></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">۲۷ بهمن ۱۳۸۶<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p>حسن نايب هاشم (فرود سياوش پور)<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA"><o:p> </o:p><br /><a href="http://www.hambastegi83.blogspot.com/" target="_blank"><span dir="ltr" lang="EN-US">www.hambastegi83.blogspot.com</span></a></span><span style="" lang="FA"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA"><o:p> </o:p><br /><a href="mailto:hambategi1384@yahoo.com" target="_blank"><span dir="ltr" lang="EN-US">hambastegi1384@yahoo.com</span></a></span><span style="" lang="FA"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span dir="ltr" style="" lang="EN-US"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span dir="ltr" style="" lang="EN-US"><o:p> </o:p></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><span style=""><br /></span><o:p></o:p></span></p>hambastegihttp://www.blogger.com/profile/10467626743939127889noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7777653.post-77499815689049454202008-02-15T02:32:00.002+03:302008-02-18T00:42:28.655+03:30<p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><span style="" lang="FA">يادداشتی از روز چهارم اعتصاب غذای ۳۳ روزه <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><span style="" lang="FA">در <b>اعتراض</b> به احکام سنگسار، پرتاب از بلندی، اعدام</span><span style="" lang="FA"> کودکان و اعدام های پرشمار بزرگسالان،<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><span style="" lang="FA">احکام قصاص منجر به نقص عضو و<span style=""> </span>شکنجه مستمر زندانيان<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><span style="" lang="FA">و در <b>حمايت</b> از همه زندانيان سياسی<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><span style="" lang="FA"><span style=""> </span>و ديگر مقاومت کنندگان در برابر کودتای مخملين تدارک شده "انتخابات" مجلس<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">« ...۲۵ بهمن ۱۳۵۸ هم امروز گذشت. چند روزی بود که چيزی ننوشته بودم. امشب جبران مافات می کنم. چند روز پيش باز هم چون سال گذشته در دانشگاه تهران به مناسبت سالروز سياهکل جمع شديم. اجتماع امسال خيلی منظم تر و سازمان يافته تر از سال پيش بود. رفقای پيشگام دانشجوئی درضلع شمالی زمين عکس های بزرگی را که از <span style=""> </span>شهدای سياهکل<span style=""> </span>تهيه شده بود، قرار داده بودند. ما هم در پيشگام دانش آموزی، حضور هزاران دانش آموز به تجمع را تدارک ديده بوديم. <span style=""> </span>مراسم با يک دقيقه سکوت به ياد آن شهدا آغاز شد و با ياد زندگی و مبارزه رفيق قاسم سيادتی که ۲۲ بهمن سال گذشته در جريان رهبری تسخير اداره راديو به شهادت رسيده بود، ادامه يافت. خوشبختانه در تهران، اخلالگران نتوانستند به اجتماع حمله کنند، ولی در گنبد، جنگ افروزان منطقه با سلاح سرد و گرم به اجتماع آرام رفقا حمله کردند که به کشته شدن ۴ نفر و زخمی شدن ۴۰ نفر منجر شد. اين روزها، بحث انتخابات مجلس هم گرم است. از رفراندوم آری يا نه به جمهوری اسلامی (نه يک کلمه بيشتر و نه يک کلمه کمتر) و انتخابات مجلس خبرگان و رياست جمهوری که تجربه خوبی نداشتيم. حال ببينيم که اين انتخابات چه می شود. در انتخابات مجلس خبرگان که <span style=""> </span>همه اختيارات در دست هيئت های اجرائيه بود که اکثرشان را روحانيان تشکيل می دادند و در نتيجه کانديداهای حزب جمهوری اسلامی و موتلفينش به سهولت به مجلس خبرگان راه يافتند. از اول معلوم بود که قانون اساسی مصوب آنان، چنگی به دل نخواهد زد و از اين رو به آن رأی نداديم. کانديدايِی را هم که ما در انتخابات رياست جمهوری مورد حمايت مشروط قرار داده بوديم، حذف کردند و حالا بحث بر سر اين است که در انتخابات مجلس چه کنيم؟ <span style=""> </span>مهمترين مشکل ما اکنون قانون انتخابات است که بر مبنای تقسيم کرسی ها به نسبت آراء<span style=""> </span>نيست و حائزان اکثريت در هر شهری تمامی کرسی های نمايندگی آن شهر را به دست می آورند <span style=""> </span>و <span style=""> </span>.........»</span><span dir="ltr" style="" lang="EN-US"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p>ولی</span><span style="" lang="FA"><span style=""> </span>امروز ۲۵ بهمن <span style=""> </span>۱۳۸۶ است . هنوز هم اطلاع دقيقی از<span style=""> </span><b>دکتر مصطفی علوی</b> ندارم. کاش اعتصاب غذايش پايان يافته باشد. نمی خواهم باور داشته باشم <span style=""> </span>که او <span style=""> </span>سی و هفتمين روز اعتصاب غذایش را می گذراند. هويت کامل </span><span lang="FA"><span style=""> </span></span><span lang="AR-SA">طيب و يزدان دو جوان ارسنجانی که حکم </span><span style="" lang="FA">اعدام از طريق </span><span lang="AR-SA">پرتاب از بلندی </span><span style="" lang="FA">گرفته اند، هنوز روشن نيست تا شايد بتوان اقدامی برای نجات جانشان کرد. نام کوچک قربانيان بلوچ قطع دست و پا و يا اطلاع از اينکه بعد از اين عمل وحشيانه، چه بر سرشان آمده است، نيز در دست نيست. عدنان کرد «همزاد» ديگری در شرق کشور پيدا کرده است. يعقوب مهرنهاد، روزنامه نگار و فعال حقوق بشر بلوچ پس از ۷ ماه زندان و شکنجه فراوان به اتهام همکاری با گروه های مسلح و گسترش خط مشی اين گروه ها به اعدام محکوم شده است. بيم آن می رود که بهنام زارع، جوانی که محکوم به ارتکاب قتلی در ۱۵ سالگی شده است، ظرف دو سه روز آينده اعدام شود و هنوز کوشش ها برای کسب رضايت خانواده مقتول به جايي نرسيده است. مگر آن ها دلشان به رحم آيد، و گرنه آنطور که از شواهد بر می آيد، قاضی ها و مأموران خودسر اجرای احکام وحشيانه، حتا به بخشنامه ها و دستورات مبتنی بر توقف حکم <span style=""> </span>شاهرودی رئيس قوه قضائيه که به همراه رهبرش خامنه ای مسئول مستقيم تمام جنايات حکومتی می باشد، وقعی نمی نهند. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p><span style=""> </span>سناريوی کودتای مخملين نمایشی کردن هر چه بيشتر "انتخابات" و فرمايشی کردن هرچه بيشتر مجلس حاصل آن، مرحله به مرحله کماکان به پيش می رود. در اين روزها سکانسی پيش بينی شده مبتنی بر اين سناريو، به نمايش درآمد. <span style=""> </span><span style=""> </span>حسب انتظار تعدادی از رد صلاحيت شدگان که عمدتاً از اصولگرايان هستند، تأييد صلاحيت شدند. برنامه خامنه ای و شورای نگهبان او در مجموع «دو پنجاه درصدی» است و هنوز به نظر نمی رسد که برای ريسکی بيشتر خود را آماده کرده باشند. «یک پنجاه درصد» به اين معنا که خامنه ای قصد دارد مجلس را به مجلسی چون مجلس سنای زمان شاه که در آن نيمی صد در صد انتصابی و نيمی «انتخصابی» بودند تبديل کند. «پنجاه درصد ديگر» هم به اين معنا که با ترکيبی از شرکت بره وار کسانی که شرکت در انتخابات در هر شرايطی را فريضه مذهبی يا ملی يا "اصلاح طلبانه" فرض می کنند و تبليغات آگراندیسمان کننده اين شرکت و تقلب گسترده که اين بار با کامپيوتری شدن بدون نظارت داخلی و بين المللی تسهيل شده است، ادعای شرکت حداقل پنجاه درصد مردم در انتخابات را بکند. تاکنون وی خود را در پيشبرد اين بازی شطرنج برنده احساس می کند و مقاومت را ناچيز ارزيابی می کند. چرا که حريف خود را تنها "اصلاح طلبان" می داند و به تجربه می داند که آنان هر آشی را که او برايشان بپزد، تلخ تلخ يا سرد سرد سر می کشند و از او تقدير هم می کنند. در محاسبات او <b>مقاومت</b> اقشار گوناگون مردم در برابر بازی تدارک ديده شده توسط او جائی ندارد. جرقه هایی از مقاومت غير مستقيم در روزهای اخير زده شد. يک گاف بزرگ ايادی او داشت در اين روزها کار دستش می داد که وی به موقع آن را رفع و رجوع کرد. رد صلاحيت علی اشراقی نوه خمينی که ظاهراً "بررسی کنندگان" او را نشناخته بودند، می توانست خطر بزرگی برای "عمود" خيمه حکومت ايجاد کند که هنوز هم عوارض آن پايان نيافته است. کروبی که هرگز نمی تواند نقشی فراتر از يک وزير دربار مطيع داشته باشد، گفت که هر توهينی را به خود (و شايد هرکس دیگری) قبول می کند ولی به «بيت امام» تحمل نمی کند. حسن خمينی نوه ديگر خمينی هم از حمله نابخرادانه حواريون خامنه ای پس از ابراز نظراتش مصون نماند و خامنه ای هنوز از خود "تدبير" لازم را در اين مورد نشان نداده است. دو بی تدبيری يعنی آزاد گذاشتن اطرافيانش به حمله به «يادگاران» خمينی و همچنين باز نگه داشتن دست سپاه به دخالت مستقيم در انتخابات برخلاف دستورات صريح خمينی در زمان حکومتش، برای خامنه ای می تواند بسيار سنگين تمام شود. عيان ساختن بی تدبيری های خامنه ای در تمام وجوه که به مراتب از بی تدبيری های خمينی در زمان حکومتش بيشتر است، می تواند در اين "انتخابات" کانون برخورد و همآهنگ کننده تمام کسانی باشد که با ادامه سلطه خامنه ای و اطرافيانش در کشور مخالف هستند. با اين حال <span style=""> </span>هنوز <b>مقاومت </b>در برابر نقشه ای که آنان تدارک ديده اند، در حد مطلوب ديده نمی شود. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">در اين روزها دوستان ديگری بر مبنای طرح «</span><b><span lang="AR-SA">به موازات "انتخابات" نمايشی مجلس، کانديدا معرفی کنيم!</span></b><b><span style="" lang="FA">» <o:p></o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span lang="EN-US"><a href="http://www.asre-nou.net/1386/bahman/10/m-be-mowazat.html" target="_blank"><span dir="ltr" style="text-decoration: none;color:#000000;" >http://www.asre-nou.net/1386/bahman/10/m-be-mowazat.html</span></a></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><b><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></b><span style="" lang="FA">خود را کانديدای نمايندگی مردم در بالاترين ارگان قانونگذاری کشور کرده اند. اما من به سهم خود هنوز انتظار دارم که باز هم حق طلبان بيشتری، از جمله در اين ارتباط در وهله اول از<span style=""> </span>حقوق پايمال شده خود و در مرحله بعدی از حقوق نقض شده ديگران دفاع کنند. <b><o:p></o:p></b></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p>۲۵ بهمن ۱۳۸۶<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p>حسن نايب هاشم (فرود سياوش پور)<o:p></o:p></span></p> <div style="text-align: right;"><br /></div><p align="right"><a href="http://www.hambastegi83.blogspot.com/" target="_blank"><span style=";font-family:Times New Roman;font-size:100%;" ><u>www.hambastegi83.blogspot.com</u></span></a><br /></p> <p align="right"><a href="mailto:hambategi1384@yahoo.com" target="_blank"><span style=";font-family:Times New Roman;font-size:100%;" ><u>hambastegi1384@yahoo.com</u></span></a><br /></p>hambastegihttp://www.blogger.com/profile/10467626743939127889noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7777653.post-24463133479602518982008-02-10T23:57:00.002+03:302008-02-18T00:43:09.211+03:30<p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><a href="http://www.asre-nou.net/1386/bahman/10/m-be-mowazat.html" target="_blank"> </a></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><span style="" lang="FA">اعلام اعتصاب غذای ۳۳ روزه به مردم ايران<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><span style="" lang="FA">از آغاز ۲۲ بهمن تا پايان ۲۴ اسفند ۱۳۸۶<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><span style="" lang="FA">در <b>اعتراض</b> به احکام سنگسار، پرتاب از بلندی، اعدام</span><span style="" lang="FA"> کودکان و اعدام های پرشمار بزرگسالان،<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><span style="" lang="FA">احکام قصاص منجر به نقص عضو و<span style=""> </span>شکنجه مستمر زندانيان<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><span style="" lang="FA">و در <b>حمايت</b> از همه زندانيان سياسی<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><span style="" lang="FA"><span style=""> </span>و ديگر مقاومت کنندگان در برابر کودتای مخملين تدارک شده "انتخابات" مجلس<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">«امروز ۲۱ بهمن ۱۳۵۷ بود. برای امروز سازمان، راه پيمائی بزرگی را تدارک ديده بود. من و ديگر رفقای گروه هوادارمان که پريروز در دانشگاه تهران در گردهمآیی سالروز سياهکل شرکت کرده بوديم، قرار گذاشته بوديم که امروز هم <span style=""> </span>در راهپيمایی سازمان که قرار بود از دانشگاه تهران شروع شود و به سمت ميدان فردوسی برود، شرکت کنيم. برآوردها را نمی دانم که تا چه حد دقت داشته باشد ولی رفقا می گفتند که بايد صد، صد و پنجاه هزارنفری باشيم. شعارهایمان هم مانند هميشه بود. "<b>استقلال، کار، مسکن، آزادی</b>"، "<b>کارگر، برزگر، اتحاد، اتحاد</b>"، "<b>اتحاد، مبارزه، پيروزی</b>"، "<b>همافر، همافر، حمايتت می کنيم</b>" شعارهای "رهبران، رهبران، ما را مسلح کنيد" و "تنها ره رهایی، جنگ مسلحانه" هم بودند. ولی راستش اين شعارها خيلی به دلم نمی نشست و خيلی قوی تکرارش نمی کردم. شعار آن سوئی ها خطاب به ارتش يعنی شعار "ما به شما گل داديم، شما به ما گلوله" بيشتر برایم جاذبه داشت. بگذريم، <span style=""> </span>سرود هم خوانديم. سرود "<b>ای رفيقان، رفقا، قهرمانان، جان در ره ميهن خود بدهيم، بی محابا...</b>." يا <span style=""> </span>سرود "<b>کارگر، برزگر، کارگر، ای کارگر! ما با هم متحد می شويم، تا برکنيم ريشه استبداد...</b>" را و خوب طبعاً سرود انترناسيونال را. با هم می خوانديم و از هم نيرو می گرفتيم. در حدود ميدان فردوسی خبر رسيد که درگيری بين همافران و گارد جاويدان شاه آغاز شده است، به اين ترتيب <span style=""> </span>قرار شد که راهپيمائی متوقف شود و به کمک همافران بشتابيم. رهبران هم که هنوز <span style=""> </span>نتوانسته بودند ما را مسلح کنند. از جمع ما تنها عباس در نزديکی ها بود. قرار گذاشتيم که او به خانه برود تا رولور پدر بازنشسته اش را که از مدت ها پيش برای چنين روزهایی در نظر گرفته بود، بردارد و به صحنه برود و من دانشجوی سال چهارم پرشکی که دو سال بالينی را گذرانده بودم به اميد کمک امدادی اوليه عازم محل درگيری شدم. کار زيادی از دستم بر نيامد. به يکی دو مصدوم خفيف کمک مختصری کردم و آن ها را به آمبولانس های آژيرکش انتقال دادم ولی چون اغلب راه ها به شدت مسدود بود و هرج و مرج عجيبی برقرار بود، کار چندانی نمی شد کرد. ساعاتی بعد فرماندار نظامی تهران در دو اعلامیه پشت سرهم ساعات منع عبور و مرور را از ۱۶ امروز تا ۱۲ ظهر فردا اعلام کرده است ولی گمان نمی کنم <span style=""> </span>که کسی گوشش بدهکار چنين فرمان هایی باشد .........»</span><span dir="ltr" style="" lang="EN-US"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">اما نه و افسوس که<span style=""> </span>امروز ۲۱ بهمن ۱۳۸۶ است. امروز هم هنوز اطلاع دقيقی از آخرين وضعيت <b>دکتر مصطفی علوی</b> در دست نيست. اگر به گزارش روز ۱۷ بهمن فعالين حقوق بشر و دموکراسی اتکا کنيم و اگر اعتصاب غذای او ادامه داشته باشد، امروز سی و دومين روز اعتصاب غذای اوست. او به بيماری قند وابسته به انسولين و چند بيماری جدی <span style=""> </span>ديگر مبتلا است و در اين فاصله دو بار به کوما رفته است. با اينکه بسياری نگران آنند که او نيز به سرنوشت <b>ولی الله فيض مهدوی</b> و <b>اکبر محمدی</b> يا <b>زهرا کاظمی</b>، <b>زهرا بنی يعقوب</b> و <b>ابراهيم لطف اللهی</b> دچار شود، هنوز کارزار </span><span lang="AR-SA">گسترده و کارسازی برای نجات جان او به راه نيافتاده است. از وضعيت کنونی طيب و يزدان دو جوان ارسنجانی که حکم بی سابقه پرتاب از بلندی برايشان صادر و تأييد شده است، نيز خبری <span style=""> </span>در دست نيست. من که به سهم خود نه نام خانوادگی شان را می دانم و نه نام وکيل يا وکلای احتمالی شان را و نه نام افرادی از اعضای خانواده شان که احتمالاً امکان تجديد نظر در حکم را پيگيری می کنند. از سنگسار، اعدام کودکان و اعدام های پرشمار بزرگسالان ا</span><span style="" lang="FA">کنون</span><span lang="AR-SA"> سخنی نمی گويم</span><span style="" lang="FA"> و شرحی از آن را به بعد وامی گذارم</span><span lang="AR-SA">. اما </span><span style="" lang="FA"><span style=""> </span>از قربانيان به نقص عضو دائمی محکوم شده موجزی بايد گفت. از حال و روز </span><span lang="AR-SA">«م.ع. جلالی»، «ع.ب.ريگی»، «ا. ريگی»، «ع.ر.رودينی» و «د. پهلوان»</span><span style="" lang="FA"> که اين بار اسم کوچکشان را نمی دانيم، خبری در جایی منعکس نيست. اينان اکنون يک دست و يک پا ندارند. انگار معلولان جنگ ايران و عراق، سوانح حين کار و تصادفات رانندگی کم بودند که دستگاه "قضاوت" هم با خود عهد بسته است که معلولان تازه ای به جامعه عرضه کند.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><span style=""> </span>سناريوی کودتای مخملين نمایشی کردن هر چه بيشتر "انتخابات" و فرمايشی کردن هرچه بيشتر مجلس حاصل آن، در اثر <b>مقاومت</b> هنوز محدود و کمتر محسوس در مقابل آن، آرام آرام پيش می رود. در اين مرحله که بايد تمام تلاش ها<span style=""> </span>بر روی<span style=""> </span>برخورداری از «حق انتخاب شدن»<span style=""> </span>کسانی که خود را واجد صلاحيت کافی برای در معرض قضاوت مردم قرار گرفتن، می دانند، متمرکز باشد، اقدامات حمايتی برای تحقق اين خواست آنان هنوز در حد شايسته و درخور نمی باشد.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">در چنين شرايطی بار ديگر با تقاضا از کسانی که خود را کانديدای نمايندگی مردم در بالاترين ارگان قانونگذاری کشور در شرايط<span style=""> </span>برگزاری انتخاباتی آزاد و «سالم»، «عادلانه»، «منصفانه» می دانند، به استقبال از طرح «</span><b><span lang="AR-SA">به موازات "انتخابات" نمايشی مجلس، کانديدا معرفی کنيم!</span></b><b><span style="" lang="FA">»، <o:p></o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><b><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span lang="EN-US"><a href="http://www.asre-nou.net/1386/bahman/10/m-be-mowazat.html" target="_blank"><span dir="ltr">http://www.asre-nou.net/1386/bahman/10/m-be-mowazat.html</span></a></span><b><span style="" lang="FA"><o:p></o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">اعتصاب غذای خود را از نيمه شب امشب آغاز می کنم و با اميد افزايش مقاومت لحظه به لحظه مردم کشور در برابر سناريوی "انتخاباتی" تدارک شده برای ايشان، تا پايان روز ۲۴ اسفند ادامه خواهم داد.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">۲۱ بهمن ۱۳۸۶<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">حسن نايب هاشم (فرود سياوش پور)<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span lang="EN-US"><a href="http://www.hambastegi83.blogspot.com/" target="_blank"><span dir="ltr">www.hambastegi83.blogspot.com</span></a></span><span style="" lang="FA"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span lang="EN-US"><a href="mailto:hambategi1384@yahoo.com" target="_blank"><span dir="ltr">hambastegi1384@yahoo.com</span></a></span><span style="" lang="FA"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><b><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><span style=""> </span><span style=""> </span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><a href="http://www.asre-nou.net/1386/bahman/10/m-be-mowazat.html" target="_blank"><br /></a><b><span style="" lang="FA"><o:p></o:p></span></b></p>hambastegihttp://www.blogger.com/profile/10467626743939127889noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7777653.post-77404742034449737292007-09-03T23:53:00.002+03:302008-02-18T00:43:38.647+03:30<p style="text-align: right;"><span style="color: rgb(102, 0, 204);font-family:Times New Roman;font-size:180%;" ><b>نامهى سوم به عدنان حسنپور و هيوا بوتيمار</b></span><br /></p> <div> </div> <p style="text-align: right;"><span style=";font-family:Times New Roman;font-size:100%;" >سلام،</span><br /></p> <div style="text-align: right;"> </div> <p style="text-align: right;"><span style=";font-family:Times New Roman;font-size:100%;" >امروز پنجاه و دومين روز اعتصاب غذاى شما، شانزدهمين روز اعتصاب غذاى من و هفتمين روز اعتصاب غذاى هادى، اوين و حکيم است. مدتى است که هيچ خبرى از شما نيست و تلاش دايه حاجى (حاج خانم)، هيرو، عرفان و ديگر عزيزانتان براى ديدار با شما بینتيجه مانده است. از وکلايتان هم خبرى نيست و هيچ نمیدانيم که چه بر شما میگذرد. در اين مواقع، من هميَشه سناريوهاى سياه و خاکسترى و سفيدى را در نظر میگيرم و دلم را به سناريوى سفيد خوش میکنم. اميدوارم که تا امروز به اعتصاب غذاى خود پايان داده باشيد و اکنون زير نظر پزشکان صدمات وارد شده بر بدنتان در حال التيام باشد.</span></p> <div style="text-align: right;"> </div> <p style="text-align: right;"><span style=";font-family:Times New Roman;font-size:100%;" > من هم خوب هستم. در اين </span><span style=";font-family:Arabic Transparent;font-size:100%;" >۱۶</span><span style=";font-family:Times New Roman;font-size:100%;" > روز، شايد بتوان گفت که تنها حدود </span><span style=";font-family:Arabic Transparent;font-size:100%;" >۸</span><span style=";font-family:Times New Roman;font-size:100%;" > کيلو از وزنم کاسته شده و بدنم کمى سردتر شدهاست. به جز اينها تغيير اساسى خاصى را حس نمیکنم و خللی هم در وضعيت سلامتىام ايجاد نشده است. ولى اين روزها بر هادى، اوين و حکيم سخت گذشته است. آنها اين روزها و شبها را در هواى سرد لندن به همراه ژوان و شوان ظريفشان، در چادر سپرى کردهاند. ديروز و پريروز را من به همراه دوستانم در روزهايى نيمه آفتابى در چادر در شهر وين که در هرحال از لندن گرمتر است گذراندم و لباس کمى گرمتر هم به تن داشتم ولى از هادى شنيدم که آنان بدون تدارک لباس گرم به لندن رفتهاند و حداقل يک شب گرفتار باران هم شده بودند و تعدادى از فاشيستهاى مقيم لندن هم بر چادرشان حمله برده و به آن صدمه زدهاند. اينها همه را کردهاند که نداى دادخواهى شما به گوش جهانيان برسد. چون هنوز نامههاى قبلى بهدستتان نرسيده است، بار ديگر تکرار میکنم که آنان در جلوى سازمان عفو بينالملل به تحصن و اعتصاب غذا دست زدند و امروز هم مصاحبهى مطبوعاتى خواهند داشت. هادى میگفت که از ايشان استقبال وسيعی شده و آنها توانستهاند که شرايط شما را براى خيلیها تعريف کنند. از اين رو با حمايت پشتيبانان آنها و شما قرار است که هفتهى آينده در جلوى سفارت جمهورى اسلامى در لندن دست به تظاهرات گستردهاى بزنند. ليلى و محمد هم به کارهايشان براى نجات شما ادامه دادند. ليلى در ميان کارهاى عديدهاى که میکند، از جمله نامهاى به بن کى مون نوشت و از او خواست که هرچه که در مدت کوتاه از دستش برمیآيد انجام دهد. رسانهها با او و همچنين با هادى و گاه با من مصاحبه میکنند و ما از وضعيت شما به ايشان میگوييم. دوستان زيادى هم از حال ما که تصوير کمرنگى از حال شماست میپرسند و هر روز تعداد بيشترى از ايرانيان و ديگر مردم جهان نسبت به وضع شما در اين روزها آگاهى پيدا کردهاند. کاش میشد که اين تعداد دهها و صدها برابر بودند تا حفاظى که اکنون شما را احاطه کرده است هرچه محکمتر میشد و شما را از گزند آنانى که قصد جانتان را کردهاند، هرچه بيشتر مصون میساخت.</span></p> <div style="text-align: right;"> </div> <p style="text-align: right;"><span style=";font-family:Times New Roman;font-size:100%;" > از شاهرودى متأسفانه حسب انتظار واکنشى نسبت به نامه وکلايتان ديده نشد و از وکلايتان هم خبرى نيست. امروز خانم لوئيز آربور کميسر عالى حقوق بشر سازمان ملل متحد در ايران است. فردا هم همينطور. کاش دايه حاجى و هيرو و عرفان و. .. بتوانند در اين دو روز با شماره ٠٠۹٨.٢١.٢٢٨۶٠۹٢۵ تماس بگيرند و کسانی از خانواده با او ملاقات داشته باشند.</span></p> <div style="text-align: right;"> </div> <p style="text-align: right;"><span style=";font-family:Times New Roman;font-size:100%;" > امروز که متاسفانه نيروهاى انتظامى جمهورى اسلامى مانع تماس خانوادههاى زندانيان سياسى با خانم آربور شده است و حتا قصد دستگيرى تعدادى از آنان را داشته اند و تنها با تلاش خانم شيرين عبادى چنين نشده است.</span></p> <div style="text-align: right;"> </div> <p style="text-align: right;"><span style=";font-family:Times New Roman;font-size:100%;" >اکثر سايتها، وبلاگها و رسانههاى معتبر خبرى، خبرهاى مربوط به شما را بازتاب میدهند. روشنک سه روز ديگر نيز در اعتصاب غذا بود و بسيارى ديگر به فکر شما و نگران حال شما هستند.</span><br /></p> <div style="text-align: right;"> </div> <p style="text-align: right;"><span style=";font-family:Times New Roman;font-size:100%;" >دوستان من،</span><br /></p> <div style="text-align: right;"> </div> <p style="text-align: right;"><span style=";font-family:Times New Roman;font-size:100%;" >هنوز از آزادى احسان منصورى، مجيد توکلى و احمد قصابان که بيش از </span><span style=";font-family:Arabic Transparent;font-size:100%;" >۱۰۰</span><span style=";font-family:Times New Roman;font-size:100%;" > روز را در زندان گذراندهاند، خبرى نيست. والدين شجاع اين عزيزان و همچنين همراهان آزادشدهشان شرح شکنجههايى را که بر آنها رفته است، ارائه داده اند. در ديدارى که با گزارشگر ويژه شکنجه داشتيم از او خواستيم که پيگيرى اين موارد اخير را در صدر اقدامات خود قرار دهد. او ضمن قبول اين درخواست ما، در مقابل از همه فعالان حقوق بشر خواست که هر مورد تازهى دستگيرى را هرچه زودتر به او اطلاع دهيم تا شايد برخورد سريع دفتر او، ملاحظاتى براى شکنجهگران پديد آورد و از ميزان فشار بر زندانى تازه اسيرشده کاسته شود.</span></p> <div style="text-align: right;"> </div> <p style="text-align: right;"><span style=";font-family:Times New Roman;font-size:100%;" > </span></p> <div style="text-align: right;"> </div> <p style="text-align: right;"><span style=";font-family:Times New Roman;font-size:100%;" >عدنان و هيواى عزيز،</span></p> <div style="text-align: right;"> </div> <p style="text-align: right;"><span style=";font-family:Times New Roman;font-size:100%;" > </span></p> <div style="text-align: right;"> </div> <p style="text-align: right;"><span style=";font-family:Times New Roman;font-size:100%;" >با گزارشگر ويژه شکنجه سازمان ملل در مورد اعتصاب غذاى شما هم صحبت کرديم و شرايط شما را برايش تشريح کرديم. دو روز هم در جشن روزنامه صداى مردم در وين با دهها تن از افراد مترقى و مدافع حقوق بشر درباره وضعيت شما صحبت کرديم. به اين ترتيب با توجه به کليه کوششها و اطلاعرسانیهايى که در سراسر جهان شده است و واکنشى که بسيارى از نهادهاى مدنى و مقامات کشورهاى گوناگون نشان داده اند، شما بايد مطمئن باشيد که ندای دادخواهانه شما به گوش بسياری از افراد موثر رسيده است و اکنون زمان پايان اعتصاب غذايتان است.</span></p> <div style="text-align: right;"> </div> <p style="text-align: right;"><span style=";font-family:Times New Roman;font-size:100%;" > من و هادى و اوين و حکيم به همراه ليلى و محمد و ژوان و شوان، با پشتيبانى ديگرانى بسيار، کارزار دادخواهى شما را با همآهنگى پى خواهيم گرفت. خواستهاى ما در اين حرکت، همان خواستهاى شما است. يعنى اينکه به زندان عادى منتقل شويد و بتوانيد با مسئولان قضائى، مشکلاتتان را در ميان نهيد. علاوه بر آن ما خواستار آنيم که از لحظه تصميم شما به پايان اعتصاب غذا، زير نظر دقيق پزشکان دلسوز و کارشناس قرار گيريد. چرا که متاسفانه پايان يک اعتصاب غذاى طولانى هم مى تواند اگر با دقتهاى خاص و بدون کنترل پزشکى همراه نباشد، خطرناک شود. بنا بر اين بار ديگر همه ما از هر دوی شما میخواهيم که هرچه زودتر تحت نظر پزشکان مورد اعتمادتان به اعتصاب غذاى خود خاتمه دهيد.</span><br /><br /></p> <div style="text-align: right;"> </div> <p style="text-align: right;"><span style=";font-family:Times New Roman;font-size:100%;" >حسن نايبهاشم (فرود سياوشپور)</span><br /></p> <p align="right"><span style=";font-family:Times New Roman;font-size:100%;" >شامگاه دوشنبه ١٢</span><span style=";font-family:Arabic Transparent;font-size:100%;" > شهريور</span><span style=";font-family:Times New Roman;font-size:100%;" > ١٣٨</span><span style=";font-family:Arabic Transparent;font-size:100%;" >۶</span><br /></p> <p align="right"><a href="http://www.hambastegi83.blogspot.com/" target="_blank"><span style="color: rgb(0, 0, 255);font-family:Times New Roman;font-size:100%;" ><u>www.hambastegi83.blogspot.com</u></span></a><br /></p> <div style="text-align: right;"><a href="mailto:hambategi1384@yahoo.com" target="_blank"><span style="color: rgb(0, 0, 255);font-family:Times New Roman;font-size:100%;" ><u>hambastegi1384@yahoo.com</u></span></a><br /></div>hambastegihttp://www.blogger.com/profile/10467626743939127889noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7777653.post-52265241723953550262007-08-27T00:33:00.001+03:302008-02-18T00:44:06.754+03:30<p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><b><span dir="ltr" style="font-size:16;"><o:p> </o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><b><span lang="FA" style="font-size:16;"><span style="color: rgb(102, 0, 204);font-size:130%;" >دومين نامه به عدنان حسنپور و هيوا بوتيمار</span><o:p></o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">دوستان ناديدهام، سلام،<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">امروز به حساب ليلی و هادی و من چهل و چهارمين روز،<span style=""> </span>بهحساب گزارشگران بدون مرز چهل و سومين روز و بهحساب صالح نيکبخت وکيلتان چهلمين روز اعتصاب غذای شما و هشتمين روز اعتصاب غذای من در انتظار پايان اعتصاب غذای شما</span><span dir="ltr"></span><span style="" dir="ltr" lang="FA"><span dir="ltr"></span> </span><span dir="rtl"></span><span style="" lang="FA"><span dir="rtl"></span><span style=""> </span>بود. میدانم که ديروز با عزيزانتان ديدار داشتيد. حاجخانم و عرفان و هيرو و .... شما را با روح بزرگتان و جسم نحيفتر از هميشه ديدهاند ولی. ديدار چندان از نزديک نبود و تمام مراحل آن توسط ماموران زندان اطلاعات زندان سنندج فيلمبرداری شد تا هيچ پيامی خصوصی ميان شما رد و بدل نشود. شنيدم که گفتهايد قصد داريد اعتصاب غذای "معمولی!" خود را به اعتصاب غذای خشک تبديل کنيد و آب را نيز از خود دريغ داريد. اميدوارم که صحت نداشته باشد. اعتصاب غذای خشک، چندروزه آدمی را از بين میبرد و برای شما که اکنون تنتان چنين رنجور است، تحمل هر ساعت آن دشوارتر از هميشه است. دلم میخواهد که آن را ناشنيده بیانگارم و به ادامهی نامهام به سياق معمول ادامه دهم.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">اگر از حال من بخواهيد بد نيستم. در اين </span><span style="" lang="FA">۸</span><span style="" lang="FA"> روز، </span><span style="" lang="FA">۴</span><span style="" lang="FA"> کيلوئی لاغر شدهام و حس شامهام هم تيزتر شده است. حال عمومیام خوب است. چون گذشته تمام کارهایی را که فکر میکنم وظيفهام است در حد توانم انجام میدهم و احساس نمیکنم که از توانم کاسته شده است. اين </span><span style="" lang="FA">۲۰</span><span style="" lang="FA"> قندی که به همراه آب يا چای در روز میخورم معجزه میکند. هر يکی دو ساعت انرژیام ته میکشد و با نوشيدن يک يا دو ليوان چای همراه با يک يا دو حبه قند سريع سر جايش میآيد. دوباره مینشينم پشت رايانهام تا حال و اوضاع شما و ديگر عزيزان در بند را جويا شوم. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">هنوز خبری از اينکه شاهرودی متعاقب نامه وکلايتان به او اقدامی کرده باشد در دست نيست. امثال قاضی مرتضوی و حداد و قاضی شما در مريوان با چاقو سر میبرند و او و خامنهای با "پنبه". او که ويرانهای را از يزدی تحويل گرفت و و ويرانترش کرد، آنچنان که خود را مینماياند، نيست. بیسبب نيست که گزارشگران بدون مرز او را مسئول سلامت شما و عواقب ناشی از شرایط اسفبار بازداشتتان دانسته است و البته بر همگان واضح است که او هم فرمانبر خامنهای است و مسئول اصلی تمام فجايعی که در <span style=""> </span>کشور روی میدهد، همانا هموست.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">عدنان جان،<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">برای من که هر صبح با نگاه پرمحبت اما بیرمق مادر جان میگيرم، بهخوبی روشن است که ديدار ديروز حاج خانم به تو چه نيرويی داده است. عرفان جوان هم که حتمن تو را الگو و سرمشق خود میداند، به همراه خواهرانت، اين روزها همهاش در فکر ياری به توست. از ديدار او هم حتماً به شوق آمدی. من هم از ديگران برايت بگويم. ليلی و محمد، همچون هميشه کوشا هستند و لحظهای از تلاش برای پايان اعتصاب غذا و آزادی شما باز نمیايستند. به همت ايشان نامهای به پزشکان بدون مرز نوشته شد و از آنان خواسته شد که به زندان به ملاقات و مداوای شما بيايند و ليلی مدام با رسانههای مختلف مصاحبه میکند و مخاطبان آنها را در جريان آخرين وضعيت شما میگذارد. با اين حال بدان که نگرانی ليلی اکنون بيش از هميشه است. چنانکه دو روز تمام صدای پرمهرش را نشنيدم و تنها امروز توانستم در چند نوبت گفتوگوهايی با او داشته باشيم.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">هيوای عزيزم، <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">شنيدم که ديروز هيروی گل قهرمان تو که هم به کردی و هم به انگلیسی نامی بس بامسما دارد، به ديدار اميد (هيوا) زندگیاش آمده است. اويی که در يکی دوسالگی، پدر کارگرش را در حين کار با تير پاسداران بیرحمی که جبونانه چون شکار به هر جنبندهای در حوالی مرز حمله میکردند، از دست داد. هماو که از هماکنون، حتا به بيست سالگی نرسيده، مجبور گشه که مسئوليتهای سنگين زنان ميانسال را بر دوش بکشد. شنيدم که تو را از اعتصاب غذای من برای تو آگاه کرده است. اما افسوس که حتماً نتوانسته است زير نگاه گستاخ دوربين زندانبانان، تمامی آنچه که برايت نوشتهام به تو منتقل کند. در آغوشت کشد و محبت بیدريغش را تقديمت کند. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">هادی قرار است پس فردا به لندن برود و در مقر مرکزی سازمان عفو بينالملل دست به تحصن و اعتصاب غذا بزند. علاوه بر تو، نگران او هم هستم. شبها تا صبح بيدار است و جز يکی دو ساعتی در روز استراحت ندارد. يکپارچه تلاش است برای آزادی شما. ژوان ژوان </span><span style="" lang="FA">(قشنگ) که عکس خود و برادرش شوان را برايم فرستاده است و در زمان اسيری هادی، به همراه برادر نزد تو و زنعمو هيرويشان بودهاست، با خاطرات خوشی که در زمان همزيستی با شما دارد، با وجود خردی سن، ياور بیهمتای هادی در کوششهای بينالمللیاش برای آزادی شما است. </span><span style="" lang="FA"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">دوستان من،<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">در اين روزها بسياری از دوستان ديگر هم در کنار ما بودند. شنيدهام که روشنک دو روز کامل به همراهی شما در اعتصاب غذا بود و عزيزان ديگری فکر همراهی نوبتی با شما را با آرزوی پايان هرچه زودتر اعتصاب غذايتان در سر میپرورانند. به صدها و شايد هزارها آدرس پست الکترونيکی، نامهی قبلی من با اين اميد که مختصری هم شده، ديگران را نسبت به وضعيت شما آگاه کند، فرستاده شده است. فواد و کيانوش و علی و مسعود و بهمن و بهروز و مرتضی در رسانههايشان از جمله نامهی مرا به شما درج کردهاند. شايد بعضی از سامانهها و وبلاگهای ديگر نيز چنين کرده باشند که من از آن بیخبرم. اما دلم میخواست که خبرهای مربوط به شما، به عنوان عاجلترُين مسئلهی مربوط به نقض حقوق بشر در ايران، در صدر اخبار و مقالات تمام سايتها و وبلاگهای پربيننده قرار میداشت.</span><span style="" dir="ltr"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">جمعه به ديدار مانفرد نواک، گزارشگر ويژه شکنجه سازمان ملل میرويم. چه تصادفی که اين روز با روز حضور بازماندگان فاجعه ملی کشتار همگانی سال </span><span style="" lang="FA">۶۷</span><span style="" lang="FA"> بر مزار خونينشان در خاوران يکی شده است. با او حتماً در مورد آنچه بر شما رفته است سخن میگوئيم و يادی از قربانيان آن کشتار که اغلب پس از شکنجههای طولانی گروهگروه به دار آويخته شدند خواهيم کرد. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">عزيزان،<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">بهشدت نگران حال احسان منصوری، مجيد توکلی و احمد قصابان که بيش از </span><span style="" lang="FA">۱۰۰</span><span style="" lang="FA"> روز را<span style=""> </span>در زندان گذراندهاند، هستم. آنها گفته بودند که اگر به ايشان ملاقات ندهند که ندادهاند نشان از شروع مجدد شکنجهها دارد. مرتضوی، قاضی پروندهشان به خانوادههای ايشان گفته است که «شير شکنجه» ايشان در دست اوست و به ميل خود آن را کم و زياد میکند. او هشدار داده است که آنان و خانوادهشان بايد از افشای شکنجه و اعترافگيری دست بردارند تا شير شکنجه را زياد نکند و گفته است که شکنجهی آنان را در حد متوسطی در نظر گرفته است. اگر شکنجه متوسط اين است که بر سر آنان و </span><span style="" lang="FA">۵</span><span style="" lang="FA"> همرزم آزاد شدهشان چنانکه در شکايتنامهی آنان و خانوادهشان مکتوب شده، آمده است، شکنجه در مقياس شديدشان ديگر چگونه وحشيگریهایی میتواند باشد.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">چنانکه در اطلاعيه مطبوعاتی گزارشگران بدون مرز آمده است، جان محمد صديق کبودوند به گونهای ديگر در خطر است. دو تبهکار خطرناک را به سلول وی انتقال دادهاند و بيم آن میرود که آنان بلائی را بر سرش آورند. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">منصور اسانلو در مدت حدوداً هفت هفتهای که در زندان است، تنها دو تماس تلفنی کوتاه با خانوادهاش داشته است و اکثر همدلان او که در </span><span style="" lang="FA">۱۸</span><span style="" lang="FA"> مرداد زندانی شدهاند، در زندان ماندگار شدهاند. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">امروز </span><span style="" lang="FA">بيست و دومين روز </span><span style="" lang="FA">بازداشت خودسرانه سهيل آصفی است و وی از </span><span style="" lang="FA">۸</span><span style="" lang="FA"> روز پيش هيچ تماسی با خانوادهاش نداشته است و دادگاه انقلاب حتا وکالتنامه وکلايش، ناصر زرافشان و عبدالفتاح سلطانی را نپذيرفته است. ناهيد خيرابی، مادر هنرمند او که فعال حقوق بشر هم هست، مجبور شده است که اکنون تمام تلاشش را در جهت آزادی فرزندش که تنها وظيفهی حرفهی خبرنگاریش را انجام داده است، متمرکز کند.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA"><span style=""> </span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA"><span style=""> </span>عدنان و هيوای گرامی، اميدهای آيندهی ميهنمان،<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">با اينکه شرايط دشوار شما، به دغدغه خيلی از «همپيکرانتان» تبديل شده است. ولی انتظار من از خيلیها، خيلی بيش از اينهاست. من نمیدانم که چرا محمدمحسن و اکبر که هرکدام در دوران جمهوری اسلامی هفتهها در اعتصاب غذا بودهاند، واکنشی به اعتصاب غذای دليرانه شما نشان نمیدهند. همان اکبری که سال پيش، دهها تن از ما را به سه روز اعتصاب غذا دعوت کرده بود و ما دعوتش را با جان و دل پذيرا شده بوديم.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">از ناصر زرافشان که اين روزها غم عزيز از دسترفتهاش را بر دوش میکشد، بينا داراب زند، احمد باطبی، حشمتالله طبرزدی، فرزاد حميدی، سعيد ماسوری و ... که قبلاً هفتهها در اعتصاب غذا بودند و حال بعضی در زندان و بعضی در بيرون زندان زير فشار هستند، البته اين انتظار را ندارم که با وجود شرايط دشوارشان، به شکلی از شما حمايت کنند که زير فشار بيشتر قرار گيرند. در ميان آن اعتصابيون سالهای پيش، حجت زمانی و ولیالله فيضمهدوی بودند که<span style=""> </span>ديگر در ميان ما نيستند.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">اما از فريدون که زمانی چون شما هفتهها در اعتصاب غذا بود و بعد چند روزی اعتصاب غذای خشک را تجربه کرد، تقاضا دارم که از تجربهی پيشينش بنويسد و او هم از شما بخواهد که به اعتصابتان پايان دهيد. آرزو دارم آنهایی چون ابراهيم و رضا و امير و ... که دو سال پيش نگران جان اکبر بودند و از هيچ اقدامی برای نجات او فروگذاری نکردند، به شما نيز بيانديشند و به قلمی يا قدمی حمايتتان کنند.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">عزيزانم،<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">در آغاز نوشتم که نمیخواهم باور کنم که شما دست به اعتصاب غذای خشک زدهايد و به روش معمول نامهی دومم را به شما نوشتم. اما اگر صحت داشته باشد، بايد بدانيد که اين گونه اعتصاب، خيلی زود به بسياری از اندامهای بدن، صدمههای غير قابل بازگشت، میزند. شما شايد فکر کنيد که هنوز به خواستهای خود نرسيدهايد. اما چنين نيست و اکنون وقت آن است که پيروزمندانه به اعتصاب غذای خود پايان دهيد. عاملان زندانی شدن شما، اکنون در پهنهی جهانی رسواتر از آناند که بتوانند بر مبنای «اعترافات ساختگی» شما را به سوی نيستی سوق دهند. بر همگان روشن است که بازداشت شما خودسرانه و غيرقانونی و قابل گزارش به گروه کار بازداشتهای خودسرانه سازمان ملل است. بر کسی پوشيده نيست که با توجه به قرائن بسيار، شما زير شکنجههای متعدد و فراوان قرار گرفتهايد که موارد آن میتواند به گزارشگر ويژه شکنجه سازمان ملل متحد ارائه شود. حکم اعدام شما که به دنبال بازداشتی خودسرانه و شکنجه فراون بر اساس اعترافات ساختگی توسط قاضی جويای نامی (البته بدنامی) صادر شده است، مصداق موردی غيرقانونی، سريع يا صحرائی است و قابل ارائه به گزارشگر ويژه سازمان ملل مرتبط با اين امر است و اساساً هر فعال حقوق بشری مطابق مصوبه مجمع عمومی سازمان ملل مجاز است که در هر کشوری در دنيا آزادانه در دفاع از حقوق بشر بکوشد و شما نيز چنين کردهايد. گزارشگر ويژهای در سازمان ملل مسئول گزارش موارد ممانعت از تلاش فعالان حقوق بشر قطعاً از آنچه بر شما رفته است، باخبر است يا بهزودی باخبر خواهد شد.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">به اين ترتيب همهمان انتظار میکشيم که پايان اعتصاب غذای پيروزمندانهی شما را جشن بگيريم.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">حسن نايبهاشم (فرود سياوشپور)<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">شامگاه يکشنبه </span><span style="" lang="FA">۴ شهريور</span><span style="" lang="FA"> ١٣٨</span><span style="" lang="FA">۶</span><span style="" lang="FA"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style=""><a href="http://www.hambastegi83.blogspot.com/"><span dir="ltr">www.hambastegi83.blogspot.com</span></a></span><span style="" dir="ltr"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" dir="ltr"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style=""><a href="mailto:hambategi1384@yahoo.com"><span dir="ltr">hambastegi1384@yahoo.com</span></a></span><span style="" dir="ltr"><o:p></o:p></span></p>hambastegihttp://www.blogger.com/profile/10467626743939127889noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7777653.post-48072520563068143902007-08-22T14:34:00.001+03:302008-02-18T00:44:50.273+03:30<p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><b><span lang="FA" style="font-size:16;"><span style="font-size:130%;"><span style="color: rgb(102, 0, 204);">نامهاى به عدنان حسنپور و هيوا بوتيمار</span></span><o:p></o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">دوستان ناديدهام، سلام،<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">امروز چهلمين روز اعتصاب غذای شما و چهارمين روز اعتصاب غذای من با آرزوی هرلحظهشنيدن خبر پايان اعتصاب غذای شماست. از حال و اوضاع شما خبر دقيقی نداريم. چند روزی است که وکيلان و بستگانتان ديداری با شما نداشتهاند و هيچکس جز زندانبانان و اربابانشان از وضع سلامتی شما در اين روزهای بحرانی اطلاع ندارد.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">من هم بد نيستم. هميشه روز اول اعتصاب غذا سختتر است. روز اول با سردرد ميگرنی ناشی از بیخوابی و اضطراب شروع شد ولی زود پايان گرفت و پس از آن روزها روال عادیشان را طی میکنند. ظاهراً تنها کمی دستها و پاهايم سردتر شده اند و اين، هم به خاطر پايين آمدن متابوليسم بدن و هم بالا رفتن اندکی آدرنالين که ناشی از نگرانی نسبت به حال شماست، طبيعی است.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">وکلايتان میکوشند از تمام امکاناتی که دارند استفاده کنند. به رئيس قوه قضائيه و فعالان انجمن دفاع از حقوق زندانيان مراجعه کردهاند و خواهان اقدامی از سوی آنان شدهاند. از شاهرودی تا اين لحظه که اين نامه را برای شما مینويسم خبری نيست ولی انجمن دفاع از حقوق زندانيان، نسبت به موقعيت نگرانکنندهی شما اعلام خطر کردهاست و از بعضی از مسئولان خواسته است که هرچه زودتر به وضعيت شما که به خاطر روش دور از خردورزی مسئولانی ديگر بحرانی شده است، رسيدگی کنند.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">عدنان عزيز،<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">از حاج خانم که با وجود بيماری قلبی، پس از رفتن تو به زندان<span style=""> </span>نانآور خانواده شده است، تنها از طريق نوشتهی سامان و صحبتها و نوشتههای ليلی خبر دارم. میدانی که پس از شنيدن حکم ظالمانه و غير انسانی اعدام تو گفته است که: «</span><span lang="AR-SA">خشکم زد. دو روز نتوانستم هيچ غذايي بخورم و فقط گريه كردم</span><span style="" lang="FA">» میدانم که تو هم حتماً خشکت زده است و از اين رو مصممتر به اعتصاب غذايت ادامه دادهای. اما میدانی چنانکه گفته است خونش به خون تو وابسته است و او هم چون ليلی و ديگر برادر و خواهرانت و محمد و من، پايان اعتصاب غذای تو در اين مرحلهی بحرانی، بزرگترين آرزوی اين لحظهاش است.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">ليلی، آرام و قرار ندارد. تمام زندگیاش به تو وابسته شده است. چنانکه شايد فکر کند که به يلدا و محمد هم نمیتواند برسد. وقتی عکس تو و او را در کنار هم ديدم و برايش نوشتم که کاش هرچه زودتر بتوانيد دوباره چنين عکسی با هم بگيريد و من هم در کنارتان باشم. مهماننوازانه دعوتم کرد و نوشت: «اگر عدنان آزاد بشهههههه ...» و من از اين ههی کشدار فهميدم که چه آرزوها و چگونه آرزوهايی برايت دارد.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">هيوا جان،<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">حاج خانم گفته<span style=""> </span>که به پدر و مادر تو در روستا کسی دلش نيامده خبر حکم غير انسانی و ظالمانهای اعدام <span style=""> </span>تو را بدهد. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">هيرو همسر جوان </span><span style="" lang="FA">۱</span><span style="" lang="FA">۹</span><span style="" lang="FA"> سالهی تو، در مصاحبهی کوتاهی که داشته است نشان داد که تجسم ذکاوت و مهربانی است. او موفقيتهايش را در زندگی مديون تو میداند و منتظر است که تو هر چه زودتر از زندان آزاد شوی تا زندگی فرهنگی و فعاليتهای مدنی خود را ادامه دهيد.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">هادی هم چون ليلی، در خارج قرار و آرامش ندارد. او میکوشد که نهادهای حقوق بشر را از شرايط شما آگاه سازد. آنچنان مشغول است<span style=""> </span>که دو روزی صحبت با مرا نيز که میدانم مشمول لطف اويم، مدام به تعويق انداخته است و برای ژوان و شوان عزيزش هم وقت پيدا نمیکند. او هم که شرايطی کمابيش چون تو داشته، چون ديگر دوستدارانت در آرزوی پايان هرچه سريعتر اعتصاب غذای جانکاه تو است.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">عزيزانم،<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">در اين نامه چند بار روی صفات «غيرانسانی و ظالمانهی» مجازات اعدام شما تأکيد کردم <span style=""> </span>فعالان حقوق بشر دهههاست که چنين صفاتی را شايستهی چنين حکمی میدانند، ولی امروز رئيس اتحاديه اروپا از کشور پرتقال، هم در اعتراض به <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">اجرای حکم قريبالوقوع اعدام برای جانی ری کانر، جوانی </span><span style="" lang="FA">۳۲</span><span style="" lang="FA"> ساله به جرم ارتکاب قتلی در </span><span style="" lang="FA">۷</span><span style="" lang="FA"> سال پيش، با صدور بيانيهای خطاب به فرماندار تگزاس،همین صفاتی را بهکار برده است که قبلاً بيشتر فعالان حقوق بشر سازمانهای غير دولتی بهکار میبردند. با اين حال تلاش فعالان حقوق بشر جهانی، اين روزها در سطح دلخواه نيست. بخشی از آن را میتوان به تعطيلات تابستان که بازدهی اغلب کارها را در اين ماهها به نصف تقليل میدهد نسبت داد. ولی اين امر قطعاً دلايل ديگری هم دارد. الاهه مطلب خوبی را از روزنامهی دنيا «دی ولت» ترجمه کرده است. در آن مقاله نويسنده به درستی تعجب میکند که چرا در حالیکه نيروهای مترقی غرب، البته به درستی در مقابل هر مورد حکم اعدام در آمريکا واکنش نشان میدهند، نسبت به اعدام گروهگروه از مردم کشوری چون ايران حساسيتی نشان نمیدهند. من تا حد زيادی با نويسندهی اين مقاله موافق هستم. با اينحال شاهد اين نيز هستم که مخالفان مجازات اعدام به تلاشهای خود برای لغو اين حکم غيرانسانی و ظالمانه در سراسر جهان ادامه میدهند و اين هم شايد از وظايف فعالان حقوق بشر است که به ايشان توجه دهند که به موارد عديدهی اعدام در جمهوری اسلامی و کشورهايی چون عربستان، عراق و پاکستان نيز در همان حدود موارد مربوط به آمريکا و چين حساسيت نشان دهند.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA"><span style=""> </span>اکنون به گفته محمد مصطفائی، وکيل دادگستری که برای نجات افرادی که بهخاطر جرايم دوران کودکی به اعدام محکوم شدهاند، میکوشد، جان بهنام زارع که در سن </span><span style="" lang="FA">۱۴</span><span style="" lang="FA"> سالگی بهطور ناخواسته مرتکب قتل شده است، اکنون به خاطر رسيدن به </span><span style="" lang="FA">۱۸</span><span style="" lang="FA"> سالگی، با داشتن حکم اعدام، در خطر است. شيرين عبادی هم ديروز گفت که پروندهی قتلی را که در شهر ساوه رخ داده است، در دست دارد که موکلش هنگام ارتکاب جرم تنها </span><span style="" lang="FA">۱۵</span><span style="" lang="FA"> سال داشته است، ولی به او حکم اعدام داده اند و اين حکم در دادگاه تجديد نظر هم قطعی شده است. اين در حالیست که مقامات ايرانی حداقل به اتحاديه اروپا قول دادهاند که ديگر هيچ حکم سنگسار برای هيچکس و اعدام برای کسانی که در زير </span><span style="" lang="FA">۱۸</span><span style="" lang="FA"> سال مرتکب جرمی شدهاند، اجرا نکنند. با اينحال ايشان در ماههای اخير نشان دادند که به تعهدات خود پايبند نيستند و تا وقتی که "قوانين" ايشان منطبق با تعهدات جهانیشان نشود، همواره برای رفع خطر مرگ در هر مورد تلاشی وسيع و همگانی لازم است.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">دوستان من،<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">احسان منصوری، مجيد توکلی و احمد قصابان بيش از </span><span style="" lang="FA">۱۰۰</span><span style="" lang="FA"> روز است که در زندان بهسر میبرند. آنان تحت شکنجههای طاقتفرسا مجبور به اعترافات ساختگی شدند و حال که همبنديان آزادشده و خانوادههايشان، از شکنجههايی که بر آنان اعمال شده است، سخن گفتهاند و ايشان خود اعلام نمودهاند که تحت شکنجههای شديد، مجبور به چنان "اعترافاتی" شدهاند، بهرغم انکار مرتضوی، قاعدتاً دوباره به سلولهای انفرادی فرستاده شده و ارتباطشان با خانواده و وکلايشان دوباره قطع شده است. آزادی خانم هاله اسفندياری که بيش از همه در اثر کوششهای بينالمللی و تلاشهای وکيلش خانم شيرين عبادی، صورت گرفت نشان داد، که چگونه در جمهوری اسلامی، افراد را خودسرانه بازداشت میکنند و آنان را وادار به اعتراف به جرائم ناکرده میکنند. هنوز گذرنامهی خانم اسفندياری تحويل داده نشده است و تا وقتی که او در کنار همسر و فرزندانش نباَشد، نمیتوان از آزادی واقعی او سخن گفت. اميدوارم که او و نازی عظيما شهروندان ايرانی-آمريکائی هرچه زودتر با دريافت گذرنامه، امکان حضور در هر يک از دو کشور متبوع خود را داشته باشند و علی شاکری و يحيی کيان تاجبخش نيز به زودی آزاد شوند.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">عباس لسانی و سعيد متينپور که بارها مقالات متينش را در نشريهای که مسئوليتش را داشتم، درج کردهام همراه با تعداد ديگری از همميهنان آذربايجانیمان در زندانهای شهرهای گوناگون آذربايجان و زندان اوين بهسر میبرند و تحت شکنجههای طاقتفرسا قرار دارند.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">خطر مرگ جان بسياری از همميهنان عرب خوزستانی ما را که هنوز در هيچ دادگاه صالحهای جرمشان محرز نشدهاست، تهديد میکند و بيم آن میرود که با دادگاههای سريع، غيرقانونی و صحرائی، همچون مواردی که در بلوچستان اتفاق افتاده است، اعدام شوند.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">دگرانديشان مذهبی چون آيتالله بروجردی و يارانش که روايت جز اسلام حکومتی از آن دارند، با اجحافات عديده روبرويند و پروژه اعترافگيری در مورد آنان نيز اجراء شده است.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">عزيزانم،<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">منصور اسانلو کماکان در زندان انفرادی بهسر میبرد و در روزهای اخير هيچ اطلاعی از او در دست نيست، از آزادی آقايان </span><span lang="AR-SA">ابراهیم مددی، داوود رضوی، یعقوب سلیمی، همایون جابری و طاهر صادقی</span><span dir="ltr"></span><span style=";font-family:Tahoma;font-size:8;" dir="ltr" lang="AR-SA" ><span dir="ltr"></span> </span><span dir="rtl"></span><span style="" lang="AR-SA"><span dir="rtl"></span><span style=""> </span></span><span style="" lang="FA">۵</span><span style="" lang="FA"> نفر از </span><span style="" lang="FA">۷</span><span style="" lang="FA"> نفری که بهخاطر اعتراض به اسارت اسانلو، بازداشت شده بودند، با گذشت </span><span style="" lang="FA">۱۰</span><span style="" lang="FA"> روز هنوز خبری در دست نيست و به قول آزادی خانم فاطمه حاجيلو نيز هنوز عمل نکردهاند.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">امروز </span><span style="" lang="FA">۱۸</span><span style="" lang="FA"> روز از بازداشت خودسرانه سهيل آصفی میگذرد. در اين فاصله جز دو تماس کوتاه تلفنی که با مادرش داَشته، کوچکترين خبری از آنچه بر او میگذرد در دست نيست. علاوه بر او روزنامهنگاران ديگری نيز در بندند<span style=""> </span>و کوششهای وکيلان، بستگان و همکارانشان برای آزادی آنان تاکنون بیثمر مانده است.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA"><span style=""> </span>عدنان و هيوای گرامی،<o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">اينها همه را برايتان نوشتم که بدانيد راهی دشوار و طولانی را در پيش داريم و کوشش فعالان حقوق بشر تمامی ندارد. با اين اوصاف شما نبايد بهدست خود به آنان که کمر به قتل شما بستهاند کمک کنيد. شرايط روحیتان را درک میکنم و خود شرايط مشابهی را تجربه میکنم. اما همهی اينها نبايد موجب شود که راهی بیبازگشت را برويد. تقاضايم اين است که هرچه زودتر اعتصاب غذای خود را پايان دهيد تا بتوانيم همراه هم از طرق ديگر به مقابله با حکم اعدام ناروا، وحشيانه، ظالمانه و گستاخانه شما برخيزيم. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">حسن نايبهاشم (فرود سياوشپور)<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">چهارشنبه </span><span style="" lang="FA">۳۱</span><span style="" lang="FA"> امرداد ١٣٨</span><span style="" lang="FA">۶</span><span style="" lang="FA"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style=""><a href="http://www.hambastegi83.blogspot.com/"><span dir="ltr">www.hambastegi83.blogspot.com</span></a></span><span style="" dir="ltr"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style=""><a href="mailto:hambategi1384@yahoo.com"><span dir="ltr">hambastegi1384@yahoo.com</span></a></span><span style="" dir="ltr"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" dir="ltr"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" dir="ltr"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" dir="ltr"><o:p> </o:p></span></p>hambastegihttp://www.blogger.com/profile/10467626743939127889noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7777653.post-26904318104737162892007-08-18T22:30:00.000+03:302007-08-18T22:36:37.385+03:30<p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><span style="font-weight: bold; color: rgb(102, 0, 204);font-size:130%;" >اعلام اعتصاب غذا تا پايان اعتصاب غذاى عدنان حسنپور و هيوا بوتيمار</span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">امروز وکلای عدنان حسنپور و عبدالواحد (هيوا) بوتيمار که آنان را در زندان ملاقات کردند، خبر دادند که اعتصاب غذای آنان که از روز </span><span style="" lang="FA">۲۲</span><span style="" lang="FA"> تيرماه برای انتقالشان از بازداشتگاه اطلاعات سنندج آغاز شده و سپس با اطلاع از حکم اعدام صادره از دادگاه، با اعتراض به اين حکم ناعادلانه همراه شده است، ادامه دارد. به اين ترتيب ايشان امروز </span><span style="" lang="FA">۳۶</span><span style="" lang="FA">مين روز اعتصاب غذای خود را میگذرانند. برای همگان بهويژه کسانی که در زندانهای دو رژيم، اعتصاب غذا را تجربه کردهاند و يا کسانی که در خارج از زندان، در حمايت از زندانيان دربند، دست به چنين اقدامی اعتراضی زدهاند، قابل تصور است که </span><span style="" lang="FA">۳۶</span><span style="" lang="FA"> روز اعتصاب غذا، تا چه حد میتواند به سلامت انسان لطمه زند. اکنون قبل از حکم غير انسانی و ناعادلانهی اعدام آنان، اعتصاب غذای طولانی ايشان است که جانشان را بهخطر انداخته است. تجربه مرگ اکبر محمدی و ولیالله فيضمهدوی به دنبال اعتصاب غذا در سالهای گذشته نشان داد رژيم جمهوری اسلامی که دست کارگزارانش به خون هزارها يا دهها هزارتن از مبارزان تلاشگر در راه <span style=""> </span>سعادت مردم کشور آلوده است، از اينکه چند نام ديگر بر طومار اسامی <span style=""> </span>قربانيانش افزوده شود، نگرانی محسوسی را <span style=""> </span>از خود نشان نمیدهد.</span><span dir="ltr" style=""><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span dir="rtl"></span><span style="" lang="FA"><span dir="rtl"></span><span style=""> </span>با اين حال تجربه نشان داده است که بهخصوص در سالهای اخير فشار مبارزان داخل و خارج کشور و افکار عمومی مردم ايران و ديگر کشورها موجب بازدارندگی معينی در اعمال ضد حقوق بشری ايشان شده است. روز گذشته </span><span lang="AR-SA">برنامه نظارت بر حمايت مدافع</span><span style="" lang="FA">ا</span><span lang="AR-SA">ن حقوق بشر</span><span style="" lang="FA"> که </span><span lang="AR-SA">برنامه</span><span style="" lang="FA"></span><span lang="AR-SA">اى مشترک از "سازمان جهانى مبارزه عليه شکنجه" [</span><span dir="ltr">OMCT</span><span dir="rtl"></span><span lang="AR-SA"><span dir="rtl"></span>] و "فدراسيون بين</span><span style="" lang="FA"></span><span lang="AR-SA">المللى حقوق بشر" [</span><span dir="ltr">FIDH</span><span dir="rtl"></span><span lang="AR-SA"><span dir="rtl"></span>]</span><span style="" lang="FA"> است، خبر اعتصاب غذای عدنان حسنپور و هيوا بوتيمار را به فعالان حقوق بشر در تمام دنيا اعلام نمود. تاکنون بسياری از مقامات دولتی کشورهايی که کارنامهی بهتری درمورد رعايت حقوق بشر دارند، نيز اعتراض خود را نسبت به عدم طی روند عادی و مدنی محاکمه عدنان حسنپور و عبدالواحد (هيوا) بوتيمار به کارکنان سفارتخانههای جمهوری اسلامی، اعلام نمودهاند. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">با اينحال هنوز تغييری در رويهی کسانی که عدنان و هيوا را در اسارت خود دارند، مشاهده نشده است.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">در چنين شرايطی و تا وقتی که ميزان فشارها در اين ارتباط از هرسو افزونتر شود، نفس تداوم اعتصاب غذای عدنان و هيوا بيش از هر چيز جان آنان را بهخطر انداخته است.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">از اينرو من به سهم خود با درخواست از اين دو عزيز که هرچه زودتر به اعتصاب غذای خود پايان دهند، از نيمهشب امشب اعتصاب غذای خود را تا رسيدن خبر خوش پايان اعتصاب غذای عدنان حسنپور و هيوا بوتيمار، آغاز میکنم و از تمامی فعالان حقوق بشر در سراسر دنيا تقاضا میکنم که نجات جان عدنان و هيوا را از اهم اولويتهای خود در <span style=""> </span>کوششهای انسانیشان قرار دهند. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p>حسن نايبهاشم (فرود سياوشپور)<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p>شامگاه </span><span style="" lang="FA">۲۷</span><span style="" lang="FA"> مرداد </span><span style="" lang="FA">۱۳۸۶</span></p><div style="text-align: right;">hambastegi1384@yahoo.com</div><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;">www.hambastegi83.blogspot.com<br /></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><br /><span style="" lang="FA"></span><span style="" lang="FA"><o:p></o:p></span></p>hambastegihttp://www.blogger.com/profile/10467626743939127889noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7777653.post-32057262362543402412007-07-26T17:28:00.000+03:302007-08-18T22:37:52.106+03:30<p class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; unicode-bidi: embed; text-align: center;" align="center"><span style="font-size:130%;"><b><span style="color: rgb(153, 51, 102);" lang="FA">سومين بيانيه جمعی از پاسخدهندگان به فراخوان </span></b><b><span style="color: rgb(153, 51, 102);" lang="FA">۳</span></b><b><span style="color: rgb(153, 51, 102);" lang="FA"> روز اعتصاب غذا<o:p></o:p></span></b></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; unicode-bidi: embed; text-align: center;" align="center"><span style="font-size:130%;"><b><span style="color: rgb(153, 51, 102);" lang="FA">در اعتراض به نقض حقوق بشر</span></b></span><span lang="FA"> <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; unicode-bidi: embed; text-align: right;"><span lang="FA">امروز سومين و آخرين روز اعتصاب غذای ما در پاسخ به فراخوان سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان که رئيس آن محمد صديق کبودوند از هفتهها پيش اسير زندانهای جمهوری اسلامی است، میباشد. ظرف ديروز و امروز اطلاع يافتيم که دوستانمان شهلا بهاردوست، فروردين جوادی، علی روشن، شيما کلباسی و توران همتی هم <span style="font-size:0;"></span>در اين روزها به همراه ما به فراخوان اعتصاب غذا پاسخ مثبت داده اند. کماکان از دوستانی که دعوت عمومی به اعتصاب غذا کردهاند خبر تازهای منتشر نشده و پايگاههای اينترنتیشان بهروز نشده است و اين امر موجب نگرانی ما نسبت به شرايطشان شده است.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; unicode-bidi: embed; text-align: right;"><span lang="FA">از وضعيت <span style="font-size:0;"></span>احمد قصابان، مجيد توکلی، احسان منصوری، کيوان انصاری، ابوالفضل جهاندار و سعيد درخشندی که از چند روز تا دو هفته در اعتصاب غذا به سر میبرند خبر دقيقی در دست نيست. گفته میشود که علاوه بر احمد قصابان، مجيد توکلی نيز به اتاق اعترافگيری</span><span lang="AR-SA"> مصطفی کریمی رئیس ب</span><span lang="FA">ند </span><span lang="FA" style="font-family:'Arabic Transparent';">۲۰۹</span><span lang="FA"> اوين که</span><span lang="AR-SA"> محل فیلم</span><span lang="FA"></span><span lang="AR-SA">برداری از هاله اسفندیاری و کیان تاج</span><span lang="FA"></span><span lang="AR-SA">بخش نیز بوده است</span><span lang="FA">، برده شده است. با وجود مقاومت اين دانشجويان در مقابل "اعتراف" به جرائم ناکرده، شواهد حاکی از ادامه فشار شکنجهگران زندان بر آنان است. </span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; unicode-bidi: embed; text-align: right;"><span lang="FA">به گزارش </span><span lang="AR-SA">فعالان حقوق بشر در ایران مصطفی دریانورد پس</span><span dir="ltr"></span><span dir="ltr" lang="AR-SA"><span dir="ltr"></span> </span><span lang="AR-SA">از سپری نمودن</span><span lang="AR-SA"> </span><span lang="FA" style="font-family:'Arabic Transparent';">۳۰</span><span lang="AR-SA"> روز اعتصاب غذا پس از مذاکره با مجری داخلی و</span><span dir="ltr"></span><span dir="ltr" lang="AR-SA"><span dir="ltr"></span> </span><span lang="AR-SA">معاون زندان اوین و </span><span lang="FA">گرفتن </span><span lang="AR-SA">قول مساعد </span><span lang="FA">از </span><span lang="AR-SA">آنان برای اجرای اصل تفکیک جرایم و انتقال وی به نزد سایر زندانیان سیاسی </span><span lang="FA">روز گذشته به</span><span lang="AR-SA"> اعتصاب غذای خود پایان داد</span><span lang="FA"> و به اين ترتيب قدری از نگرانی ما نسبت به خطراتی که جان وی را تهديد میکند، کاسته شد.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; unicode-bidi: embed; text-align: right;"><span lang="FA">بستگان ۱۶ تن از </span><span lang="AR-SA">اعضای شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت و<span style="font-size:0;"> </span>سازمان دانش</span><span lang="FA"></span><span lang="AR-SA">آموختگان</span><span dir="ltr"></span><span dir="ltr" lang="AR-SA"><span dir="ltr"></span> </span><span lang="AR-SA">ادوار تحکیم وحدت</span><span lang="FA"> (</span><span lang="AR-SA">سید محمد تقی هاشمی</span><span lang="FA">، </span><span lang="AR-SA">بهاره</span><span dir="ltr"></span><span dir="ltr" lang="AR-SA"><span dir="ltr"></span> </span><span lang="AR-SA">هدایت</span><span lang="FA">، </span><span lang="AR-SA">علی نیکو نسبتی</span><span lang="FA">، </span><span lang="AR-SA">مهدی عربشاهی</span><span lang="FA">،</span><span dir="ltr"></span><span dir="ltr" lang="FA"><span dir="ltr"></span> </span><span lang="AR-SA">حنیف یزدانی</span><span lang="FA">، </span><span lang="AR-SA">علی وفقی</span><span lang="FA">، </span><span lang="AR-SA">عبدالله مومنی</span><span lang="FA">، </span><span lang="AR-SA">مجتبی بیات</span><span lang="FA">، </span><span lang="AR-SA">بهرام فیاضی</span><span lang="FA">، </span><span lang="AR-SA">مرتضی اصلاحچی</span><span lang="FA">، </span><span lang="AR-SA">مسعود حبیبی</span><span lang="FA">، </span><span lang="AR-SA">آرش خاندل</span><span lang="FA">، </span><span lang="AR-SA">سعید حسین</span><span lang="FA"></span><span lang="AR-SA">نیا</span><span lang="FA">، </span><span lang="AR-SA">اشکان قیسوند</span><span lang="FA">، </span><span lang="AR-SA">عزت الله</span><span dir="ltr"></span><span dir="ltr" lang="AR-SA"><span dir="ltr"></span> </span><span lang="AR-SA">قلندری</span><span lang="FA"> و</span><span dir="ltr"></span><span dir="ltr" lang="FA"><span dir="ltr"></span> </span><span lang="AR-SA">حبیب حاج حیدری که </span><span lang="FA">در سالروز فراز دانشجوئی ۱۸ تير دستگير شده، بيش از دو هفته است که در زندان هستند، خواهان </span><span lang="AR-SA">اعلام اتهام</span><span lang="FA"> و </span><span lang="AR-SA">محل بازداشت آنان </span><span lang="FA">و امکان </span><span lang="AR-SA">ملاقات </span><span lang="FA">با </span><span lang="AR-SA">ایشان </span><span lang="FA">گشتهاند</span><span dir="ltr"></span><span dir="ltr" lang="DE"><span dir="ltr"></span> .</span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; unicode-bidi: embed; text-align: right;"><span lang="FA">ما در پايان امشب اعتصاب غذای خود را با آرزوی لغو حکم اعدام عدنان حسنپور و هيوا بوتيمار و آزادی هر چه زودتر آنان و ديگر زندانيان سياسی خاتمه میدهيم و به همراه ديگر کوشندگان حقوق بشر، مبارزه برای آزادی آنان را به اشکال ديگر پی میگيريم. </span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; unicode-bidi: embed; text-align: right;"><span lang="FA" style="font-family:'Arabic Transparent';">۴</span><span lang="FA"> مرداد </span><span lang="FA" style="font-family:'Arabic Transparent';">۱۳۸۶</span><span lang="FA"> <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; unicode-bidi: embed; text-align: right;"><span lang="FA">آينده آزاد، روشنک احمدى، آرش ايرانى، يدالله بلدى، شهلا بهاردوست، فروردين جوادی، جعفر حسينزاده، علی روشن، فرود سياوشپور، بهرام عباسى، شيما کلباسی، داريوش مرادی، خليل مومنى، توران همتی</span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; unicode-bidi: embed; text-align: right;"><span dir="ltr"></span><span dir="ltr" lang="DE"><a href="mailto:Hambastegi1384@yahoo.com"><b>Hambastegi1384@yahoo.com</b></a><o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; unicode-bidi: embed; text-align: right;"><span dir="ltr" lang="DE"><a href="http://www.hambastegi83.blogspot.com/"><b>www.hambastegi83.blogspot.com</b></a></span></p>hambastegihttp://www.blogger.com/profile/10467626743939127889noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7777653.post-13603199009914473362007-07-25T12:02:00.000+03:302007-07-25T12:09:37.414+03:30<p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><b><span style="font-size: 14pt; color: rgb(153, 51, 102);" lang="FA">دومين بيانيه جمعی از پاسخدهندگان به فراخوان </span></b><b><span style="font-size: 14pt; color: rgb(153, 51, 102);" lang="FA">۳</span></b><b><span style="font-size: 14pt; color: rgb(153, 51, 102);" lang="FA"> روز اعتصاب غذا</span></b><b><span dir="ltr" style="font-size: 14pt; color: rgb(153, 51, 102);"><o:p></o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><b><span style="font-size: 14pt; color: rgb(153, 51, 102);" lang="FA">در</span></b><span dir="ltr"></span><b><span dir="ltr" style="font-size: 14pt; color: rgb(153, 51, 102);" lang="FA"><span dir="ltr"></span> </span></b><b><span style="font-size: 14pt; color: rgb(153, 51, 102);" lang="FA">اعتراض به نقض حقوق بشر<o:p></o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><br />امروز دومين روز اعتصاب غذای ماست. شب گذشته داريوش مرادی خبر داد که از ديروز صبح به اعتصاب غذا پيوسته است. از دوستانی که دعوت عمومی به اعتصاب غذا کردهاند خبری منتشر نشده و پايگاههای اينترنتی ايشان بهروز نشده است. اميدواريم که مشکلی برای آنان و ديگر کسانی که در داخل کشور به فراخوان پاسخ دادهاند بهوجود نيامده باشد. اما تلاش آنان پژواک معينی در خارج از کشور داشته است. تعدادی از نمايندگان پارلمان ايتاليا از جمله جوزپه جيوليتی و سرجيو داليا به همراه تعدادی از تشکلهای جامعه مدنی اين کشور خواهان لغو حک اعدام و آزادی عدنان حسنپور و هيوا بوتيمار شدهاند.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p>ديروز خانوادههای احمد قصابان، مجيد توکلی و احسان منصوری با نوشتن نامهای به هاشمی شاهرودی، رئيس قوه قضائيه، ُسياههای از </span><span style="" lang="FA">۹</span><span style="" lang="FA"> نوع شکنجه روانی و حداقل </span><span style="" lang="FA">۱۵</span><span style="" lang="FA"> قسم شکنجه جسمی که بر دانشجويان اعمال میشود، ارائه دادهاند. خبرنامه اميرکبير خبر داده است که </span><span lang="AR-SA">پس از پخش </span><span style="" lang="FA">"</span><span lang="AR-SA">اعترافات</span><span style="" lang="FA">"</span><span lang="AR-SA"> هاله اسفندیاری</span><span style="" lang="FA">،</span><span lang="AR-SA"> کیان تاج</span><span style="" lang="FA"></span><span lang="AR-SA">بخش و رامین جهانبگلو از</span><span dir="ltr"></span><span dir="ltr" lang="AR-SA"><span dir="ltr"></span> </span><span style="" lang="FA">سيمای جمهوری اسلامی </span><span lang="AR-SA"><span style=""> </span>و به</span><span style="" lang="FA"></span><span lang="AR-SA">رغم واکنش منفی جامعه ایران و جامعه بین</span><span style="" lang="FA"></span><span lang="AR-SA">المللی نسبت به پخش این</span><span dir="ltr"></span><span dir="ltr" lang="AR-SA"><span dir="ltr"></span> </span><span lang="AR-SA">نوع اعترافات اجباری و تحت شکنجه،</span><span style="" lang="FA"> احمد قصابان به اتاق اعترافگيری زندان اوين برده شده و برای "اعتراف" تحت فشار قرار گرفته است. اعتصاب غذای ايشان به همراه کيوان انصاری، ابوالفضل جهاندار و سعيد درخشندی ادامه دارد.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p>از سرنوشت مصطفی دریانورد فعال سیاسی که در اعتراض به عدم تفکیک جرایم و نگهداری در بین زندانیان معتاد به مواد مخدر از تاریخ ۲۴/۶/۲۰۰۷ دست به اعتصاب غذا زده است، خبر تازهای منتشر نشده است. اگر اعتصاب غذای او ادامه داشته باشد، اکنون </span><span style="" lang="FA">۳۱</span><span style="" lang="FA"> روز است که وی در اعتصاب غذا بهسر میبرد و قابل تصور است که تا چه حد دچار ضعف شدید جسمی شده است و اکنون او نيز در معرض خطر مرگ قرار دارد.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p></o:p>تعدادی از مادران متهمانی که با عنوان "اراذل و اوباش" بازداشت شده، حکم اعدام خود را دريافت کردهاند، از جمله مادر ميثم لطفی که پيش از اين در پروندهای مرتبط با </span><span style="" lang="FA">۱۸</span><span style="" lang="FA">تير بازداشت شده و </span><span style="" lang="FA">۶</span><span style="" lang="FA"> ماه را در زندان اوين گذرانده بود، با نوشتن نامهای به خامنهای، شاهرودی و احمدینژاد، خواستار رسيدگی عادلانه به پروندهی آنان شدهاند. بر اساس اظهارات مقامات قضائی جمهوری اسلامی بيم آن مِیرود که هر لحظه احکام اعدام داده َشده، اجرا شود. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p>ما بار ديگر از همه آزاديخواهان میخواهيم که با بهکارگيری ابتکارات گوناگون، اشکال مؤثری را برای نجات جان زندانيان سياسی و آزادی هرچه زودتر آنان بيابند.<o:p><br /></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">۳</span><span style="" lang="FA"> مرداد </span><span style="" lang="FA">۱۳۸۶</span><span style="" lang="FA"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p>آينده آزاد، روشنک احمدى، آرش ايرانى، يدالله بلدى، جعفر حسينزاده، فرود سياوشپور، بهرام عباسى، داريوش مرادی، خليل مومنى<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=""><o:p> </o:p><a href="mailto:Hambastegi1384@yahoo.com"><b><span dir="ltr">Hambastegi1384@yahoo.com</span></b></a></span><span dir="ltr" style=""><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=""><a href="http://www.hambastegi83.blogspot.com/"><b><span dir="ltr">www.hambastegi83.blogspot.com</span></b></a></span><span dir="ltr" style=""><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p>hambastegihttp://www.blogger.com/profile/10467626743939127889noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7777653.post-57158767027683274042007-07-24T09:29:00.000+03:302007-07-24T09:38:52.528+03:30<p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" dir="ltr"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="direction: rtl; unicode-bidi: embed; text-align: center;" dir="rtl"><span style="" lang="FA"><span style="color: rgb(153, 51, 153); font-weight: bold;font-size:130%;" >بيانيه نخست جمعى از پاسخدهندگان به فراخوان </span><strong><span style="font-weight: normal;"><span style="color: rgb(153, 51, 153); font-weight: bold;font-size:130%;" >٣ روز اعتصاب غذاى سياسى در اعتراض به نقض حقوق بشر</span><o:p></o:p></span></strong></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><strong><span style="font-weight: normal;" lang="FA"><span style=""> </span><o:p></o:p></span></strong></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><strong><span style="font-weight: normal;" lang="FA">ما جمعى از ايرانيان مقيم کشورهاى اروپايى و آمريکاى شمالى در پاسخ به فراخوان سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان به ٣ روز اعتصاب غذاى سياسى در اعتراض به نقض حقوق بشر در کردستان، از نيمه شب امروز ٢ امرداد ١٣٨۶ اعتصاب غذاى خود را آغاز کرديم و آن را تا ساعت ٢۴ پنجشنبه ۴ امرداد ادامه خواهيم داد.<o:p></o:p></span></strong></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><strong><span style="font-weight: normal;" lang="FA">ما با اميد حمايت هرچه بيشتر مردم کشورمان از زندانيان دربند، عدنان حسنپور، هيوا بوتيمار، محمود صالحى، محمد صديق کبودوند، اجلال قوامى و لقمان مهرى و تلاشى گسترده براى آزادى آنان، همدلى و همبستگى خود را با اين عزيزان و همچنين دانشجويان زندانى احمد قصابان، مجيد توکلى و احسان منصورى که بيش از ١٠ روز است </span></strong><span lang="AR-SA">که در اعتراض به شکنجه هاى روحى و جسمى اعمال شده به آنان براى اخذ اعترافات دروغين</span><span dir="ltr"></span><span dir="ltr" lang="AR-SA"><span dir="ltr"></span> </span><span lang="AR-SA">و روند نامشخص رسيدگى به پرونده شان دست به اعتصاب غذا زده اند</span><span style="" lang="FA"> و نيز کيوان انصارى، ابوالفضل جهاندار و سعيد درخشندى که به اعتصاب غذاى يارانشان پيوستهاند، اعلام ميداريم و همراه با اعتراض به بازداشت ايشان و ديگر فعالان حقوق بشر و جنبش مدنى در عرصههاى زنان، دانشجوئى، کارگرى، خواهان آزادى هرچه سريعتر آنان هستيم.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">۲</span><span style="" lang="FA"> مرداد </span><span style="" lang="FA">۱۳۸۶</span><span style="" lang="FA"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA">آينده آزاد، روشنک احمدى، آرش ايرانى، يدالله بلدى، جعفر حسينزاده، فرود سياوشپور، بهرام عباسى، خليل مومنى<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style=""><a href="mailto:Hambastegi1384@yahoo.com"><b><span dir="ltr">Hambastegi1384@yahoo.com</span></b></a></span><span style="" dir="ltr"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style="" dir="ltr"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" dir="rtl"><span style=""><a href="http://www.hambastegi83.blogspot.com/"><b><span dir="ltr">www.hambastegi83.blogspot.com</span></b></a></span><span style="" dir="ltr"><o:p></o:p></span></p>hambastegihttp://www.blogger.com/profile/10467626743939127889noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7777653.post-3528903798926531862007-03-13T01:15:00.000+03:302007-03-13T01:30:09.225+03:30<p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="font-size:100%;"><span style="font-size:130%;"><b style="color: rgb(153, 51, 153);"><span style="" lang="FA">سومين بيانيه </span></b></span><b><span lang="FA" style="color:black;"><span style="color: rgb(153, 51, 153);font-size:130%;" >جمعى از پيوستگان به اعتصاب غذاى فعالان زن بازداشت شده</span><o:p></o:p></span></b></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="font-size:100%;"><b><span lang="FA" style="color:black;"><o:p> </o:p></span></b></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=";font-size:100%;color:black;" lang="FA" >بنا بر خبرهاى منتشره دو نفر از تلاشگران براى کسب حقوق زنان؛ خانم محبوبه عباسقلیزاده </span><span style=";font-size:100%;color:black;" lang="AR-SA" >مد</span><span style=";font-size:100%;color:black;" lang="FA" >ي</span><span style=";font-size:100%;color:black;" lang="AR-SA" >ر مركز كارورزى سازمان</span><span style=";font-size:100%;color:black;" lang="FA" ></span><span style=";font-size:100%;color:black;" lang="AR-SA" >هاى جامعه مدنى</span><span dir="ltr" style=";font-size:100%;color:black;" lang="AR-SA" > </span><span style=";font-size:100%;color:black;" lang="FA" >و از فعالين کمپين ضد سنگسار و همچنين خانم شادى صدر، وکيل، روزنامهنگار و پايهگذار پايگاه اينترنتى «زنان ايران» که د</span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="AR-SA" >ر تجمع مسالمت</span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="FA" ></span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="AR-SA" >آميزى در</span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="AR-SA" > </span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="AR-SA" >مقابل دادگاه انقلاب اسلامى دستگير شدند، همچنان در بازداشت ب</span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="FA" >ه</span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="AR-SA" >سر میبرند.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="AR-SA" >اين دو زن ار</span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="FA" >ج</span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="AR-SA" >مند به همراه جمع زيادى از شرکت</span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="FA" ></span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="AR-SA" >کنندگان در آن تجمع، مورد يورش نيروهاى انتظامى قرار گرفته و پس از آنکه مورد اهانت و ضرب و شتم قرار گر</span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="FA" >ف</span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="AR-SA" >تند، به بازداشتگاه منتقل شدند.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="AR-SA" ><span style=""> </span></span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="FA" >بازداشتشدگان</span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="AR-SA" > در</span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="AR-SA" > </span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="AR-SA" >اعتراض به دستگير</span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="FA" >ى </span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="AR-SA" >دست به اعتصاب غذا زدند و همراه و همبسته با آنان موجى از اعتراضات در داخل و خارج از کشور ب</span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="FA" >راى </span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="AR-SA" ><span style=""> </span>آزادى اين عزيزان </span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="FA" >بهراه افتاد</span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="AR-SA" >.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="AR-SA" >ما نيز از روز ١۷ اسفند در همراهى و همبستگى با آنها دست به اعتصاب غذا زديم تا نشان بدهيم که ما و </span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="FA" >بسيارى ديگر </span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="AR-SA" ><span style=""> </span>چون ما، هر کس از راهى و به شيوه</span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="FA" >ا</span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="AR-SA" >ى، </span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="FA" >در کنارشان </span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="AR-SA" >هستيم.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="AR-SA" >بخش زيادى از دستگيرشدگان، در نتيجه تلاش</span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="FA" ></span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="AR-SA" >هاى همگانى آزاد شدند. و اين موفقيتى بود که نشان داد که حکومت اسلامى و نيروهاى امنيتى ـ انتظامى </span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="FA" >آن </span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="AR-SA" >در مقابل همبستگى و تلاش</span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="FA" ></span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="AR-SA" >هاى مشترک، مجبور به عقب</span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="FA" ></span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="AR-SA" >نشينى هستند.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="AR-SA" >اکنون پس از اين موفقيت، تلاش</span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="FA" ></span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="AR-SA" >هايمان را ب</span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="FA" >ه</span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="AR-SA" > اشکال مختلف براى آزادى محبوبه عباسقلیزاده و شادى صدر و دستگير شد</span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="FA" >گ</span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="AR-SA" >ان مراسم روز ٨ مارس در شهر سنندج،</span><span style="color: rgb(32, 64, 99);font-size:100%;" lang="AR-SA" > </span><span lang="FA" style="font-size:100%;">آسو صالح، پيمان نعمتى، وريا تدين و..... ...</span><span lang="FA" style="font-size:100%;"> </span><span lang="AR-SA" style="font-size:100%;">و ديگران</span><span lang="FA" style="font-size:100%;"> زندانيان</span><span lang="AR-SA" style="font-size:100%;"> همچون </span><span lang="FA" style="font-size:100%;">خالدحردانى، شهرام و فرهنگ پورمنصورى که در اعتراض به انتقالشان به زندان رجايیشهر و عدم روشن بودن وضعيت پرونده خود، دست به اعتصاب غذا زدهاند،</span><span lang="FA" style="font-size:100%;"> </span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="AR-SA" >پى </span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="FA" >می</span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="AR-SA" >گيريم و </span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="FA" >کوشش میکنيم خوا</span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="AR-SA" >ست آزادى تمامى زندانيان سياسى را </span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="FA" >در ابعادى گستردهتر مطرح سازيم </span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="AR-SA" >و اميدوار </span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="FA" >هستيم </span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="AR-SA" >که </span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="FA" >همهى </span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="AR-SA" >عزيزان</span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="FA" >ى که اخيراً بازداشت شدهاند، هرچه زودتر آزاد شوند و روزهاى </span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="AR-SA" >عيد را در کنار خانواده</span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="FA" ></span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="AR-SA" >هاى خود </span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="FA" >باشند</span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="AR-SA" >.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="AR-SA" >ما از فردا به اعتصاب غذاى خود پايان میدهيم و با شيوه</span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="FA" ></span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="AR-SA" >هاى ديگر همراه با ديگر ياران و هموطنانمان در جهت اهداف فوق مبارزه را ادامه می</span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="FA" ></span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="AR-SA" >دهيم و از همه شما هموطنان آزاده دعوت مى کنيم که متن اعتراض به دستگيرى فعالان کسب حقوق زن را در« سايت زنستان» امضاء کنيد:</span><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="FA" ><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="FA" ><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="AR-SA" ><span style=""> </span><span style=""> </span></span><span dir="ltr" style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="SV" >http://herlandmag.info/news/07,03,12,03,24,44<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span dir="ltr" style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="SV" ><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="FA" >آينده آزاد، فرود سياوش پور، افسانه گودرزى، على مختارى، حجت نارنجى<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:100%;" lang="FA" ><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><u><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:16;" lang="FA" ><span style="font-size:100%;">٢١ اسفند ١٣٨۵، ١٢ مارس ٢٠٠۷</span><o:p></o:p></span></u></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="color: rgb(34, 34, 34);font-size:14;" lang="AR-SA" ><o:p> </o:p></span></p>hambastegihttp://www.blogger.com/profile/10467626743939127889noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-7777653.post-72370981333943961412007-03-11T11:33:00.000+03:302007-03-11T13:20:38.795+03:30<p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: center; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><span style="color: rgb(153, 51, 153);font-size:130%;" ><span style="font-weight: bold;">دومين بيانيهی جمعی از پيوستگان به اعتصاب غذای فعالان زن بازداشتشده</span></span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p><br />چهارمين روز اعتصاب غذای خود را در شرايطی آغاز کرديم که هنوز از شرايط خانمها شادی صدر و محبوبه عباسقلیزاده در زندان اطلاع چندانی نداريم. خانم محبوبه عباسقلیزاده تاکنون نتوانسته است کوچکترين تماسی با خارج از زندان داشته باشد. گفته میشود که وی در زندان انفرادی است و مأموران زندان کوچکترين اطلاعی از او به دخترانش که از آن روز مدام به زندان اوين مراجعه میکنند نمیدهند.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">شادی صدر تنها توانسته است در تماس تلفنی دوسهدقيقهای با همسرش حسين نيلچيان، دخترش دريا و دوستش آسيه امينی صحبت کند. وی در اين تماس گفته است که آنان انتظار آزادی زودرس او را نداشته باشند.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">همچنين آسو صالح، پيمان نعمتی، وريا تدين و تعدادی ديگر از بازداشتشدگان اجتماع روز </span><span style="" lang="FA">۸</span><span style="" lang="FA"> مارس در سنندج کماکان در اسارت بهسر میبرند. گفته میشود که آسو صالح در اعتراض به بازداشت غيرقانونیاش دست به اعتصاب غذا زده است.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><span style=""> </span>خالد هردانی، شهرام و فرهنگ پورمنصوری نيز که همزمان با دستگيریهای تازه، از چهارشنبه شب بهطور ناگهانی از زندان اوين به قرنطينه زندان رجائیشهر منتقل شدهاند، در اعتراض به ناروشن بودن پرونده خود از پنجشنبه </span><span style=";font-family:";" lang="FA">۱۷</span><span style="" lang="FA"> اسفند دست به اعتصاب غذای نامحدود زدهاند.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">فردا دوشنبه چهارمين اجلاس شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در ژنو آغاز بهکار میکند. در چندهفتهای که اين اجلاس بهکار خود ادامه میدهد بکوشيم که اعضا و ناظران اين شورا و گزارشگران ويژه سازمان ملل را در جريان آخرين تحولات مربوط به نقض حقوق بشر در ايران و بهخصوص آنچه که در زندانها میگذرد، قرار دهيم.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA">ده روزی بيش به نوروز باقی نمانده است. دست ياری بههم دهيم تا تمامی زندانيان سياسی لحظه تحويل سال نو را در خانه و کنار عزيزانشان <span style=""> </span>سپری کنند.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p>آينده آزاد، فرود سياوشپور، علی مختاری، حجت نارنجی<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span><span style=";font-family:";" lang="FA">۲۰</span><span style="" lang="FA"> اسفند </span><span style=";font-family:";" lang="FA">۱۳۸۵</span><span style="" lang="FA"> <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p>hambastegihttp://www.blogger.com/profile/10467626743939127889noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7777653.post-8421563614619155972007-03-09T13:09:00.000+03:302007-03-09T13:44:54.636+03:30<p class="MsoNormal" style="text-align: center;" align="center"><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" ><span dir="rtl" style="font-size: 14pt; color: rgb(153, 51, 102);" lang="FA">بيانيهی نخست جمعی از پيوستگان به اعتصاب غذای فعالان زن بازداشت شده</span></span><b><span dir="rtl" style="font-size: 14pt; color: rgb(153, 51, 102);" lang="FA"><o:p></o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right;" align="right"><span dir="rtl" style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right;" align="right"><span dir="rtl" style="" lang="FA">با گذشت چند روز از یورش مأموران رژیم به اجتماع مسالمتآميز تعدادی از کوشندگان امور زنان و دستگیری </span><span dir="rtl" style="font-family: "Arabic Transparent";" lang="FA">۳۳</span><span dir="rtl" style="" lang="FA"> تن از آنها و اعلام اعتصاب غذا توسط ايشان، هنوز خانمها ژيلا بنیيعقوب، شادی صدر و محبوبه عباسقلیزاده، در زندان بهسر میبرند و از وضعيت آنان خبری در دست نيست.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right;" align="right"><span dir="rtl" style="" lang="FA">اجتماع امروز زنان در مقابل مجلس که با شرکت زنان تازه آزاد شده از بازداشت همراه بوده است، باز هم مورد يورش نيروهای دولتی قرار گرفته است و تعدادی از آنان مضروب و چهار نفر دستگير شدهاند.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right;" align="right"><span dir="rtl" style="" lang="FA">ما به نشان همدلی و همبستگی با بازداشتشدگانی که در اعتصاب غذا بهسر میبرند، از نيمه شب گذشته اعتصاب غذای خود را آغاز کردهایم و اميدواريم که با آزادی هرچه سريعتر بازداشتشدگان اجتماعات مسالمتآميز اخير به آن پایان دهيم.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right;" align="right"><span dir="rtl" style="" lang="FA"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right;" align="right"><span dir="rtl" style="font-family: "Arabic Transparent";" lang="FA">۱۷</span><span dir="rtl" style="" lang="FA"> اسفند </span><span dir="rtl" style="font-family: "Arabic Transparent";" lang="FA">۱۳۸۵</span><span dir="rtl" style="" lang="FA">، </span><span dir="rtl" style="font-family: "Arabic Transparent";" lang="FA">۸</span><span dir="rtl" style="" lang="FA"> مارس </span><span dir="rtl" style="font-family: Arial;" lang="FA">۲۰۰۷<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right;" align="right"><span dir="rtl" style="font-family: Arial;" lang="FA">آينده آزاد، فرود سیاوشپور، علی مختاری، حجت نارنجی<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right;" align="right"><span dir="rtl" style="font-family: Arial;" lang="FA"><o:p></o:p></span><br /><span style="" lang="DE"><a href="mailto:hambastegi1384@yahoo.com">hambastegi1384@yahoo.com</a><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right;" align="right"><span style="" lang="DE"><o:p> </o:p></span></p>hambastegihttp://www.blogger.com/profile/10467626743939127889noreply@blogger.com0